Phantom: Requiem for the Phantom

دو چیز قبل از هر چیز 1. VN را بازی نکردم 2. اولین آپ کارما یکی از زیباترین آهنگ هایی است که شنیده ام. در نهایت از نمایش لذت برد. کمی بهم ریخته است کاملا ناگهانی می پرد. پیچ و تاب ها بسیار آشکار است. به خصوص اگر نمایش هایی در یک ژانر دیده باشید، همه چیز را تشخیص می دهید. کار خاصی نمیکنه اما آن را به اندازه کافی خوب انجام می دهد. شخصیت های دوست داشتنی موسیقی خیلی خوب بود، نه فقط OP، بلکه BGM اصلی. تماشای نمایش باعث شد که بخواهم VN بازی کنم، زیرا از تجربه می‌دانم که چقدر از VN به انیمه می‌روم، مهم نیست که چقدر خوب اقتباس شده است. من حتی بیشتر از آن می خواستم. من همچنین می‌دانم که سازگاری با آن سخت است، بنابراین این اعتبار برای ساختن آن به همان اندازه که دارای رتبه‌بندی و تحسین است. اگرچه واقعاً باید 24 قسمت می شد. بدون نیاز به 2 تکرار در نمایش 26 قسمتی. مخصوصا اینقدر به هم نزدیک نباشن 12 و 19 اگه درست یادم باشه اما برای من 8/10 می گیرد. از آن لذت برد.

این انیمه ایده خوبی دارد، چه می‌شود اگر یک آدم تصادفی بگیریم و او را به یک ماشین قتل تبدیل کنیم. این ایده التماس انگیز انیمه است، بنابراین داستان بسیار ساده شروع می شود یارو مجبور می شود به ماشین کشتار تبدیل شود. اما نویسنده به اندازه خیاط سریع خلاق است. چند قسمت می گذرد و بعد نویسندگان دوست دارند لعنتی برادر من الان چه کار کنم، اوه لعنتی اجازه دهید این شخصیت را معرفی کنم که به پسر ما علاقه مند می شود و به او کمک می کند حافظه اش را دوباره به دست آورد. و بنابراین نویسنده در یک شخصیت برای انجام این کار می نویسد. همین مسئله بارها و بارها پیش می آید، لعنتی باشه باید چیزی تبلیغ کنم. در نقطه طرح مناسب می نویسد، یا کاراکتر راحت اضافه می کند. در حالی که او تمام این کارها را اضافه و حذف می‌کند، سعی می‌کند (و به طرز بدی در آن شکست می‌خورد) نقاط طرح و شخصیت‌ها را به طور کامل به هم گره بزند و برخی از حفره‌های طرح را اصلاح کند تا سعی کند آن را به یک داستان منسجم تبدیل کند. در این اولین کشتی انیمه (که به 3 تقسیم شده است) داستان منطقی است، بخش‌هایی مبهم است، اما باورپذیر است. اکنون در قسمت پایانی کشتی اول، نویسنده این ایده عالی را دارد که در نهایت یک پیچ بزرگ (که همه شاهد آمدن آن بودند) اتفاق می‌افتد و کل داستان باید در آن لحظه تمام می‌شد. برای اینکه بگوییم زمان را رد کنید و بگذرید همه خوب هستند. ، واقعاً هیچ چیز تغییر نکرده است. کشتی دوم بسیار بدتر از کشتی اول است، نویسنده اکنون بیشتر روی جنبه مافیایی تمرکز می کند تا قهرمان ما که خوب است، اما گاهی اوقات خسته کننده است. برای جبران این، آنها یک شخصیت جدید اضافه می کنند، تا با قهرمان ما باشند و ما را به آن وابسته کنند. اما یک سری چیزهای ناگوار از بین می رود و نویسندگان دوست دارند، اوه، اوه، من دیگر نمی خواهم از این شخصیت استفاده کنم. خارج از صفحه نمایش بکشند، آنها هرگز چنین انتظاری نخواهند داشت. کشتی نهایی یک زباله مطلق است، اتفاقات زیادی در همان زمان رخ می دهد، آنها شخصیت هایی را که اکنون کاملاً متفاوت هستند، بازمی گرداند، عمل شخصیت ها با توجه به انگیزه های آنها معنا ندارد. از توسعه کاراکتر عقب نشینی می کنیم و سپس فقط یک هدف سرباز طوفان لیل را اضافه می کنیم که با لمسی از کشتن هر شخصیت دوست داشتنی باقی مانده و تمام شده است. بیش از 3/10 این انیمه را می توان به طور خلاصه در یک عبارت خلاصه کرد. شرط می بندم که انتظار چنین اتفاقی را نداشتی

Phantom Requiem for the Phantom یک انیمه عالی است، نمایشی با تمام اکشن، صحنه هایی از فیلم های آمریکایی، کلی چیزهای خارق العاده. من فانتوم را خیلی دوست داشتم، دومین انیمه مورد علاقه من است و می توانم بگویم ارزش دیدن دارد. Inferno سازمانی است که شامل استفاده از افرادی به نام فانتوم، افرادی که شستشوی مغزی داده شده، پاک کردن گذشته خود و مجبور به اطاعت از دستورات است. Ein یکی از 3 شخصیت اصلی است و جزئی از آن دسته از افراد است که می تواند عدم احساسی را که در طول انیمه بازی می کند و تشنه خون است را مشاهده کند. Zwei، شخصیت دوم سریال است و از منظر سازمان کمی با Ein متفاوت است. او متقاعد شده است که گذشته ای پشت سر دارد و سعی می کند تا این (ارن) را نیز به گذشته اش بفهماند. Drei، سومین شخصیت اصلی سریال (به دلایل زیر خیلی دوستش نداشتم)، یک دختر بامزه، اما که خواهرش را از دست می دهد، در مقابل او کشته می شود، Zwei او را زیر بال خود می گیرد و از او محافظت می کند. تا روزی که آپارتمانشان منفجر می شود و زوئی قبل از آن قول می دهد که پیش او برگردد. این واقعیت اتفاق نمی افتد زیرا او معتقد است که دری از روی زمین ناپدید شده است. او حدود 2 سال را در ژاپن به همراه آین (ارن) سپری می کند و وانمود می کند که خواهرش است، عضوی از یک جامعه عادی است، به مدرسه می رود، و غیره. متوجه می شود که او در آن لحظه بخشی از اینفرنو است. این توسط این کشته می‌شود و زوئی برمی‌گردد و هلموت را در پایان می‌کشد، که فرض می‌کند چند مانکن دیگر ساخته است که نیون آخرین نفر است. پایان غم انگیز است اما برای من بسیار خوب بود، هر دو شخصیت، Ein و Zwei می میرند، و داستان به پایان می رسد. من این انیمه را خیلی دوست داشتم، طرحی خارق العاده، شخصیت های عالی و موسیقی متنی درخشان.