Cardcaptor Sakura

Cardcaptor Sakura یکی از تاثیرگذارترین انیمه های دهه 90 و به دلایل زیادی است. این نمایش فقط یک نمایش دخترانه جادویی نیست، هنوز هم یک انیمه شوجو با کمی فانتزی و همچنین بخشی از زندگی در ترکیب است. من فکر می کنم همه شخصیت ها واقعا دوست داشتنی هستند و شخصیت های بسیار جذاب و منحصر به فردی دارند. Cardcaptor Sakura با ماه ملوان رقابت می کند، زیرا یک نمایش دختر جادویی است که از تغییر شکل برای حل یک مشکل استفاده نمی کند. ساکورا از اوساگی توسعه یافته‌تر است، زیرا از این نظر که ساکورا مسئولیت بیشتری نسبت به اعمال خود دارد، قابل ارتباط‌تر است. بنابراین، در حاشیه، تاریخچه دوبله انگلیسی نمایش یک آشفتگی کامل بود. دوبله اقیانوسی نمایش در بیشتر موارد خوب بود و توسط Nelvana توزیع شد. اما نحوه رسیدگی به آن یک فاجعه بود. در حالی که Nelvana تمام 70 قسمت سریال را دوبله کرد و همه آنها در کانادا، انگلستان و استرالیا دیده شدند. روشی که Kids WB با آن برخورد کرد بسیار بدتر از نحوه برخورد 4kids در Tokyo Mew Mew بود. Kids WB ترتیب اپیزودها را به 39 و 40 قسمت کاهش داد، آنها همچنین اپیزودها را دوباره تنظیم کردند تا آنها را نامرتب نشان دهند و سعی کردند قهرمان مرد سریال (شارون لی) را به شخصیت اصلی تبدیل کنند زیرا فکر می کردند که یک برنامه با تمرکز بر یک قهرمان زن در آن زمان با تماشاگران نمی‌آید. به همان اندازه که دوبله توکیو میو میو و دوبله Sailor Moon بد بود، حداقل سعی نکردند از شخصی که شخصیت اصلی نیست، شخصیت اصلی را بسازند و آن را به یک انیمه درخشان تبدیل کنند. به طور کلی، Cardcaptor Sakura هنوز هم یکی از بهترین نمایش های دختر جادویی تمام دوران با دوبله ای است که در ایالات متحده کاملاً خراب شده است. امیدوارم مردم متوجه شوند که این نمایش دوبله ای دارد که آنقدرها هم که مردم می گویند بد نبود.

می خواستی Sailor Moon را دوباره تجربه کنی. و شما انجام دادید. شما 2 نت اول افتتاحیه را شنیدید و بلافاصله به گذشته منتقل شدید. و پس از از بین رفتن نوستالژی اولیه، شما همچنان برای یک نمایش کاملاً مفرح و سرگرم کننده در اطراف ماندید، که کمی جالب و لذت بخش باقی می ماند. اکنون - من این را در نتفلیکس تماشا می کنم، بنابراین به دو فصل تقسیم شده است. من فقط اولی را کامل کردم، و بنابراین وقتی دومی را تمام کردم برمی گردم و بقیه را می نویسم. بنابراین برای روشن بودن، مگر اینکه خلاف آن گفته شود، هر چیزی که در این بررسی نوشته شده فقط مربوط به 46 قسمت اول است. کاری که نمایش واقعاً انجام می دهد شخصیت ها هستند. آنها دقیقاً شخصیت‌های چند لایه و فوق‌العاده عمیق نیستند، اما نویسندگان کار خود را ماهرانه اجرا کردند. هر یک از شخصیت ها در شخصیت خود متمایز هستند، ویژگی های خاص خود را دارند، به خصوص سندرم شخصیت اصلی را تجربه نمی کنند، و هرگز واقعاً بی مزه نیستند. افزودن همین اطلاعات اندک در مورد دوستان ساکوراها نیز به ساختن جهان کمک زیادی می کند و باعث می شود نمایش احساس زنده بودن بیشتری داشته باشد. موسیقی هم فوق العاده است. هیچ چیز انقلابی نیست، اما از همه نظر یک نوستالژی محض است. این برای تم های اصلی و همچنین موسیقی پس زمینه صدق می کند. آنها واقعاً کار بزرگی انجام دادند که "قطعه های دوره بی زمان" را خلق کردند. داستان به خودی خود عمیق ترین و خوب فکر شده نیست، اما جنبه های بسیار خوبی دارد. علیرغم اینکه بسیاری از اپیزودها مجموعه ساده 1 کارت هستند، همیشه احساس می کردید که برای چیزی کار می کنید. «پرکننده» هرگز احساس پرکننده‌ای نداشت، احساس می‌کرد هدفی دارد، و من واقعاً از آن قدردانی می‌کردم، زیرا 46 قسمت تعهد زیادی است که باید از مخاطب بخواهیم. (اگرچه، حدس می‌زنم این برنامه هرگز برای مخاطبانی مثل ما ساخته نشده است، بلکه برای تلویزیون کودکان ساخته شده است). نمایش همچنین در لحظات خاصی به شدت احساس تعلیق می کند، منظورم این است که تعلیق برای این نوع نمایش بسیار خوب ساخته شده است. شاید بدون تماشای نمایش منظور من را به طور کامل متوجه نشوید، اما پس از تماشای آن قطعا متوجه خواهید شد. متأسفانه تمام آن تعلیق منجر به یک پایان ضد اقلیم فوق‌العاده شد. سعی میکنم زیاد خراب نکنم ساکورا رویاهای نسبتاً پر تعلیق و "ترسناک" (از نظر اسرارآمیز اما نبوی) می بیند و نبرد نهایی را پیش بینی می کند که در یک محیط عالی، بر فراز این برج عظیم بر فراز شهر شبانه، با یک ماه عظیم درگیر خواهد شد. در پس زمینه. سپس متوجه می‌شویم که زمانی اتفاق می‌افتد که او تمام کارت‌ها را جمع کند، و سپس انجام می‌دهد. از اینجا، شاید دو قسمت و نیم را بیرون بیاوریم. و این یکی از بزرگترین مشکلات پایان است. اگر در 1 قسمت انجام می شد خیلی بهتر و با کیفیت تر بود. به هر حال، لی در تقریباً 4 ثانیه نبرد بسیار سخت شکست می‌خورد و فقط دور انداخته می‌شود. این پس از آن است که تمام تعلیق ساخته شده با کیفیت بد کلی از بین می رود. موسیقی بسیار کمی در حال پخش است، و بنابراین در بسیاری از موارد در زمانی که قرار است به اوج برسد، کاملاً ساکت است. صحنه‌های نبرد وحشتناک هستند (همانطور که قبلاً اشاره کردم) اما در عین حال عجیب هستند. جنگ به طور طبیعی اتفاق نمی افتد. یو از طریق تله پاتی شرکت کننده را به سمت نبرد بالا می برد، که به نظر من یکی از دلایل اصلی نارضایتی من است، زیرا این کار هر حرکتی را که صحنه داشته است کند می کند و جریان رویدادهای طبیعی را متوقف می کند. تمام آن چیزی که می‌توان گفت پایان طبیعی نبود. اگرچه همه چیز در مورد فینال بد نبود. پایان و الهام بخش ساکورا برای ادامه مبارزه واقعا عالی بود و همچنین عمیق بود، برای نوع نمایشی که ما در مورد آن صحبت می کنیم. من برای نوستالژی یک انیمه دهه 90 درباره «دختران جادویی» آمدم، اما بیشتر از اینکه چقدر خوب نوشتن و فیلمنامه خوب بود، متعجب بودم. اگر بتوانید چند مورد از مشکلات نمایش ها را پشت سر بگذارید، واقعا عالی است. به هر حال، وقتی بقیه کار را تمام کردم، برمی گردم. خداحافظ ——————————————————————————————————— !!این قسمت فقط مربوط به تمام قسمت های بعد از قسمت 46 می باشد!! من می خواهم به طور رسمی اظهاراتم را در مورد داستان فصل اول پس بگیرم، زیرا آنقدر بهتر از فصل دوم است که کاملاً شگفت انگیز است که این دو حتی یک سریال هستند. فصل دوم تقریباً غیرضروری بود، یا این احساسی است که من پس از اتمام آن دارم. آنها می‌توانستند داستان را حول محور ساکورا بسازند که با کارت‌ها روابط برقرار کند، قدرت و موقعیت او را درک کند، و با این کار رابطه‌اش با لی را بیشتر لمس کند. اما در عوض، آنها تصمیم گرفتند که داستانی کاملاً مزخرف در مورد یک تناسخ شیطانی (؟) از کلو رید بنویسند که بدون هیچ دلیل مشخصی برای کل نمایش مزاحمت ایجاد می کند. من هنوز گیج هستم که چه اتفاقی افتاده است. یک ادامه کاملاً وحشتناک از ایده داستانی عالی در فصل اول. اگر به رابطه بین سیائوران و ساکورا اهمیت نمی دهید، هیچ دلیلی برای تماشای این فصل وجود ندارد. و من این را بسیار متأسفانه می گویم، زیرا مثل همیشه از نمایش لذت بردم. نوشتن بد آن را تقریباً غیرقابل تماشا می کند، زیرا تا آخرین ثانیه نمی توانید چیزی را که در حال رخ دادن است بفهمید، و حتی در آن زمان هنوز در مقابل کوچکترین بررسی قرار نمی گیرد. بیهودگی خالص از پتانسیل های استفاده نشده را چگونه توضیح می دهم. به غیر از آن، چیزهای زیادی قابل توجه نیست. از آنجایی که این در واقع برای اکثر مردم فصل دوم نبود و نتفلیکس فقط آن را به این صورت تقسیم کرد، هیچ تغییر قابل توجهی وجود نداشت. افتتاحیه واقعاً خوب بود، پایان نه چندان، بنابراین یک نکته را در موسیقی از دست می دهد .... اما ... من هنوز در مورد مرد داستان گیج هستم. نکته دیگری که می توانم به آن اشاره کنم در مورد شخصیت هاست. به طور خاص طرفداران اريول. آنها کاملاً بی فایده به نظر می رسند، و اگر از ابتدا وجود نداشتند، هیچ چیز تغییر نمی کرد. وجود آنها هرگز یا به سختی توضیح داده شده است، و همانطور که گفتم، آنها هیچ هدفی را دنبال نمی کنند. امتیاز نهایی من 7 خواهد بود، فصل دوم واقعاً بد بود، اما فصل اول واقعاً خوب بود، بنابراین من از نمایش انتقاد خواهم کرد، اما امتیاز خود را تغییر نمی‌دهم. امیدوارم همه کسانی که این را تماشا می‌کنند، خاطراتی را که می‌دانید در حال تماشای آن هستید، دوباره کشف کنند و مانند من برای تجربه‌های جدیدی که نمایش ارائه می‌دهد، بمانند. با این حال، اگر علاقه کمی به روابط ساکورا دارید، در پایان فصل اول متوقف شوید، زیرا دلیل دیگری برای ادامه وجود ندارد.