Gotcha!

واقعا شگفت انگیز. باورتان نمی‌شود که این را قبلاً تماشا نکرده‌ام، این به معنای واقعی کلمه با این همه عشق و دقت ساخته شده است؟ انیمیشن فوق‌العاده است، موسیقی فوق‌العاده است و ارجاعات بسیار خوبی برای دوست داشتن هر شخصیت در بازی‌های پوکمون وجود دارد؟ همه چیز فوق‌العاده خوب متحرک شده است و انیمیشن بسیار روان و زیبا برای تماشا است و هر فریم آنقدر پر از جزئیات است که می‌توانید موزیک ویدیو را بارها و بارها تماشا کنید و همچنان جزئیات کوچک بیشتری را پیدا کنید که قبلاً نگرفته‌اید. کاملاً شگفت‌انگیز است من به هر طرفدار بازی‌های پوکمون 10/10 mademe cry توصیه می‌کنم

اگر این را شاهکار بنامیم، دست کم گرفتن است. این یک اثر هنری آنقدر عالی است که حتی فصیح‌ترین سخنرانانی که کمال ملکوتی آن را توصیف می‌کنند (مانند شما واقعاً) به سختی سطح عظمتی که در این 3 دقیقه بر جهان آشکار شده است را می‌خراشند. خدا شگفتی هایی انجام می دهد که برای ما انسان های فانی ساده قابل درک نیست، اما این ویدئو معجزه ای به قدری عظمت است که به جرات می توانم بگویم حتی موجودی به قدر مطلق خود خدا هرگز عظمت آن را به طور کامل درک نخواهد کرد. این به سادگی آنقدر قدرتمند است. حضور اثیری آن بر روح های نالایق و بت پرست ما تجلیل می کند. هر ساده فقیر و اشتباهی که این را زیر 10 نشان دهد، صرفاً از روی انتقام کینه توزانه عمل می کند، زیرا این ویدیو استانداردهای انیمه را به قدری بالا برده است که می ترسم بگویم همه چیز در مقایسه با آن فقط "میانگین" است. من اینجا هستم تا به شما بگویم چرا، به عنوان یک طرفدار قدیمی پوکمون، شاهد این موضوع بزرگترین چیزی است که وجود بدبخت من را برکت داده است. اول، اجازه دهید در مورد خود موسیقی صحبت کنیم. Bump of Chicken یک گروه خوب است و آهنگی که آنها در اینجا تولید کرده اند به خوبی با حال و هوای مجموعه Pokemon به طور کلی مطابقت دارد: امیدوار، شاد و کمی نوستالژیک. من خبره موسیقی نیستم (اگر قبلاً واضح نبود)، اما مطمئن باشید که صدای بوق و بوق در این یکی ناامید نخواهد شد. از همه مهمتر، ویدیو. مقدس، چه ویدیویی است. من می‌توانم روزها در اینجا بنشینم و درباره هزاران لحظه کوچک زیبا و ارجاع‌هایی که در ویدیو گنجانده شده‌اند بنویسم و ​​هجوم عظیم عشق را که در تک تک فریم‌های انیمیشن نفوذ می‌کند، نشان می‌دهد. مورپکو صورت مارنی را به سمت بالا هل می‌دهد تا لبخند بزند، سایه‌ی کیوگره که پشت دختر می‌چرخد، همانطور که می‌بینیم باران زیر نور خیابان شروع به باریدن می‌کند، سایه گرودون از پشت پسر بالا می‌آید، در حالی که می‌بینیم پرتوهای خشن نور خورشید توسط نور خیابان منعکس می‌شوند، آبی که از خود راضی منتظر است. در پایان لیگ پوکمون، نبرد افسانه‌ای گلد در برابر قرمز، گرنینجا شجاعانه با شوریکن‌های آبی خود برای محافظت از سرنا در برابر میوتو خشمگین حرکت می‌کند، لیلی در حال انجام ژست با قدرت Z خود در حالی که سلن بازیگوشانه به او برخورد می‌کند... منظورم این است که می‌توانم اشاره کنم. یک میلیون لحظه دیگر و من حتی در حین نوشتن این ویدیو حتی یک نگاه هم به ویدیو ندیده ام. این دقیقاً چقدر واضح در ذهن من بازی می کند. یا شاید بتوانم همین کار را انجام دهم و توصیف کنم که انیمیشن چقدر زیبا طراحی شده است. به نظر می رسد که ویدیو چقدر آرام با ریتم آهنگ جریان دارد، در حالی که شما از همه چیز در حیرت هستید. این ویدیو از شما می‌خواهد که آن را بارها و بارها تماشا کنید تا یک بار دیگر این هیاهو را تجربه کنید. و هر بار، همیشه چیز جدیدی برای یادداشت وجود دارد. من عاشق انتقال بین قهرمان هر منطقه در اولین گروه کر هستم، والاس که به زیبایی از کادر پایین می افتد و به سمت بالا لگد می زند، در حالی که سینتیا به سمت پایین در قاب می لغزد، جایی که ضربه والاس متوقف شد، قبل از اینکه گارچومپ تهدیدآمیزش خود را به جهان بشناسد، لبخندی با اعتماد به نفس زد. این چه انتقال استادانه ای است، نشان دادن درک تخصصی از محل توجه مخاطب و استفاده از آن در ایجاد جریانی پویا بین صحنه ها. اما نه، من دیگر شما را خسته نمی کنم. نکته این است که بروید ویدیو را تماشا کنید. اگر دارید این را می خوانید، فکر می کنم قبلاً دارید، اما دوباره این کار را انجام دهید. و سپس یک بار دیگر. اگر اشتیاق من تا الان شما را قانع نکرده باشد، همینطور باشد. حالا دوباره به سوراخ تنهایی ام خزیدم و برای همیشه از این ویدیو تا آخر زمان لذت می برم.