Hidamari Sketch x 365

Hidamari Sketch X 365 فصل دوم Hidamari Sketch است. 365 درست قبل از اینکه قهرمان داستان یونو در امتحانات ورودی به دبیرستان هنر یامابوکی شرکت کند، باز می گردد. بینندگانی که به تازگی آن را تماشا می‌کنند مشکلی برای تماشای آن نخواهند داشت، زیرا عنوان محبوب Non Non Biyori از همین روش در فصل دوم خود یعنی Non Non Biyori: Repeat استفاده می‌کند. با این حال، در حالی که Repeat را می توان به صورت مستقل تماشا کرد، بدون تماشای فصل اول Sketch، بسیاری از جزئیات مهم و نکات داستانی فصل اول را از دست می دهید. به نظر می رسد که Sketch 365 یک هدف در ذهن دارد که از تمام پیشرفت هایی که ایجاد می کند: عمق. داستان: 7/10 فصل اول Hidamari Sketch فاقد جنبه‌های بسیار مهم ساخت جهان بود و 365 تلاش می‌کند تا عمق بیشتری به دنیایی که قهرمان‌های ما در آن زندگی می‌کنند ارائه کند. در حالی که هنوز به شدت شخصیت محور هستند، نویسندگان نکاتی از اطلاعات پس‌زمینه ارائه می‌دهند. از طریق دیالوگ هایی که شخصیت ها با یکدیگر دارند. این اطلاعات ظریف مهم هستند زیرا حسی از آگاهی فضایی ایجاد می کنند که فصل اول اسکچ هیداماری فاقد آن بود. می‌توانید حس کنید که اکنون مکان‌های مختلف دنیا چقدر از هم فاصله دارند و این به پیشرفت داستان کمک می‌کند، زیرا زمانی که یک عکس به یک مکان جدید می‌پرد ناگهان متوجه می‌شوید که آن را به سادگی از زیرمتن اطلاعاتی که ناخواسته در طول این بخش‌های کوچک دریافت می‌کنید، کجاست. دیالوگ به ظاهر بی معنی اگر با فصل اول Sketch آشنا نباشید، گاهشماری گیج کننده خواهد بود، زیرا دوست دارد کمی در 365 بپرد. هنر: 9/10 از همان ابتدا 365 خود را به عنوان یک بازنگری گسترده و خوشایند برای طرح Hidamari ثابت می کند. صحنه افتتاحیه بیانیه محکمی از تعهد هنرمندانی است که در این سریال کار می کنند، با انیمیشن بسیار پویاتر و زوایای جالب تر، زیرا یونو و مادرش برای رسیدن به موقع به امتحانات ورودی یامابوکی عجله دارند. این صحنه به من این حس را می دهد که گویی کیوآنی ممکن است برای برخی از نماهای صحنه ابتدایی خود در K-On از آن الهام گرفته باشد! اشیاء و محصولات واقع گرایانه هنوز وجود دارند (البته کمتر به نفع اشیاء کشیده شده)، در کنار پس زمینه شخصیت ها و تمام جهت گیری های هنری که باعث شد من در ابتدا عاشق طرح Hidamari Sketch شوم. این بار طراحی، رنگ‌آمیزی و انیمیشن همه از کیفیت بسیار بالاتری برخوردارند و به عنوان شاهدی بر تلاش کارکنان برای تثبیت Sketch به عنوان اصلی‌ترین انیمه سالم cgdct است. صدا: 7/10 صدا در 365 فوق‌العاده است. در دیالوگ‌ها لبه‌های ناهماهنگی وجود نداشت و در حالی که OP یک کرم گوش جذاب است، ED جایی است که انتخاب موسیقی Sketch 365 واقعاً می‌درخشد. یک اپیزود اولیه وجود دارد که در آن VA به خوبی کاراکترها را به تصویر می کشد و به گونه ای آواز می خواند که گویی آنها شخصیت ها هستند. شخصیت ها: 7/10 شخصیت ها دوباره در 365 بسیار خوب اقتباس شدند. با این حال بسیاری از شخصیت های فصل اول Sketch فاقد عمق بودند. 365 واقعاً کار خوبی را انجام می دهد و در واقع شخصیتی را برای دختران Sketch می نویسد بدون اینکه تمرکز روی دوستی آنها را از دست بدهد. هر شخصیت افکار و عقاید خاص خود را دارد و هر یک از ایده‌آل‌های آنها کاملاً مطابقت دارند و در عین حال متفاوت هستند. چیزهای عجیب و غریبی که در شخصیت ها نوشته شده است دیگر فقط به خاطر عجیب بودن چیزهای عجیب و غریب نیستند، و قسمت هایی وجود دارند که بر این موضوع تمرکز می کنند که چرا این ویژگی ها برای برخی شخصیت ها وجود دارد. شخصیت ها در رابطه خود با دیگر شخصیت ها ثابت نیستند، هر رابطه فردی فراز و نشیب های خود را دارد. پاسخ شخصیت ها به یکدیگر در طول این تغییرات ظریف است، اما لحن درست زمانی است که شخصیتی شخصیت دیگری را آزار دهد یا در صحنه قبلی به آنها ظلم کرده باشد. شخصیت ها درباره یکدیگر فکر می کنند و نکات ظریف انیمیشن و دیالوگ های زیرمتنی به بیننده ایده خوبی می دهد که این شخصیت ها در کنار یکدیگر قرار دارند. لذت: 9/10 طرح Hidamari وقت خود را صرف کرده بود تا روی من رشد کند. طرح هیدماری با ترکیبی عجیب از سبک‌های هنری با بازتاب‌های سالم و چشم‌اندازی که یونو در طول حمام‌هایش در هر صفحه نمایش دارد، به من این فرصت را داد تا نگاهی اجمالی به زندگی قهرمان‌های داستان داشته باشم بدون اینکه به من بگوید که قرار است دوست داشته باشم. آن‌ها، و در عوض اجازه دهید نوشته‌ها، هنر و VA برای خودشان صحبت کنند. من کاملاً از سریال طرح Hidamari لذت می برم و با ارسال این بررسی، فصل دیگری را شروع خواهم کرد.

چیزی به من می گوید که فصل 1 موفقیت آمیز بود. نمی‌دانم چرا، اما این واقعیت که آنها به ساخت فصل‌های جدید طرح هیدماری ادامه دادند، ممکن است یک سرنخ باشد. شروع سریال به روشی که شفت در فصل 1 انجام داد غیرعادی بود، اما راهی عالی برای تنظیم جهان و معرفی بازیگران بود. به نظر می‌رسد این بار برنامه‌ریزی با «خوب، بیایید فصل‌هایی را که انیمیشن نکرده‌ایم پر کنیم» انجام می‌شود. مانند فصل 1، اپیزودها غیر زمانی هستند، همه آنها در بیشتر قسمت ها "یک روز از زندگی یونو" هستند، اما این بار بازیگران بیشتر شده اند. من از این دوره زمانی نمایش‌های با مضمون دبیرستان زیادی را تماشا کرده‌ام که والدین اساساً وجود نداشتند - نه این برنامه، زیرا ما مادر یونو را می‌بینیم (و شاید پدر و نیانتا-- مدتی است، بهتر است دوباره تماشا کنم. ). مانند فصل 1، طنز یک کلاس فرعی است، همه دوست داشتنی هستند، به طور خلاصه، این یک نمایش یاشی عالی است، اما با تعداد زیادی صحنه حمام کردن که یونو روز را مرور می کند. اما این بار جلوه‌های بصری هماهنگ‌تر هستند و می‌توانیم دنیا را با جزئیات بیشتری ببینیم. موتیف "کلاژ" کمی کمتر نشان داده شده است، بیشتر به وسایلی مانند ساعت زنگ دار یونو محدود شده است. این یک مقدار "بیشتر از همان" از فصل 1 است (عمدتاً به این دلیل که شخصیت پردازی از نقاطی در سال اول یونو گرفته شده است)، بنابراین ضعف اصلی فصل 1 به فصل 2 منتقل می شود: شخصیت های ایستا. با این حال، این رتبه بندی قوی 8 را در کتاب من کسب می کند.