Hana yori Dango

کاش این انیمه اینجوری نبود اما نمیشه کمکش کرد... به خاطر موسیقی، سبک بصری اش (اگرچه خیلی ها فکر می کنند قدیمی است به نظر من خوب است) و طنزش واقعا از آن لذت بردم. این انیمه گاهی آنقدر احمقانه است که نمی توانم از آن خوشم نیاید و بارها باعث خنده ام شد. وقتی می‌گویم که موسیقی آن را دوست دارم، این یک دست کم گرفتن است... من آن را دوست دارم، دلیل اصلی تماشای آن است. اما چیزهای زیادی وجود دارد که تقریباً غیرممکن می‌کند آن را به کسی توصیه کنم... با این حال لازم نیست اینطور باشد. اگر اینقدر خشونت آمیز و زن ستیزانه نبود می توانست خیلی بهتر باشد... حیف که واقعاً با آن خوش گذشت اما نمی توانم بفهمم چرا اینطور نوشته شده بود، اینطور نبود برای بد ساختن شخصیت‌ها ضروری است و صحنه‌هایی وجود دارد که باعث می‌شود شما احساس بیماری کنید... همچنین این واقعیت وجود دارد که بخش‌های خاصی از طرح داستان ضعیف نوشته شده‌اند. من از این انیمه برای یادگیری ژاپنی استفاده کردم (تماشای آن با زیرمجموعه ها به زبان ژاپنی) و یادگیری آن را بسیار ساده تر کرد زیرا از تماشای آن لذت زیادی بردم. به همین دلیل فکر می کنم همیشه برای من خاص خواهد بود، با این حال من را بسیار ناراحت می کند زیرا اگر اینطور نبود می توانستم کاملاً آن را دوست داشته باشم ... این فقط یک لذت گناه خواهد بود و احتمالاً هرگز آن را با کسی در میان نمی گذارم :(

این نمایش به معنای واقعی کلمه از ابتدا تا انتها برای من 2 سال طول کشید. وقتی برای اولین بار آن را تماشا کردم، 13 قسمت را پشت سر گذاشتم، اما به دلیل عدم حرکت بین شخصیت های اصلی، Makino و Domyoji، به سرعت خسته شدم. زمانی که نمایش را دوباره انتخاب کردم، کمی کند بودم که به آن بازگردم، اما توانستم آن را در کمتر از یک هفته به پایان برسانم. من احساسات زیادی نسبت به این نمایش دارم. علیرغم کندی و عادی سازی ویرانگر پویایی مشکل ساز رابطه، این نمایش همچنان بسیار لذت بخش بود. آیا فکر می کنم باید 51 قسمت عجیب و غریب باشد؟ بسیاری از این نمایش خلاصه‌هایی از همان اپیزود یا قسمت‌های قبلی است، که وقتی می‌خواهید افراط کنید و چیزی از 10 دقیقه قبل را فراموش نکرده‌اید، واقعاً نفرت انگیز می‌شود. وسواس تسوکوشی ماکینو با Rui Hanazawa فوق العاده خسته کننده است، با توجه به این واقعیت که Rui تا 15 قسمت آخر شخصیتی ندارد. در آن قسمت های آخر، روی واقعاً دوست خوبی برای ماکینو می شود و شما واقعاً برای او خوشحال هستید. دیدن یک پایان خوش او به عنوان یک بیننده واقعاً ارزشمند بود. مادر Domyoji یکی از پست ترین شخصیت هایی است که من در انیمه دیده ام. من قطعاً فکر می‌کنم مانگای این نمایش واقعاً مناسب خواهد بود، با توجه به اینکه همه داستان‌ها از دبیرستان تا دانشگاه پخش شده‌اند و من معتقدم حتی بعد از کالج؟ من به برخی از خطوط داستانی مانگا نگاه کردم و آنها باعث شدند که آنها را جمع آوری کنم. من به این نمایش 7 (خوب) می دهم و دیگر آن را دوباره تماشا نخواهم کرد. این یک نمایش طولانی است، اما من از آن لذت بردم.