Mahou Sensou

تقریباً ده سال بعد، این نه تنها بدترین انیمه ای است که تا به حال دیده ام، بلکه احتمالاً بدترین محصول سرگرمی است که تا به حال مصرف کرده ام. موسیقی متن یکی از معدود نکات برجسته است. در غیر این صورت، این یک آشفتگی از هم گسیخته است. لحظه‌های سرویس‌های طرفداران از هیچ جا به پا می‌شوند، ظاهراً فقط به خاطر آن. کیفیت انیمیشن ناسازگار است، مخصوصاً OP حدود ده یا بیست سال قدیمی به نظر می رسد (اگرچه حداقل بدترین انیمه ای نیست که تا به حال دیده ام؛ احتمالاً Gunslinger Stratos). Mamoru Miyano در نقش تاکشی قهرمان داستان هدر می رود (در این مورد کمی بعداً توضیح خواهم داد). اما چیزی که این نمایش را به فاجعه تبدیل می کند، نوشتن است. این واقعاً با The Room قابل مقایسه است، به این معنا که به نظر می رسد نویسندگان می دانند که پیچش های داستانی و اتفاقات غیرمنتظره می توانند نمایش را جذاب تر کنند، اما به نظر نمی رسد آنها درک کنند که پیچش های داستانی قرار است چگونه کار کنند. نتیجه نمایشی است که بلافاصله تقریباً تک تک پیچش های داستانی را فراموش می کند. یکی از شخصیت‌های اصلی برای اینکه بفهمید چقدر این وضعیت بد می‌شود، به معنای واقعی کلمه ربوده شدن خواهرش را دقیقاً در مقابل او تماشا می‌کند، و او هرگز بعد از آن صحنه دیگر مطرح نمی‌شود. هیچ تلاشی برای نجات او وجود ندارد. هیچ اضطرابی در مورد سلامتی او وجود ندارد. انگار هیچ وقت وجود نداشت همه اینها به یک قسمت پایانی منتهی می شود که در آن ثلث اول شامل مونولوگ گکو است در حالی که تاکشی فقط در آنجا می ایستد و نام خود را بارها و بارها تکرار می کند، سومین سوم شامل یک سکانس بی نظیر "نبرد همه جانبه" است که در طی آن تاکشی فقط آنجا می ایستد و نام مردم را فریاد می زند، و یک سوم پایانی به نامفهوم ترین پیچیدگی داستانی کل مجموعه اختصاص دارد، در حالی که تاکشی کاری انجام نمی دهد جز اینکه نام هرکسی را که با آن برخورد می کند را بازگو کند. و بعد فقط... متوقف می شود. نمی‌خواهم بگویم پایان می‌یابد، زیرا این بدان معناست که نوعی حس نهایی‌بودن، نوعی حس بسته شدن وجود دارد. وجود ندارد. آن پیچ و تاب را بدون هیچ توضیحی روی شما می اندازد و سپس متوقف می شود. من نمی دانم چگونه این در بین 1000 نمایش برتر در MAL قرار دارد. اگر این فیلم را در سال 2014 تماشا نکردید، تنها دلیلی که اکنون باید آن را ببینید این است که ببینید نوشته‌های این نمایش چقدر غرق‌کننده قطار است.

ماهو سنسو نمونه بارز سازندگانی است که احتمالاً می‌گویند بیایید فقط یک انیمیشن بسازیم که از لایت نوول و مانگا پشتیبانی می‌کند. آیا بودجه کافی برای تلاش زیاد روی این انیمه داریم؟ امم...احتمالا نه...، اما بیایید درستش کنیم و ببینیم برای علم چه اتفاقی می افتد! ماهو سنسو انیمه ای است که در آن تبلیغاتی 12 قسمتی است و بینندگان ممکن است به خواندن مطالب منبع وسوسه شوند به این امید که منبع باید بهتر از این انیمه باشد درست است؟ این انیمه می‌تواند نیازهای نشان آتش/سفیدکننده شما را برآورده کند: پسر شمشیری که با افراد جادویی مبارزه می‌کند. همچنین در سال 2014 است، بنابراین پسران شمشیری اموبوی هایی با چتری بلند هستند. بخشی از روند. حالا اینکه من به این انیمه 10/10 ندهم کاملا طعنه آمیز خواهد بود درست است؟ از این گذشته، من حدود 6 ساعت را صرف تماشای آن کردم. زمان گرانبها و چیزی محدود در زندگی است. این واقعیت که من قبلاً ساعت های زیادی را صرف این کار کردم، فقط به همین دلیل باید این را توصیه کنم. بیایید در اینجا صادق باشیم، آیا ماهو سنسو انیمه ای است که در بالای لیست تماشای شما قرار می گیرد؟ قطعا نه. آیا انیمه ای است که به خاطر تماشای چیزی تماشا می کنید؟ کاملا. ماهو سنسو احتمالاً می تواند هفتمین لیست شما باشد. برای آن روزهای بارانی که دوستان شما همه مشغول زندگی هستند یا زمانی که خورشید خیلی روشن است و شما نیاز به بهانه ای برای ماندن در خانه دارید. آیا ماهو سنسو بهتر از دست زدن به چمن است؟ کاملا قابل بحث متاسفانه 10/10 اگر می خواهید Emo Sword Boy vs Magical World را تماشا کنید (نقد انیمه جدی Sorta ^.^)