Zhui Xu

ژوی جی یک سریال درام با تناسخ است که در آن شخصیت اصلی، یک تاجر تثبیت شده، یین نینگ، به عنوان شوهر زن محلی یک خانواده قدیمی پارچه و منسوجات، یی نینگ، به چین باستان مهاجرت می کند. یی نینگ که از اشتباهات زندگی گذشته خود رنج می برد، سوگند یاد می کند که بیش از حد غرق در امور تجاری نشود و ترجیح می دهد زندگی ای داشته باشد که در آن بر امور اقتصادی نامزدش سو تان ئر و کسب و کار منسوجات خانواده اش تأثیر بگذارد، زیرا آنها با پشتکار تلاش می کنند تا یک کسب و کار ایجاد کنند. پارچه منحصر به فرد به عنوان یک مدعی در رقابت عرضه کننده ابریشم سلطنتی. تغییر عقیده یی نینگ چه تأثیری بر زندگی جدید او خواهد داشت؟ داستان و شخصیت‌ها: 7/10 دنبال کردن خط داستانی ژوی جی چندان سخت نیست، اساساً MC می‌خواهد به همسرش کمک کند تا در امور تجاری خود موفق شود، اما با مقاومت نیروهای متحد متقابل روبرو می‌شود که هرکدام برنامه‌های خود را برای انجام دادن دارند. یی نینگ می خواهد بار استرس همسرش سو تان ئر را کم کند و این کار را به تنها راهی که می داند انجام می دهد: شیوه های تجاری رقابتی و جنگ اطلاعاتی. جدا از چند فلاش بک از زندگی گذشته، از نظر داستان پشت سر هم در تاریکی رها شده‌ایم، بنابراین باید تا حد امکان استنباط کنیم تا جاهای خالی را پر کنیم، به خصوص تا پایان جایی که اسرار مربوط به روپینگ، یین نینگ آشکار می‌شوند. دوست دختر در زندگی گذشته همین امر را می توان در زندگی یی نینگ نیز گفت، جایی که از نظر داستانی چیزهای زیادی نادیده گرفته می شود، مانند آغاز برخورد یی نینگ با اربابش، سوء قصد به جان او و سو تان ئر، نتایج عرضه کننده ابریشم سلطنتی امپراتور. و غیره. احساس می‌شد که عمق هر قوس به اندازه‌ای است که بتوان از کنار آن گذشت، اما به اندازه‌ای نبود که غرق و درگیر امور خیالی دنیوی شود. شخصیت‌های زیادی در این سریال کوتاه در یی نینگ و طرف مقابل وجود دارد، بنابراین این مجموعه تمام تلاش خود را می‌کند تا در مدت زمان کوتاهی تا حد امکان اطلاعات هر شخصیت را حفظ کند. این بدان معنی است که عمق شخصیت و داستانی را قربانی می کند که باعث می شد شخصیت ها انسانی تر و از نظر احساسی انگیزه بیشتری داشته باشند. به عنوان مثال می توان شخصیت های مخالف را نام برد که سابقه/دوران کودکی با سو تان ئر دارند، اما ما هیچ یک از این پیشرفت های گذشته را نمی بینیم، بنابراین تا پایان درگیری که حل شده است، آنقدر درگیر نمی شویم. . اگر دامنه شخصیت‌ها را کوچک‌تر نگه می‌داشتند، منجر به رشد شخصیت‌های احساسی‌تر و معنادارتر در شخصیت‌هایی می‌شد که برای داستان اهمیت بیشتری داشتند. هنر و صدا: 7/10 هنر و انیمیشن با کیفیت بسیار بالا و حرکات ظریف بود. بودجه حتی به فیزیک مو و پارچه اجازه می داد که دیدن آن تجربه ای خوشایند بود. رنگ‌ها نسبتاً زنده بودند و در صورت لزوم برای کمک به جنبه‌های داستان‌گویی، خاموش بودند، یعنی در صحنه جنگلی شب بارانی پس از درگیری یی نینگ با راهزنان. کاش زوایای دوربین کمی بیشتر تحت تأثیر سینمایی قرار می گرفت، بسیاری از نماها به خوبی ترکیب می شدند اما حرکت همچنان فاقد حرکت و ترکیب بندی بود. موسیقی بازیگوش و در عین حال جدی است، هر زمان که کمدی وجود دارد سرعت موسیقی بالا می رود تا فضایی بازیگوش و شیطنت آمیز ایجاد کند. همین امر را می توان در مورد صحنه های دیالوگ نیز گفت، موسیقی پس زمینه محیطی و متناسب با حال و هوا است. صداگذاری و کیفیت در کنار جلوه های صوتی به اندازه کافی خوب است. کلی و لذت: 7/10 این سریال آنطور که انتظار داشتم نبود، من برای یک تناسخ معمولی صفر تا قهرمان وارد شدم که در آن شخصیت اصلی همه چیز را با قدرت پزشکی مدرن، اقتصاد، علم، سیاست و غیره برنده می‌شود. با این حال، این سریال کم‌رنگ‌تر و دلپذیرتر است. به جای تمرکز بر روی عناصر درام و چالش های سیاسی که یی نینگ با آن مواجه می شود تا اکشن و پیشرفت فناوری. این یک تغییر سرعت شایسته برای یک سریال تناسخ است و پایان آن یک صخره عظیم و سؤالات بیشتر برای دفعه بعد باقی می گذارد.

من تمام 12 قسمت فصل اول را تماشا کرده ام، بر اساس ترجیح خودم مرور خواهم کرد و ایده خود را در مورد انتظار مردم از این سریال ارائه خواهم کرد. من تا به حال از این نمایش بسیار لذت بردم، اگرچه دانشی درباره رمان ندارم، بنابراین نمی توانم درباره داستان از نقطه نظر اقتباسی نظر بدهم، به نظرم خیلی جالب بود. برخی از عناصر داستانی کوچک‌تر و عمدتاً بی‌اهمیت در برخی مواقع کمی ریزه کاری وجود دارد. اما طرح کلی جالب بود. من این را به افرادی توصیه می‌کنم که نمایش‌های isekai-esc کمتری را دوست دارند، همچنین به آن‌هایی که دوست دارند نمایش‌هایی با تمرکز بر درام‌هایی که عمدتاً حول درگیری‌های بین‌فردی می‌چرخند و تمرکز بر تطابق استراتژیک با آنتاگونیست‌ها، نه از طریق مبارزه، بلکه از طریق شوخ‌طبعی، دوست دارند. من این جنبه از نمایش را دوست داشتم اما انتظار هیچ چیز فوق العاده پیچیده ای را نداشته باشید. این عنصر را دارد اما نیازی به توجه زیادی برای دنبال کردن آن ندارد. من پیچیدگی را دوست دارم، اما داشتن چنین درامی که با این نوع داستان ساده تر است نیز خوب است. این نمایش همچنین بر رابطه عاشقانه بین دو شخصیت اصلی تأکید دارد، بنابراین اگر مورد علاقه شماست، باید به آن توجه کنید. انتظار نداشته باشید که به شدت رمانتیک باشد، اما برای من این بخش از طرح داستان سرگرم کننده و به خوبی در داستان تثبیت شده است. اگر می خواهید چیزی کوتاه و نسبتاً ساده اما همچنان سرگرم کننده برای تماشای آن باشید، قطعاً این را توصیه می کنم. امیدوارم این بررسی کمک کرده باشد. :)