من از فصل اول این انیمه لذت بردم و امیدوار بودم که در این فصل سرگرمی بیشتری پیدا کنم. هر چند من آن را خیلی خسته کننده دیدم. متوجه شدم که طرح تغییر جهت داده است، رشد شخصیت متوقف شده است و نوشته شخصیت های زن بی مزه است. یکی از چیزهایی که در فصل اول مرا به باکومان کشاند این بود که چگونه از ارتباط نادرست جلوگیری کرد. شخصیت ها مسائل خود را مرتب می کردند و اگر وجود داشت به سرعت حل می شد. این فصل شخصیتها و تعاملات نابالغ زیادی را اضافه کرد تا طرح داستان کشیدهتر شود. حرکت از یادگیری در مورد مشکلات مانگاکا به درام بین فردی وجود داشت. همه شخصیت های جانبی زن در یک نقطه به یکی از شخصیت های اصلی علاقه دارند. تاکاگی با دخترش مثل چرند رفتار می کند که وقتی تصمیم می گیرد یک عمل عاشقانه بزرگ برای او انجام دهد، خوب به تصویر کشیده می شود. :/
شخصیت ها خوب نوشته نشده اند، به نظر می رسد ابعاد زیادی ندارند، به خصوص تاکاگی. این دو مرد هر دو سرسخت هستند، که خوب بود زیرا من دوست داشتم ببینم آنها رویاهایشان را دنبال می کنند. اما به نظر می رسد که رشد شخصیت وجود نداشت. طرح بر موانع بیرونی تکیه دارد تا آنها را به جلو ببرد و آنها تغییر چندانی نمی کنند. حتی نشان میدهد که ماشیرو بهشدت بیمار شده است و قرار است مخاطب باور کند که اگر به این معنی بود که ماشیرو رویاهایش را دنبال میکرد، مشکلی نداشت. من احساس می کنم که این پیام خوبی برای ارسال نیست. مانند انسان، اگر ماشیرو و تاگاکی در مورد چگونگی به حداکثر رساندن بازده خود با حفظ سلامتی تحقیق میکردند، لحظه بسیار خوبی بود، حتی اگر ببینند که آیا سالمتر بودن باعث بهبود پیشرفت آنها میشود یا خیر. دیدن تاگاکی به آمار و داده های مربوط به آن موضوع بسیار خنده دار بود. شاید حتی می توانستند یک مانگا با آن موضوع بنویسند! (به مشی سیاه چال فکر کنید!) همچنین، من ترجیح می دادم کارهای میهو را بیشتر به سمت صداپیشگی ببینم تا سرمایه گذاری تماشاگران را در رمان اصلی به جای شکستن وعده کار سخت و صرفاً ایمیلی ببینم. در مورد میوشی، به نظر میرسید که او فقط برای این بود که سینههایش همه جا جهش کنند. او رویایی ندارد به جز اینکه بخواهد به هر طریقی که می تواند به دوست پسرش کمک کند. داشتن شخصیت های زن خوش خط خیلی جالب تر می شد!! بیا مرد، خیلی سخت نیست. میوشی میتوانست یک مدیر منابع انسانی فوقالعاده یا فردی متخصص در حل تعارض بسازد. این یکی از چیزهای مورد علاقه من در مورد او بود. شاید او میتوانست در کشف استعدادهایش و استفاده از آنها برای کمک به دیگران تلاش کند.
من همچنین متوجه شدم که تعداد عکسهای عجیبی از پاهای شخصیت زن وجود دارد که بیشتر جورابهای ساق بلند پوشیده بود، در حالی که هیچ یک از این عکسها با مردان نبود. فقط یک FYI
به هر حال، من می گویم ارزش فصل دوم را ندارد. فقط از پایان شماره یک لذت ببرید.