Kimi wo Aishita Hitori no Boku e

TLDR: اگر بتوانید عناصر علمی تخیلی و برخی طرح‌های جذاب را نادیده بگیرید، این واقعاً خوب است. صداگذاری و بصری خوب است و احساسات به خوبی منتقل می شود. این نقد می‌تواند جانبدارانه باشد، زیرا من از فیلم تأثیر بسیار دلپذیری می‌برم. اول از همه، می‌خواهم توضیح دهم که از همان ابتدا متعهد به نادیده گرفتن هر عنصر علمی تخیلی در فیلم هستم، زیرا تصور می‌کردم خود عناصر کلیشه‌ای هستند (و این همان چیزی است که در واقع اتفاق افتاد). انتظار داشتم فیلم فقط یک درام باشد، هرچند هنوز هم انتظار دارم خوب باشد. من معتقدم که نظرات مربوط به مکانیسم علمی تخیلی قبلاً در جایی در این انجمن ارسال شده است. من در مورد آن صحبت نمی کنم. این در مورد هر چیز دیگری خواهد بود. این فیلم بصری خوبی دارد، شاید کمی بهبود یافته است زیرا به عنوان یک فیلم ساخته شده است. صداپیشه، اگرچه کسل کننده به نظر می رسید، اما به نوعی رنگ خوبی است، اما نشان دهنده یک نشانه متمایز است تا آن را از روشی که معمولاً پرکردن صوتی کلیشه ای در انیمه کار می کند، جدا کند. داستان، من عاشق آن هستم. مخصوصاً این قسمت که در آن نظر دادم (در مقایسه با نسبی). Kimi wo aishita hitori no boku e شامل تمام عناصر تضاد داستان است، سرعت، پلات، موسیقی و احساسات خوبی دارد (مخصوصاً پایان، پس از اتمام فیلم، نگاهی خالی به من می دهد. lol). حتی می‌توانم به دوستان توصیه کنم فقط این قسمت را تماشا کنند، اگر واقعاً به آجر پرکننده اهمیتی نمی‌دهند و عنصر دراماتیک-تلخ را دوست دارند. بله، بسیار جذاب بود، و بدیهی است که روح کلیشه ای در آن وجود داشت، اما قابل تحمل بود و آن را بدون مشکل می بینید. در کل فیلم محکمیه با عرض پوزش، بررسی‌ها مغرضانه هستند، اما این فقط دیدگاه من است. یک خوب..

برخی از چیزهایی که ممکن است مردم از دست داده باشند: 1. همزاد روح کویومی در فیلم اول (Boku ga) Kazune است. اما در فیلم دوم، همزاد کویومی، شیوری است. 2. با در نظر گرفتن اولین نکته، قابل درک است که تجربیات گذشته ما نه تنها خود امروزی ما را می سازد، بلکه بخشی از آن چیزی است که ما را منحصر به فرد می کند. کویومی از بوکو گا کویومی از کیمی گا نیست. به نظر می رسد روح یکسانی دارند، اما در واقع همان موجود هستند و نیستند. آنها اتصالاتی دارند، مانند پلی که دو مکان را به هم متصل می کند، اما پلی با اندام های همه جانبه، ممکن است بدن آنها در تمام انتها یکی باشد، اما درون همیشه یک فرد دیگر است. مانند شخصی که صندلی خود را با صندلی دیگری عوض می کند. 4. در هر دو واقعیت، او با کازونه پایان می‌یابد و عاقبت خوش خود را پیدا می‌کند. او می‌خواهد شیوری را از آن عذاب رها کند، به او اجازه دهد زندگی واقعی را تجربه کند، به عنوان اولین عشقش، به عنوان هم‌روحش، او می‌خواهد شادی را احساس کند. او شادی او را بیش از هر چیز دیگری ترجیح می دهد. این عشق واقعی به معنای واقعی کلمه است. 5. پایان کاملا گمراه کننده است. اما کویومی با مردن، زمان به شکاف خیالی که شیوری در آن قرار داشت تغییر داد. برای لحظه ای کوتاه، روح او به سمت شیوری حرکت می کند تا روح او را از آن مکان بگیرد و به قولشان مبنی بر ازدواج عمل کند. بازگرداندن روح (تخیل) او به نظم طبیعی اشیا. او این کار را با نفی ملاقات آنها پس از پاره کردن پیوندی که روح آنها را به هم وصل می کرد، انجام داد. او گذشته را تغییر داد. آنها هرگز ملاقات نکردند. در Boku ga می‌توانیم ببینیم که آن‌ها به وعده دیگر ملاقات پس از 66 سال نیز عمل می‌کنند. در خاتمه، این امکان وجود دارد که فیلم دیگری (به احتمال زیاد) به نمایش درآید و فیلم دیگری (حداقل شانس). آیا واقعاً جهان، سرنوشت یا هر چیز دیگری می تواند پیوند دو روح را از هم بپاشد؟ من شخصا اینطور فکر نمی کنم. ارتباط بین روح ها می تواند آنقدر قوی باشد که بتواند سد بین واقعیت ها و حتی قوانین جهان را بشکند، همانطور که در فیلم ها نشان داده شده است. موسیقی: احساسات کامل شخصیت ها: لذت بخش خلاصه داستان: خوب نوشته شده، کامل نیست. اما کدام یک است؟ امتیاز فنی: 9/10 امتیاز شخصی: 10/10