Inazuma Eleven

درست همانطور که پوکمون انجام داده است، Inazuma Eleven بدون شک دوران کودکی بسیاری از بچه های دهه 2000 را رقم زد. بسیاری از ما احتمالاً در جوانی اپیزودها را از تلویزیون تماشا می‌کردیم و اوقات خوبی را سپری می‌کردیم. اما با یک دیدگاه بالغ تر، آیا اینازوما یازده واقعاً خوب است؟ اولین حماسه "Inazuma Eleven" از سه قوس/فصل تشکیل شده است: -1: Royal Academy/Football Frontier | EP 1 - 26 -2: Alius Academy | EP 27 - 67 -3: Football Frontier International | EP 68 - 127 بیایید با 26 قسمت اول شروع کنیم. اگر Inazuma Eleven را فقط از راه دور می‌شناسید و هرگز واقعاً به آن علاقه نداشته‌اید، احتمالاً این بخشی است که در ذهن دارید. این قوس بزرگ مقدماتی حول آکادمی سلطنتی می چرخد ​​و به ما امکان می دهد شخصیت ها، شخصیت آنها و جهان را کشف کنیم. مقدمه محکمی است قوس دوم بر اساس آکادمی آلیوس است. این احتمالاً مهمترین قوس از نظر رشد شخصیت است، هم از نظر ذهنیت و هم از نظر مهارت. شخصیت ها و تکنیک های جدید زیادی وجود دارد، اما به طور متناقض، این همان قوسی است که من کمتر از همه دوست داشتم. کشف شخصیت های جدید و تکنیک های آنها بسیار لذت بخش بود، اما "نبرد" علیه آکادمی Alius بی پایان بود. به نظر می‌رسید که آن‌ها می‌خواستند این قوس را تا جایی که ممکن است گسترش دهند تا امکان توسعه قابل توجه شخصیت را فراهم کنند، اما داستان با آکادمی Alius پیشرفت نکرد. هر وقت می توانستند "بهترین تیم آکادمی آلیوس" را شکست دهند، یک تیم قوی تر ظاهر می شد و سپس یک تیم دیگر و حتی بعد از شکست دادن آنها، معلوم می شد که در مسابقه اول تمام تلاش خود را نکرده بودند. این چرخه بی پایان لذت یک قوس را کاهش داد که در غیر این صورت بسیاری از عناصر جدید لذت بخش را به ارمغان آورد. سرانجام، قوس سوم و آخر، فوتبال مرز بین المللی! این کمان مورد علاقه من بود. شما می توانید تمام پیشرفت شخصیت ها را از قوس قبلی و همچنین بهبود در سطح حریفان خود احساس کنید. به طور کلی، کار به استراتژی های تیم اهمیت بیشتری می دهد. هر تیم روش خاص خود را برای بازی کردن و نزدیک شدن به مسابقات دارد که هر مسابقه را متفاوت می کند. به عنوان مثال، تیم قطر در قسمت‌های 73-74 بازی می‌کند تا در نیمه اول حتی اگر به معنای دریافت دو گل باشد، قهرمان‌ها را تا حد ممکن خسته کند، قبل از اینکه در نیمه دوم با تکیه بر استقامت برتر خود به عقب بیفتد. این سبک بازی اصلی نشان دهنده تنوعی است که تقریباً در هر تیمی در این قوس مشاهده می شود، و تضمین می کند که تجربه هرگز تکراری نیست. بیایید به طور خاص در مورد آنچه که در حین مشاهده من را آزار می دهد صحبت کنیم. اول از همه، توجه به این نکته مهم است که Inazuma Eleven مخاطبان جوان را هدف قرار می دهد. زمانی که ما بچه بودیم، به خوبی برای ما مناسب بود، اما با دیدگاهی که اکنون دارم، طنز و اخلاقی که اثر منتقل می‌کند، برای بزرگسالان همخوانی ندارد. مطمئن نیستم که بتوانیم این را یک نقص بنامیم یا نه، زیرا این بخشی از چیزی بود که اینازوما یازده را برای بسیاری از ما در دوران کودکی‌مان تأثیرگذار کرد. با این حال، من احساس می‌کنم که هدف قرار دادن مخاطب جوان گاهی اوقات به سازندگان اجازه می‌دهد تا سهولت‌های روایی و عناصر کاملاً غیرمنطقی را در بر گیرند. بیایید با تکنیک ها شروع کنیم. بزرگترین نقصی که در تکنیک ها می بینم این است که به جای یادگیری تکنیک های جدید برای انطباق با موقعیت های بیشتر، تکنیک های جدیدی را یاد می گیرند تا جایگزین تکنیک های قبلی شوند. به عنوان مثال، مارک ایوانز (مامورو اندو) می گذرد: دست خدا، ماژین دست، مشت عدالت، سر مگاتون، چکش خشم، خدا بگیر... احتمالاً دارم برخی را فراموش می کنم، اما هر کدام از این تکنیک ها جایگزین تکنیک های قبلی شدند. یکی به جای دادن تکنیک های متعدد به Mark برای مدیریت موقعیت های مختلف. علاوه بر این، سادگی در پیشرفت تکنیک ها، مانند G2، V2، و غیره مشکل ساز است. وقتی تکنیکی خیلی ضعیف می شود، ناگهان در میانه مسابقه تکامل می یابد. به عنوان مثال، هنگامی که یک حریف موفق می شود از "Hammer of Fury" مارک رد شود، بعداً در مسابقه، مارک "Hammer of Fury" خود را به "Hammer Of Fury V2" تبدیل می کند تا ضربه را متوقف کند. سپس حریف تکنیک خود را به XXX V2 و مارک خود را به XXX V3 و غیره تبدیل می کند. این پیشرفت بی پایان مضحک است. یکی از تکنیک های Darren Lachance (Tachimukai Yuki) حتی به G5 رسید. با وجود این مسائل، من همچنان با تماشای Inazuma Eleven لحظات خوبی را سپری کردم. با این حال، به عنوان یک بزرگسال، عیب اصلی مخاطب هدف است. احساس نمی‌کردم درگیر چیزی که می‌دیدم. من واقعاً هیچ احساسی غیر از لذت دیدن شخصیت‌هایی را که در کودکی تماشا کردنشان را دوست داشتم، تجربه نکردم، اما این فقط یک نوستالژی است. به طور عینی، برای کسی که اکنون سریال را کشف می کند، تاثیر مشابهی نخواهد داشت. ارتباطات بین اپیزودها برای پاسخگویی به مخاطبان جوان به حداقل می رسد، بنابراین از دست دادن یک قسمت کار بزرگی نیست، که ساختن یک خط داستانی پایدار را دشوار می کند. اگر در جوانی سریال را تماشا کرده اید، برای نوستالژی آن را توصیه می کنم. لذت بخش، رنگارنگ و شاد است و شما اوقات خوبی خواهید داشت. اگر در این سریال تازه کار هستید، آن را امتحان کنید. این چیزی نیست که شما را وادار کند که 15 قسمت در روز را پرخوری کنید. شما به راحتی می توانید یک قسمت را اینجا و آنجا تماشا کنید بدون اینکه مسیر داستان را از دست بدهید.

Inazuma Eleven به نظر من بسیار عالی است، اگرچه برای کودکان هدف قرار گرفته است و حاوی اغراق و پوچ زیادی است. بیگانگان، حیواناتی که فوتبال بازی می‌کنند، داوران تقریباً ناموجود، یا سوپرتکنیک‌های «WTF» که واژگانی منحصراً مربوط به مانگا/انیمه را ایجاد می‌کنند، تنها چند نمونه هستند. اما بدون این عناصر، اینازوما یازده نخواهد بود زیرا عمدتاً جذابیت و روح سریال است. فصل 1: فصل اول Inazuma Eleven که قسمت های 1 تا 26 را پوشش می دهد، هم افسانه ای و هم نمادین است. این یکی از فصل های مورد علاقه من است! شخصیت های اصلی مانند بازیکنان مارک ایوانز، اکسل بلیز، آفرودیت (بایرون لاو، آفورو ترومی)، جود شارپ، ناتان سویفت، اریک ایگل (کازویا ایچینوز)، جک والساید (هیگورو کابیما)، مدیران سیلویا وودز (آکی کینو) را معرفی می کند. نلی ریمون (ناتسومی ریمون) و سلیا هیلز (هارونا اوتوناشی)، مربی سیمور هیلمن (سیگو هیبیکی)، و همچنین مرگ مرموز دیوید ایوانز (دایسوکه اندو)، سوپرتکنیک ها و مرزهای فوتبال، در نتیجه یک جامد را ایجاد کردند. پایه و اساس انیمه مسابقات پویا و متنوع به دلیل غیرقابل پیش بینی بودن، حریفان سبک ها و سطوح مختلف را در برابر یکدیگر قرار می دهد. علاوه بر این، فصل 1 روابط بین اعضای تیم Raimon را توسعه می دهد و موضوعاتی مانند دوستی، رقابت، خیانت و آشتی را بررسی می کند. شخصیت‌ها در طول قسمت‌ها تکامل می‌یابند، از تجربیاتشان درس می‌گیرند و به موضوعات پیچیده‌ای مانند خودسازی، کار گروهی، اعتماد به نفس، احترام به قوانین و حتی فساد می‌پردازند. این انیمه به طرز ماهرانه‌ای بین Slice of Life و درام تعادل برقرار می‌کند، در حالی که لحظات کمدی برای تسکین روحیه و صحنه‌های تاثیرگذار ارائه می‌کند. Raimon با تنها 7 بازیکن فاصله زیادی با شروع فروتنانه خود داشته است و موفقیت آن تا حد زیادی به تلاش و اراده بازیکنانش بستگی دارد، به خصوص پس از آمدن Axel Blaze و پیروزی آنها در مقابل آکادمی سلطنتی. کاپیتان تیم، مارک ایوانز، از طریق عزم، شجاعت و میل به پیشرفت، نقش اصلی را در انگیزه دادن به هم تیمی های خود ایفا می کند و در نتیجه به شهرت برجسته تیم کمک می کند. تیم Raimon مظهر ارزش های اساسی مانند استقامت، دوستی و بازی جوانمردانه است که عمدتاً به لطف کاپیتان کاریزماتیک، دوست داشتنی و الهام بخش خود، مارک ایوانز است. رهبری، پیگیری مداوم او برای پیشرفت، و عزم برای غلبه بر موانع برجسته است و انیمه همچنین موضوعات مهمی مانند کار تیمی، وفاداری و اشتیاق به فوتبال را برجسته می کند. بدون مارک، ریمون به موفقیتی که سزاوار آن است نخواهد رسید. مانند مارک، اکسل رهبر و صدای تیم است که الهام بخش و انگیزه هم تیمی های خود است. او شخصیتی جدی، آرام و پرشور دارد. او از ایستادگی در برابر بی عدالتی ها و دفاع از دوستان خود ابایی ندارد. علاوه بر این، او یک داستان شخصی تاثیرگذار و دراماتیک دارد. پدرش در یک سانحه هوایی جان باخت و خواهرش جولیا (یوکی) به دلیل ری دارک که می خواست مانع از بازی کردن او در فوتبال شود به کما رفت. اکسل به خواهرش قول داد که دیگر فوتبال بازی نکند، اما در نهایت با دیدن شور و اشتیاق مارک و دیگر بازیکنان ریمون، نظرش تغییر کرد. بنابراین، او متعهد می شود که در هر مسابقه خود برنده شود تا زمانی که او از خواب بیدار شود. به همین دلیل من این شخصیت را دوست دارم زیرا او تجسم انعطاف پذیری و عشق برادرانه است. از سوی دیگر، Ray Dark، مربی آکادمی سلطنتی، یکی از آنتاگونیست های اصلی انیمه است که به خاطر تاکتیک های زیرکانه و غیرقانونی خود با هدف برنده شدن در مسابقات مشهور است. او به دلیل استفاده از روش های شیطانی، از جمله پودر برای جلوگیری از مخالفان خود، که به علامت تجاری او تبدیل شد، مشهور است. Raimon موفق می شود در مسابقات Football Frontier در برابر زئوس و شهد خدایان پیروز شود و بدین ترتیب یک پیروزی حماسی را برای تیم در فصل 1 Inazuma Eleven رقم بزند. فصل 2 : فصل دوم که شامل قسمت‌های 27 تا 67 می‌شود، شاهد یک سری رویدادهای هیجان‌انگیز است. همچنین یکی از فصل های مورد علاقه من است! در این فصل زمین در خطر است، فقط فوتبال می تواند از آن محافظت کند! ریمون باید با آکادمی آلیوس روبرو شود که کسی جز بیگانگان نیست. بنابراین، آیا موجودات فضایی من را اذیت می کنند؟ خب نه! چرا؟ چون با روحیه اینازوما یازده تناسب دارد! در واقع جنبه WTF وجود دارد. شما یک گردباد، یک اژدها و پنگوئن ها را در میان سوپرتکنیک ها دیده اید. بنابراین، موجودات فضایی ادامه منطقی WTF هستند و حس رمز و راز و هیجان را به داستان اضافه می کنند. فصل دوم Inazuma Eleven چهره‌های جدید و چالش‌های بی‌سابقه‌ای را برای تیم Raimon به ارمغان می‌آورد، زیرا آنها از فضا با حریفان روبرو می‌شوند. در میان جذب‌شده‌های جدید Raimon، مربی Aquilina Schiller (Hitomiko Kira) است که به دلیل هوش و مهارت‌های استراتژیک‌اش به‌طور ناعادلانه دست کم گرفته می‌شود. او اسرار آکادمی آلیوس را در اختیار دارد و به پیشرفت ریمون برای رویارویی با مخالفان مختلف کمک می کند. شاون فراست (که بعداً در مورد او صحبت خواهم کرد)، اسکات بانیان (یویا کوگوره)، دارن لاچنس (یوکی تاچیموکای)، هرلی کین (جوسوکه سونامی)، و همچنین اولین بازیکنان زنی که به تیم پیوستند، توری (ویکتوریا ونگارد، توکو) Zaizen) و Sue (Suzette Hartland، Rika Urabe)، استعدادها و انگیزه های مختلفی را به ارمغان می آورند. آنها اتحاد، قدرت و خلاقیت تیم را تقویت می کنند و در عین حال اعضای جدایی ناپذیر خانواده Raimon می شوند. فصل 2 توسعه شخصیت، به ویژه برای Shawn Frost، استخدام ستاره ارائه می دهد. او شخصیتی دوپاره دارد که به او اجازه می دهد موقعیت ها و سبک بازی را تغییر دهد و گذشته غم انگیز او مربوط به برادرش آیدن فراست (آتسویا فوبوکی) که درگذشت، به عمق داستان می افزاید. این فصل دارای مسابقات دیدنی و پویا، با سوپرتکنیک ها و استراتژی های اصلی تر است. این به طرز ماهرانه ای ژانر ورزشی را با عناصر Slice of Life، علمی تخیلی، کمدی و درام ترکیب می کند. علیرغم موانع، ریمون دوران سختی را پشت سر می گذارد که با جدایی موقت اکسل بلیز و خروج ناتان سویفت و همچنین اولین نشانه های دلسردی مارک ایوانز مشخص شده است. از دست دادن این دو بازیکن کلیدی و رهبر، عمیقاً تیم را تحت تأثیر قرار می دهد. اکسل برای محافظت از خواهرش جولیا موقتاً آنجا را ترک می کند، در حالی که مارک به دنبال اتفاقات مختلفی که بر او تأثیر گذاشت، به ویژه مصدومیت شاو و جدایی ناتان، به ویژه، مارک برای اولین بار دچار دلسردی عمیق می شود. او توانایی خود را برای ادامه فوتبال در این شرایط زیر سوال می برد. این اتفاقات روحیه و اعتماد به نفس تیم را در برابر حریفان بسیار قدرتمند تضعیف می کند. با این حال، این آزمایش ها آنها را سخت می کند و آنها را به پیشی گرفتن از خود و حمایت از یکدیگر وا می دارد. اکسل در نهایت برمی گردد و استعداد و تجربه خود را به ارمغان می آورد. مارک بر شیاطین عاطفی خود غلبه می کند و تکنیک دست بی نهایت (Mugen Za Hando) را ایجاد می کند و موقعیت خود را تغییر می دهد تا به یک رفتگر تبدیل شود. ریمون سازگار می شود و انسجام و خلاقیت خود را تقویت می کند و بر تیم های آکادمی آلیوس پیروز می شود تا فوتبال را نجات دهد. در میان قوی ترین تیم هایی که Raimon در فصل دوم با آنها روبرو شده است، سه تیم برجسته هستند: Genesis به رهبری Xene (Xavier Foster، Hiroto Kiyama)، Chaos به رهبری Torch (Claude Beacons، Haruya Nagumo) و Gazelle (Bryce Whitingale). فوسوکه سوزونو) و اپسیلون جدید به رهبری دوالین (دیو کوگمایر، اوسامو ساگینوما). این سه تیم قوی ترین حریفانی هستند که ریمون با آنها روبرو شده است زیرا همگی از قدرت شهاب سنگ آلیوس برای افزایش توانایی های خود استفاده کردند. آنها همچنین تکنیک های چشمگیر و متنوعی را به نمایش گذاشتند که Raimon را به چالش کشید. با این حال، رایمون به لطف اراده، کار تیمی و عشق به فوتبال توانست آنها را شکست دهد. فصل 3: فصل سوم، شامل قسمت‌های 68 تا 127، نتیجه‌گیری استثنایی را به مارک و دوستانش ارائه می‌کند. در این فصل تیم اینازوما ژاپن که بهترین بازیکنان ژاپن را گرد هم می آورد، سعی می کند با قهرمانی در FFI (Football Frontier International) به بهترین تیم جهان تبدیل شود. فصل سوم Inazuma Eleven جایگاه ویژه ای در قلب من دارد. مسلماً خاطره‌انگیزترین و هیجان‌انگیزترین از همه است زیرا رویای هر فوتبالیستی را نشان می‌دهد: شرکت در جام جهانی. در این فصل شخصیت‌های جدیدی مانند آرچر هاوکینز (سیا توبیتاکا)، ثور استوتبرگ (رایدن هیجیکاتا)، آستین هابز (تورامارو اوتسونومیا)، پرسیوال تراویس (میچیا کودو، که بعداً در مورد او صحبت خواهم کرد) و کاملیا تراویس (فیوکا کودو) را معرفی می‌کند. با مهارت های منحصر به فرد و سبک های نوازندگی جذاب خود، تازگی را به انیمه می بخشند. مسابقاتی که اینازوما ژاپن در آنها شرکت می کند اغلب حماسی هستند زیرا پر از پیچ و تاب، تعلیق و احساسات هستند. هر حریف نشان دهنده یک چالش منحصر به فرد برای تیم ژاپنی است که برای پیروزی باید شجاعت، همبستگی و خلاقیت از خود نشان دهد. ما شاهد دوئل های حماسی بین سوپرتکنیک های بازیکنان مختلف هستیم که در قدرت و اصالت با هم رقابت می کنند. ما همچنین فرهنگ ها و داستان های کشورهای مختلف را کشف می کنیم که جهان انیمه را غنی می کند. ما با شخصیت ها طنین انداز می شویم، شادی ها و غم های آنها را به اشتراک می گذاریم، پیشرفت و خودسازی آنها را تحسین می کنیم. در مورد تیم هایی که اینازوما ژاپن با آنها روبرو شده است، اگرچه سایر تیم ها به دلیل قدرت خود برجسته هستند، مانند امپراتورها (آرژانتین) با کاپیتان مدافع تیاگو تورس (تلس تولوئه)، تک شاخ ها (ایالات متحده آمریکا) به سرپرستی مارک کروگر، و شوالیه ملکه (انگلیس) به رهبری ادگار پارتینوس (ادگار والتیناس)، در میان قوی‌ترین تیم‌هایی که اینازوما ژاپن در فصل سوم با آن‌ها روبرو می‌شود، سه به‌ویژه برجسته هستند: اورفئوس (ایتالیا)، به رهبری پابلو بیانچی (فیدئو آردنا) و هیدتوشی ناکاتا، پادشاهان فوتبال (برزیل)، با کاپیتانش مک روبینگو (مک رونیخو) و گیگانتس کوچک (کوستیل، کشوری خیالی در آفریقا)، به سرپرستی هکتور هلیو (روکوکو اوروپا). این سه تیم بزرگ ترین حریفانی هستند که اینازوما ژاپن در این فصل به یاد ماندنی با آنها روبرو شده است و استعداد و اراده خود را محک می زنند. اکنون سه شخصیت وجود دارد که توجه من را به خود جلب می کند. آنها پرسیوال تراویس، زولان رایس (گارشیلد باهان) و دیوید ایوانز هستند. او ابتدا با مربی/مدیر پرسیوال تراویس، بهترین مربی در بین سه فصل Inazuma Eleven و حتی تمام فصول ترکیبی، از جمله Ares و Orion، به چند دلیل در نظر گرفته می‌شود. اولاً، او به دلیل دانش گسترده اش از فوتبال و توانایی اش در تشخیص استعدادها و مهارت های منحصر به فرد بازیکنان مشهور است. او با گرد هم آوردن بهترین بازیکنان از کشورهای مختلف موفق شد یک تیم برجسته به نام اینازوما ژاپن تشکیل دهد و بدین ترتیب از تمام پتانسیل آنها استفاده کرد. با این حال، گاهی اوقات تصمیمات تراویس به دلیل استراتژی غیر متعارف او مورد اعتراض قرار می گیرد. او تمایل دارد ریسک‌های جسورانه را انجام دهد و به بازیکنان خود اعتماد کند، که ممکن است برای برخی غیرقابل پیش‌بینی و خطرناک به نظر برسد. علاوه بر این، انتخاب ترکیب و تاکتیک او ممکن است در ابتدا عجیب به نظر برسد و باعث ایجاد شک و تردید در بین بازیکنان شود. با این حال، با پیشرفت فصل، مشخص می شود که تراویس یک برنامه سنجیده دارد و تصمیمات جسورانه او اغلب نتیجه می دهد. به همین دلایل است که او را به یک مربی استثنایی تبدیل می کند. با توجه به Zoolan Rice، او فصل 3 را به عنوان آنتاگونیست اصلی معرفی می کند. او مغز متفکر بسیاری از وقایع و توطئه هاست و باعث ایجاد تنش و تعلیق در داستان می شود. دستکاری او در ری تاریک برای کشتن دیوید ایوانز، پدربزرگ مارک، و همچنین نقش او در خلق دستبندهای امپراتورهای تاریک، عناصر دراماتیک و اسرارآمیز را به داستان اضافه می کند. علاوه بر این، شخصیت ظالم، جاه طلب و بی رحم او، او را به یک آنتاگونیست به یاد ماندنی تبدیل می کند که قهرمانان را به چالش می کشد و آنها را به پیشی گرفتن از خود سوق می دهد. در نهایت، دیوید ایوانز از طریق نوت‌بوک‌هایش نقش اساسی در پیشرفت مارک دارد. این نوت‌بوک‌ها منبع الهام برای مارک هستند و به او اجازه می‌دهند تا سوپرتکنیک‌های خود را به‌عنوان دروازه‌بان بیاموزند و کامل کنند. افشای اینکه دیوید در واقع زنده است و برای محافظت از مارک پنهان شده است، یک شگفتی بزرگ در طرح است. دیدن او در فینال مقابل اینازوما ژاپن لحظه ای پر احساس است زیرا اوج داستان بین پدربزرگ و نوه است. رویارویی آنها در زمین نه تنها نشان دهنده یک دوئل ورزشی است، بلکه یک تقابل بین دو نسل، دو دیدگاه از فوتبال و دو پیوند عمیق خانوادگی است. این یک لحظه کلیدی است که رابطه آنها را مهر و موم می کند و به مارک اجازه می دهد تا همه چیزهایی را که از دفترچه یادداشت های دیوید آموخته عملی کند. تا اینجای کار، این یک تعامل بی عیب و نقص از نظر تعهد و احساس است. جای تعجب نیست که این انیمه ای از دوران نوجوانی من است زیرا خاطرات عمیق و ارتباطی معتبر با آن دوره از زندگی من را تداعی می کند.

Inazuma Eleven به عنوان یک کلاسیک جاودانه ایستاده است، چراغی از نوستالژی و الهام که همچنان با انرژی بی حد و حصر و روح تزلزل ناپذیر خود مخاطبان را مجذوب خود می کند. به عنوان یک تحسین پرشور این سریال قابل توجه، می توانم به جذابیت ماندگار و درخشش بی بدیل آن در حوزه انیمه های ورزشی گواهی دهم. از همان لحظه ای که برای اولین بار به این شاهکار نگاه کردم، تحت تأثیر اکشن برقی، شخصیت های دوست داشتنی و داستان گویی صمیمانه اش قرار گرفتم. این سریال بدون زحمت هیجان فوتبال را با عناصر دوستی، عزم راسخ و کار گروهی ترکیب می‌کند و روایتی گیرا را ایجاد می‌کند که با بینندگان در هر سنی طنین‌انداز می‌کند. به عنوان یک کودک، من به دنیای پر جنب و جوش "Inazuma Eleven" کشیده شدم، جایی که رویاها تعقیب می شدند، پیوندها ایجاد می شد و پیروزی ها با عزم و اراده محض و سخت کوشی به دست می آمد. هر قسمت گواهی بر قدرت پشتکار و اهمیت باور به خود بود، درس هایی که تا به امروز الهام بخش من هستند. چیزی که نمایش را متمایز می کند، توانایی آن در برانگیختن حس شگفتی و هیجان است که از نسل ها فراتر می رود. شخصیت ها قابل ارتباط و چند وجهی هستند و هر کدام رویاها، آرزوها و مبارزات خود را دارند. چه روح تسلیم ناپذیر Endou Mamoru باشد، چه عزم تزلزل ناپذیر Kidou Yuuto، یا اراده آتشین Gouenji Shuuya، هر یک از اعضای تیم تأثیری پاک نشدنی در قلب به جا می گذارد. با انعکاس تجربه خودم از انیمه، مجبورم به آن نمره ۱۰/۱۰ بدهم. میراث ماندگار، داستان سرایی بی بدیل و جذابیت بی انتها آن را به یک شاهکار واقعی در دنیای انیمه تبدیل کرده است. من در طول سال‌ها بارها آن را دوباره تماشا کرده‌ام، و با هر بار تماشا، اشتیاق من به بازی زیبا را دوباره برانگیخته و اعتقادم را به قدرت رویاها تأیید می‌کند. در نتیجه، Inazuma Eleven فقط یک انیمه ورزشی نیست. این یک سفر خودیابی، دوستی و عزم تسلیم ناپذیر است. توانایی آن در تسخیر ذات فوتبال و بافتن آن در تابلویی از احساسات، گواهی بر عظمت آن است. برای من، همیشه جایگاه ویژه‌ای به‌عنوان بهترین انیمه ورزشی تمام دوران خواهد داشت، گواهی‌ای بی‌زمان بر قدرت رویاها و انعطاف‌پذیری روح انسان.