Exception

اجازه دهید ابتدا این واقعیت را مطرح کنم که بله، این یک انیمه سه بعدی CGI است. من شخصاً از انیمه های سه بعدی متنفر نیستم و در واقع فکر می کنم که آنها می توانند لذت بخش باشند تا اینکه کاملاً ارزش آنها را انکار کنم. در جامعه انیمه، انیمه های 3D CGI مثل یک نفرین مورد توجه قرار نمی گیرند، اما استثناهایی مانند Beastars و Houseki no kuni (فقط به نام چند مورد) وجود دارد. بنابراین اگر این نقد را بخوانید و این انیمه را با دیدی باز و قدردانانه تماشا کنید خوشحال خواهم شد. لنز داستان اساساً شبیه این است که در بین ما، چه اتفاقی می‌افتد اگر گروهی از غریبه‌ها ناگهان در یک سفینه فضایی در فضا بیدار شوند و بدانند که چرا آنجا هستند یا چه کسانی هستند. طرح به تنهایی به اندازه کافی قانع کننده به نظر می رسد درست است؟ خوب قطعاً جنبه رمزآلود و هیجان انگیز خود را حفظ می کند زیرا افراد در سفینه فضایی سعی می کنند هدف خود را کشف کنند. اما همه چیز آن چیزی نیست که به نظر می رسد، نگران نباشید من به شما اسپویلر نمی دهم زیرا این داستانی است که قرار است تا حد امکان بدون اسپویلر تجربه شود. برخی از پیچش های طرح نیز وجود دارد که بیشتر آنها به خوبی اجرا شده اند. ارزش تولید خوب و طراحی صدای خوبی دارد. به خصوص برای نمایشی مانند این، که در تاریکی فضا اتفاق می افتد، طراحی صدا اهمیت زیادی دارد و حال و هوای وهم انگیزی در آن وجود دارد. کارکنان قطعاً افراد گیر افتاده را به تنهایی در فضای فضا میخکوب کردند. حالا بیایید به یک منفی فاحش برسیم، در حالی که CGI سه بعدی به هیچ وجه بد نیست. گاهی اوقات نرخ فریم یا هر نام دیگری که آن نام دارد (ببخشید من در این زمینه متخصص نیستم) واقعاً پایین می آید. در نتیجه این افت، صحنه‌ها گاهی اوقات تا حدودی عقب‌نشینی می‌کنند، اما خوشبختانه از نمایش به عنوان یک کل دور نمی‌شود. به نظر من قطعاً یک جواهر دست کم گرفته شده است زیرا من هرگز ندیده ام کسی در مورد آن صحبت کند و به همین دلیل است که من این بررسی را می نویسم هههه. توصیه می‌کنم این را در یک جلسه مصرف کنید، زیرا سرعت و شگفتی‌ها قطعاً به این ترتیب احساس بهتری خواهند داشت. با تشکر برای خواندن!

تقریبا هیچ نقدی وجود ندارد، یک موسیقی متن گرانبها، داستان عالی، و سوالاتی که شما را بیشتر از بسیاری از رسانه ها به فکر وادار می کند. چرا مخاطبی برای آن وجود ندارد؟ برای شروع، داستان در نگاهی به گذشته بسیار عادی به نظر می رسد. یک خدمه به یک ماموریت به سمت یک برنامه ریزی ناشناخته فرستاده می شوند، اما مشکلی پیش می آید و به نظر می رسد کسی مقصر است. از این نظر، نادیده گرفتن آن به عنوان «انیمه در میان ما» عادی به نظر می رسد، اما یک چیز عجیب وجود دارد که من را فوراً به اتمسفر کشاند. این افراد انسان های معمولی نیستند. هر شخصیتی که از رحم پرینتر سه بعدی متولد شده است، از همان ابتدا سوالاتی را می پرسد که لازم است. چقدر انسانی هستند؟ و هیولایی که از همان رحم متولد شده چقدر انسانی است؟ این یک سریال وجودی است که سوالاتی در مورد هویت در بحبوحه پیشرفت علمی مطرح می کند. در عین حال، داشتن یک روایت هیجان‌انگیز درباره مجرمان، نقشه‌ها و در یک قدمی یکدیگر بودن در این محیط کلاستروفوبیک. نوشته ای باورنکردنی، فشرده، کند سوز که از 8 قسمت حداکثر پتانسیل خود استفاده می کند. این یک سریال فوق‌العاده محکم است، اگر صرفاً با نوشتن و سرعت آن باشد، اما البته، فیلتر وجود دارد. مردم نمی توانند انیمیشن یا پایان را تحمل کنند. من برای همیشه از انیمیشن و سبک هنری سریال دفاع خواهم کرد. طرح های به یاد ماندنی، هر شخصیت دارای طرح رنگ متفاوت، بسیار گویا در معنای واقعی و واقعی. مطمئناً گاهی اوقات سخت است، اما از نظر بصری هر شخصیت را بدون نیاز به توضیح در مورد شخصیت منتقل می کند. بزرگترین و تنها مشکل من، صحنه‌های مبارزه طولانی و گاهی عجیب است. شخصیت‌ها حرکت عجیبی به دست می‌آورند که فقط زمانی فعال می‌شود که پیرنگ به آن نیاز داشته باشد. به آنها اجازه می دهد از هیچ جا برنده شوند. با این حال، هرگز احساس نکردم که احمقانه، یا زشت است، فقط به طرز باورنکردنی سبک شده است. این به دنبال واقع گرایی نیست، بلکه بیشتر حسی مصنوعی به آن می دهد، که کاملاً با سریال مطابقت دارد. از طرف دیگر، من معمولاً متوجه موسیقی نمی‌شوم. این چیزی است که من فوراً جذب آن شدم، حتی مسحور شدم. اثیری، بزرگتر از زندگی، کهکشانی، اما در مواقع دیگر به طرز باورنکردنی کلاستروفوبیک، در حالی که طبیعت عجیب و غریب در مفاهیم را از دست نمی دهد. 61 آهنگ، و حتی یک آهنگ وجود ندارد که احساسات را دستکاری کند. با این حال، من مشکلاتی دارم، نه با پایان، بلکه با یک شخصیت که پس از افشاگری به شدت تغییر می کند. امیدوارم، حتی با تغییراتی در روایت، شخصیت‌ها به‌جای اینکه چقدر دراماتیک می‌شوند، کاملاً ثابت باشند. پایان، شاید فقط روایت سنگینی که می شد قطع کرد. می‌دانم که بدون آن، می‌توانستم بفهمم چه خبر است. کارگردانی بسیار خوبی است، بنابراین نیازی به آن نیست. TLDR; من از سریال کاملاً لذت بردم و امیدوارم افراد بیشتری بتوانند آن را تماشا کنند. سرعت فوق العاده ای دارد، خوب نوشته شده است، طرح های عالی دارد، فقط در صورتی که با انیمیشن و سبک هنری آن آشنا نباشید. موسیقی مسحورکننده، و طرحی که باعث شد به مفاهیم «بحران وجودی» نزدیک شوم. 8.3/10. مرد، چه گوهر دست کم گرفته شده ای.