Macross: Do You Remember Love?

بعد از تماشای SDF کاملاً من را متحیر کرد. یکی از انیمه های مورد علاقه من که تا به حال دیده ام. مشاهده SDF اولین تماشای فیلم را به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد، زیرا در غیر این صورت بسیاری از شخصیت های جانبی و بخش هایی از داستان انیمه SDF را از دست خواهید داد. هر چند این یک فداکاری ضروری برای ساخت یک فیلم است و برای شخصیت های اصلی نتیجه می دهد. انیمیشن درجه یک است. زرق و برق دار است. احتمالا برخی از بهترین انیمیشن هایی را که در یک فیلم دیده ام دارد. مثلث عشق بسیار بهبود یافته است و در واقع منطقی است. از بسیاری جهات، این به نحوه ای که باید در نمایش بازی می کرد نزدیک تر است. تنها دو چیز در فیلم وجود دارد که به شدت از آن متنفرم. ترور شخصیت فاکر به یک تکه هولناک وحشتناک است. سپس طراحی مجدد Zentradi وجود دارد. ظاهر جدید وحشتناک است. تمایز بین زنترادی نر و ماده نیز یک بازخوانی غیر ضروری بود. به هر حال، به ندرت Kaifun وجود دارد، که به طور خودکار این را بهتر از SDF می کند. با این حال، از دست دادن برخی از شخصیت‌های بزرگ مانند گلوبال و کلودیا که ظاهر می‌شوند اما عمدتاً به دلیل محدودیت‌های زمانی از بین می‌روند، بد است. همچنین مکس و میلیا در اینجا بسیار کم هستند، زمانی که قبلاً تعداد آنها در SDF بسیار کم بود. من حدس می زنم نمی توانم همه آن را داشته باشم. Minmay اجرای Ai Oboete Imasuka عالی است. چنین صحنه باورنکردنی این Macross در بهترین حالت خود، دوره است. هیچ چیز از بقیه سریال ها نتوانسته برای من رقابت کند.

این مهم است که افکارم را با این مقدمه مطرح کنم که می‌دانم هرکسی که از این فیلم متنفر است به‌خاطر این که چقدر این فیلم به طرز وحشتناکی جنسیت‌گرایانه است، می‌فهمم حتی در زمانی که انیمه اپرای فضایی قبلاً دارای شخصیت‌های زن بود که به این شکل ارائه نشده بودند (مانند Patlabor، Gundam، Ginga Eiyuu). Densetsu) اما برای من به عنوان یک اثر هنری فوق العاده جالب با ویژگی های بسیار قابل احترام وجود دارد. از بدیهیات که بگذریم، انیمیشن شگفت‌انگیز است، حتی امروز یک شاهکار بی‌زمان در جنبه بصری است، با مدیریت رقص عالی از مبارزات فضایی، حرکات طبیعی، هر چیزی که به Minmay مربوط می‌شود از نظر بصری شگفت‌انگیز است. در مورد کارگردانی هنری فیلم هم همینطور است، من بسیار مجذوب رنگ های انتخاب شده به عنوان پالت اصلی، معماری بیگانه، لباس شخصیت ها هستم، همه چیزهایی که غیرقابل انکار بخشی از جذابیت آن به عنوان یک شاهکار است. همچنین کارگردانی موسیقی برای من باورنکردنی به نظر می رسد، بیشتر با یک موزیکال هم مرز است تا یک روایت رایج، با آهنگ های باورنکردنی مانند "عشق یادت می آید؟" صحنه های همراه را به شیوه ای استادانه، به ندرت فیلمی با این همه آهنگ درج شده می تواند مرا هیجان زده کند. کاملاً هر بار که صدا می کنند. با این حال، چیزی که در مورد فیلم بیشتر از همه دوست داشتم و همچنین پیام اصلی آن این است که چقدر علاقه مند است که چگونه فرهنگ بزرگترین نیروی موجود است، این که شی اجدادی سلاحی نیست که بتواند بیگانگان را شکست دهد، بلکه یک آهنگ است. چیزی که باعث می شود آنها به یاد بیاورند که آنها موجوداتی فرهنگی بودند و زندگی که فقط جنگ را می شناسد زباله مطلق است، آنچه ما را زنده می کند هنر است، زیرا این ستون تمدن و تنها چیزی است که تا روزی که دیگر نباشیم ماندگار خواهد بود. شهادتی متعالی از خود هستی. به عنوان آخرین یادداشت می‌توانم بگویم که تنها دلیلی که تصمیم به تماشای آن گرفتم این بود که اخیراً بازی 13 Sentinels: Aegis Rim را بازی کردم و از Macross زیادی می‌گیرد، تنها این که 13 Sentinels به نظر من اثری است که با شخصیت‌هایش بسیار بهتر رفتار می‌کند و انجام می‌دهد. در همه چیزهایی که در مورد Macross دوست نداشتم قرار نگیرم. ------------------------------------------------ ----------------------------------------- این مهم است که از انیمه‌ای که در آن زندگی می‌کنند، به‌عنوان یکی از شخصیت‌های زنانه‌ای که به‌عنوان شخصیت‌های زنانه در حال حاضر هستند، هستند. , Gundam, Ginga Eiyuu Densetsu) ، برای این کار وجود دارد که برای اولین بار از هنر فوق العاده جالب با cualidades extremadamente respetables. Dejando a un lado lo obvio, la animación es asombrosa, incluso hoy en día es una obra maestra atemporal en el aspecto visual, con un gran manejo coreográfico de peleas espaciales, movimientos naturales, todo lo que as conciere visual. Lo mismo Ocurre con la Direction artística de la película، me fascinan mucho los colores elegidos como paleta principal, la arquitectura alienígena, la vestimenta de los personajes, todo eso es innegablemente parte de su encanto como obrae. También la Direction musical me parece increíble, rayando más en un musical que en una narrativa común,con canciones increíbles como " ¿Recuerdas el amor?"acompañando escenas de una manera magistral, ra vez contrasert unarrativa común z que suenan تحریم گناه، lo que más me gustó de la película y también de su mensaje principal es lo interesado que está en como la cultura es la fuerza más grande que existe, que el objeto اجدادی no es un arma que pueda derrolientar a que es una canción. Algo que les haga recordar que eran seres Cultures y que la vida conociendo solo la guerra es una absoluta basura, que lo que nos hace vivir es el arte, ya que este es el pilar de la civilización y lo único que duará ejedí د سرلو Un testimonio trascendente de la existencia misma. Como última nota diría que la única razón por la que decidí verla fue porque jugué a 13 Sentinels: Aegis Rim recientemente y toma mucho de Macross solo que 13 Sentinels me parece una obra que trata mucho mejor no casus persone نه من گوستا د ماکروس.