Hanamaru Youchien

مانند Kodomo no Jikan بدون تم های تیره تر است. و همچنین مانند Chitose Get You! اما قسمت های 30 دقیقه ای در مقابل قسمت های 3 دقیقه ای. درباره دختر مهدکودکی آنزو است که عاشق معلمش سوچیدا است. مادر آنزو باردار شد و زمانی که او در دبیرستان بود با معلمش ازدواج کرد، بنابراین فکر می‌کنم مثل یک مادر مثل دختر. آنزو دو دوست دارد که به او کمک می کنند تا سوچیدا را به دست آورد. کومه خجالتی و هیراگی نابغه ای که همیشه مانند یک حیوان زیبا لباس می پوشد. سایر بزرگسالان، آنزو را با سوچیدا به شوخی بازی می‌کنند و به آن اهمیت نمی‌دهند. از طرف دیگر، مادر آنزو به طور کامل از آن حمایت می کند، زیرا او و سوچیدا دوستان دوران کودکی بودند. اما سوچیدا از معلم مهدکودک همکارش ناناکو که از احساسات سوچیدا غافل است، خوشش می آید. این یک کمدی است، بنابراین شما باید نادیده بگیرید که بزرگسالان چقدر بی‌مسئولیت می‌کنند که بچه‌ها را درست نمی‌کنند. انیمه خنده داری است به شدت به ناز بودن دختر بچه ها متکی است. جدای از آن واقعاً هیچ چیز عمیق یا شگفت انگیزی در اینجا نوشته نشده است. شما یا جذابیت دختران کوچک را سرگرم کننده می دانید یا خیر. اگر آب نبات چوبی موضوعی است که باعث ناراحتی شما می شود، چه به معنای جدی باشد و چه به معنای کمدی، اصلاً از آن لذت نخواهید برد.

Moe, Moe, Moe and kawaii :3 عبارت فوق مظهر نمایش است. وقتی نمایش ادامه داشت، متوجه شدم که در حال لبخند زدن و قهقهه زدن هستم. از جزئیات صرف نظر می کنم، اما به طور خلاصه، دیدگاه مرد جوانی را به ما نشان می دهد که معلم مهدکودک می شود و خود را غافلگیر می کند: در پایان محبت بچه ها، اما غافل از نعمت او، او را می پرستید. همکار او سنسی شیوا کیرا کیرا است که به بچه های کلاس کنارش آموزش می دهد. مرد جوان خود را می بیند که اغلب با چشم نیاز به او خیره می شود و در خیال پردازی غرق می شود، اما همسران هیلولی آن را ندارند. این نمایش یک سواری سرگرم‌کننده است که نگرانی‌های شما را از بین می‌برد و هر چقدر هم که مرد باشید، شما را "?" می‌کند. این انیمیشن برای نمایشی با این کالیبر و همچنین سبک هنری شگفت انگیز است، به خصوص زمانی که به خود بچه ها مربوط می شود. قلب شما را ذوب خواهد کرد. اگر تعداد زیادی انیمه اکشن یا درام تماشا کرده‌اید، Hanamaru Youchien یک پاک‌کننده عالی پالت است که به شما احساس گرما و گیجی می‌دهد. آن را امتحان کنید. اکنون. بعدا از من تشکر کن

یادم می آید که مهدکودک هانامارو را وقتی برای اولین بار منتشر شد تماشا کردم، و در حالی که تا حدی آن را دوست داشتم، به نوعی آن را فراموش کردم. به نظرم جالب و دوست داشتنی است، حتی اگر برای من هرگز به اوج نرسیده باشد. اما من یک روز حوصله‌ام سر رفته بود و تصمیم گرفتم آن را دوباره تماشا کنم تا آن را مرور کنم، و... راستش از اینکه وقتی برای اولین بار در دبیرستان این را تماشا کردم چقدر روی سرم رفت شوکه شدم. آره واقعا. به هر حال، این سریال در مورد پسری به نام سوچیدا است که معلم مهدکودک می شود. در راه رفتن به محل کارش، با دختر کوچکی به نام آنزو روبرو می شود که منتظر مادرش است، اما آنزو فکر می کند که او را می زند. بدیهی است که اینطور نیست، اما سوچیدا بعداً متوجه می شود که آنزو دختر دختری است که سال ها پیش با او به مدرسه رفته است. آنزو کل ماجرای معاشقه را خیلی جدی می گیرد و تصمیم می گیرد همسر سوچیدا شود... و مادرش به دلایلی احمقانه با آن کاملاً موافق است. و بنابراین، انیمه بر ماجراهای روزانه آنزو با دوستان و معلمانش تمرکز می کند. آیا می دانستید که Gainax روی این سریال کار کرده است؟ آره، شرط می بندم هرگز انتظار نداشتید که Gainax از همه شرکت ها، به کارگردانی مردی که در Gundam 00 و Fullmetal Alchemist کار می کرد، یک سریال کمدی سبک دلپذیر در مورد مهدکودک های بامزه و معلمانشان بسازد که هر روز سرگرم می شوند. منظورم این است که من تماماً برای امتحان کردن چیزهای جدید هستم، اما این غیرمنتظره بود و به نحوی خوب. خود انیمیشن خوب است، و من دوست دارم هر تم پایانی دارای سبک‌ها، ژانرها و موسیقی متن‌های متفاوتی است که برخی از آنها با تقلید هم مرز است. من فکر می‌کنم که موسیقی متن فیلم می‌تواند گاهی اوقات بیش از حد زرق و برق‌آمیز باشد. نظرات من در مورد شخصیت ها به نوعی ترکیبی است. به غیر از یک شخصیت، شخصیت‌های بزرگسال به خوبی نوشته شده‌اند و به خوبی شکل گرفته‌اند. Tsuchida تقریباً نقش اصلی انیمه مردانه معمولی شما را دارد، اما او در واقع شخصیتی فراتر از یک بازنده گیج شده دارد، در واقع چیزهایی دارد که در آنها خوب است، و پویایی او با سایر بزرگسالان به شخصیت او اجازه می دهد تا به جای اینکه او را به عنوان یک کلیشه نگه دارد، تکامل یابد. بزرگسالان دیگر نیز عالی هستند، و سریال به ما نشان می دهد که چرا آنها تصمیم گرفتند معلم شوند، سوابق و انگیزه های آنها، و آنها اصلا احساس سطحی ندارند. از این جنبه، آنها در واقع بر شخصیت های بچه سریال غلبه می کنند... زیرا اجازه دهید این موضوع را بپذیریم، بچه های این نمایش مثل بچه ها رفتار نمی کنند. آن‌ها کلیشه‌هایی هستند که به بدن کودکان نوپا منتقل می‌شوند، و مانند رفتار کودکان چهار ساله رفتار نمی‌کنند. به عنوان مثال، آنها بسیار بزرگتر از آنچه باید صحبت می کنند، دائماً در مورد عشق ممنوعه چنگ می زنند، به نظر می رسد مفاهیمی را درک می کنند که هیچ کودک چهار ساله ای نباید واقعاً در مورد آنها بداند، و در حالی که نقش آفرینی ها و ماجراجویی های سرگرم کننده ای که وارد می شوند برای تماشای سرگرم کننده است. ، به خصوص آنزو واقعاً می تواند اعصاب شما را خرد کند. همچنین، چرا دخترها به نظر می رسد که پوشک بزرگ پوشیده اند؟ بچه‌ها تنها کلیشه‌ها در این موضوع نیستند، زیرا یاماموتو، عشق زن، اساساً یک کلیشه راه رفتن است که تا یازده افزایش یافته است. یعنی چطور این دختر هنوز بال نیاورده و به بهشت ​​پرواز نکرده است؟ تمام شخصیت او این است که از نظر فرشته‌ای خوب است و آن‌قدر دلربا است که نمی‌تواند بفهمد که بچه‌ها هر چقدر هم که در این مورد آشکار باشند، از او می‌خواهند. در این کلیشه زیاده‌روی شده است و یاماموتو تنها نقطه تاریکی در میان بازیگران بزرگسال است، حتی اگر او لحظاتی را برای درخشیدن در اینجا و آنجا دارد. اما اینها تنها مشکلاتی نیستند که مهد کودک هانامارو دارد. اولاً، تلاش‌های آن برای نمایشنامه واقعاً سطحی به نظر می‌رسد، عمدتاً به این دلیل که آنها به کلیشه‌های موجودی تکیه می‌کنند که تا حد مرگ انجام شده است و هیچ چیز جدیدی را با آنها امتحان نمی‌کند. هانامارو همچنین به نظر می‌رسد که می‌خواهد بین دو شخصیت اصلی عاشقانه باشد، اما این دیوار آجری را بین آن‌ها قرار می‌دهد و حتی به خود زحمت نمی‌دهد تا کاری بیشتر با آن انجام دهد، حتی در پایان. با این حال، بزرگترین مشکل من با این انیمه این است: مهدکودک هانامارو مانند CardCaptor Sakura دیدگاه کاملاً پذیرنده ای نسبت به عاشقانه های فاصله سنی دارد، تقریباً تا حد ایده آل سازی و رمانتیک کردن آنها، بسیار بیشتر از قبلی. مادر آنزو دبیرستان را رها کرد تا با معلم هنرش ازدواج کند، و با تعقیب دختر 4 ساله‌اش به دنبال معلمش مشکلی ندارد، حتی آن را تشویق می‌کند، و این نشان نمی‌دهد که او فقط آنزو را طنز می‌کند. اما واقعا نباید رفتار انزو را با معلمش تشویق کنند. من می دانم که عاشقانه های فاصله سنی در ژاپن بیشتر پذیرفته می شوند، اما در آمریکا، اگر چنین اتفاقاتی رخ می داد، بچه های درگیر دستگیر می شدند، و من نمی دانم چرا مهد کودک هانامارو تلاش می کند تا عاشقانه های فاصله سنی را چیز خوبی جلوه دهد. وقتی واقعا اینطور نیستن مطمئناً، این سریال به اندازه کافی سرگرم‌کننده است، اما نمایش با تخیل بچه‌ها و به نمایش گذاشتن ایده‌های دیوانه‌کننده‌شان، اغلب برای ادای احترام و تقلید از کارهای قبلی Gainax استفاده می‌کند. مهدکودک هانامارو سعی نمی کند چیزی بیش از آنچه هست باشد، و این برای من اشکالی ندارد.