Ushio to Tora

چندی پیش، Mappa اعلام کرد که یکی از پروژه های آینده آنها اقتباسی از یک مانگای قدیمی کلاسیک خواهد بود و در حدود فوریه، آنها فاش کردند که مانگایی که قرار است اقتباس کنند Ushio to Tora خواهد بود - عنوانی که من هرگز نشنیده ام. قبل از اعلام این خبر، اما تحقیقات سریع نشان داد که این سریال طولانی مدت در مورد یک پسر و نگهبان حیوان او بود. من همچنین متوجه شدم که در اوایل دهه 90 با مجموعه‌ای از OVA اقتباس شده است و با توجه به تحقیقات کمی که انجام دادم نشان داد که این موضوع برای Mappa است که Hunter x Hunter چیست. به Madhouse، و همه ما می دانیم که من در مورد Hunter x Hunter چه احساسی دارم. نسخه اصلی ژاپنی را پیدا نکردم، اما دوبله به اندازه کافی قابل تحمل بود - بر خلاف نسخه اصلی Hunter x Hunter، که آنقدر بد است که فکر می کنم مردم پس از شنیدن آن با کمال میل گوش خود را سوراخ کردند. پس من در مورد آن چه فکر کردم؟ خب بیایید ابتدا به موضوع سریال بپردازیم. در داستان کوتاه، Ushio to Tora اساساً کتاب دوستان Natsume به عنوان یک سریال اکشن شونن است. این رابطه بین یک بچه معمولی است که می تواند دیو را لگد بزند و یک گربه سخنگو که کودک را به همان اندازه که او را از خطر نجات می دهد، تهدید می کند، درست مثل ناتسومه، اما به جای اینکه بخواهد قلب شیطان را شفا دهد (اگرچه مقداری از اینها در این وجود دارد. سریال) آنها بیرون هستند تا از خوردن سر مردم جلوگیری کنند. و البته، اوشیو اصلاً شخصیت ناتسومه را ندارد، و بیشتر شبیه هر بچه قهرمانی است که از عزم گاو نر گرفته تا غافل بودن او از دختران وجود دارد - به این دلیل که دو دوست دوران کودکی او متعلق به جنس مخالف هستند. ، یکی از آنها یک مشکل است و این تقریباً تمام چیزی است که شما باید بدانید و دیگری اساساً دوستی است که با او زیاد صحبت می کنید و اگر در بحث های گفته شده زیاده روی کنید می تواند باعث سوء تفاهم شود. اما نداشتن شخصیت Natsume در مورد این سریال چیز خوبی است، زیرا من نمی توانم ناتسومه را در حال زنده ماندن از شیطنت های تورا ببینم، چه رسد به شیاطینی که در مورد تنقلات گوشت انسان به هیچ وجه حاضر به سازش نیستند. قلاب اصلی سریال این است که پس از کشف تصادفی ببر غول پیکر در زیرزمین خود، Ushio نوعی طلسم را آزاد می کند که انواع شیاطین را به منطقه خود جذب می کند و برای مبارزه با آنها باید از نیزه ای جادویی استفاده کند که او را به تبدیل می کند. یک مبارز فوری است و به دلایلی موهایش را بلند می کند. با این حال، از آنجایی که نیزه تنها چیزی بود که تورا را مهر و موم نگه می داشت، و از آنجایی که تورا نیز شیطانی است که با انسان ها جشن می گیرد، او باید ببر را در صف نگه دارد و تورا دقیقاً مرد خوبی برای شروع نیست. فکر نمی‌کنم اینجا چیزی را خراب کنم وقتی می‌گویم جذابیت اصلی سریال رابطه آنهاست و اینکه چگونه از متحدان واقعاً کینه‌توز به متحدانی کم‌کینه‌تر تبدیل می‌شود، و قطعاً وقتی این را می‌گویم چیزی را خراب نمی‌کنم. به غیر از این، هیچ چیز خاصی در مورد این ده قسمت وجود ندارد که نتوانید از چیزی مانند یویو هاکوشو یا اینویاشا به دست آورید، جدای از این واقعیت که در دنیای واقعی تلفات زیادی وجود دارد. به بیان ساده، Ushio to Tora محصول بزرگ زمان خود است و مگر اینکه طرفدار شدید ژانر اکشن شونن باشید یا نوستالژی دهه 90 را نداشته باشید، اینجا واقعاً چیز زیادی برای هیجان‌زده شدن وجود ندارد. اکنون از آنجایی که تنها ده قسمت وجود دارد، این سریال تنها قوس های کوچکتری را که شروع مانگا را تشکیل می دهند، بدون وارد شدن به هیچ چیز واقعی پوشش می دهد. اما حتی با توجه به این استانداردها، آرک‌ها دقیقاً جذاب‌ترین چیزها نیستند، بیشتر شامل چیزهای اصلی هیولاهای هفته هستند که یک یا دو عنصر طرح جدید را وارد ترکیب می‌کنند، اما نه بیشتر از آن. نوع آخر به دلیل برنامه زیست محیطی اش جالب می شود، اما این واقعیت که شما باید به آن روش لنگ برای القای اهمیت به داستان خود متوسل شوید، واقعاً درباره کل محصول خوب صحبت نمی کند. به طور جدی، آیا محیط زیست گرایی در مانگا به اندازه فیلم ها/کارتون های آمریکایی در اواخر دهه 80/اوایل دهه 90 بود؟ آیا همه در آن دوره فقط سعی داشتند از میازاکی کپی کنند؟ این طنز نیز بسیار قدیمی است، با ترکیبی از طنز "من واقعاً او را دوست ندارم" از دوست دوران کودکی او، به همان اندازه درخشنده است. تقریباً تنها شوخی‌هایی که مرا سرگرم می‌کرد، زمانی بود که تورا با انسانیت ارتباط برقرار می‌کرد و به خاطر آن بداخلاق می‌شد، و این دقیقاً کمدی نبود که بریتانیایی‌ها را پوزخند بزند. در واقع، این تقریباً تورا را به طور کلی توصیف می کند. همانطور که گفتم، او تنها شخصیت جالب واقعی است و رابطه او با Ushio تنها جذابیت بزرگی است که سریال در بین کلیشه های تلخ دیگر دارد. اما حتی این نکته مثبت با این واقعیت که او دقیقاً هابز یا حتی نیانکو سنسی نیست از نظر شخصیتی مانع می شود. واقعاً دشوار است که جذابیت او را با کلماتی فراتر از اصول اولیه ای که قبلاً توضیح دادم توصیف کنم، بنابراین تنها چیزی که می توانم بگویم این است که او شبیه هادس از نسخه هرکول دیزنی است زیرا به دلیل سرگرم کننده بودن او تنها نقطه روشن است، اما نه برای حمل واقعی کل محصول کافی است. نه اینکه بگویم محصول سرگرم کننده نیست، زیرا اینطور است. یک جور هایی. خوب، حداقل قابل عبور است. اما می‌ترسم قابل قبول بودن به اندازه کافی برای من خوب نباشد، و این کمکی نمی‌کند مگر اینکه واقعاً خوب اجرا شود، محصولی که Ushio to Tora است هرگز نمی‌تواند واقعاً مرا جذب کند. من همچنان نسخه بازسازی شده را تماشا خواهم کرد زیرا...خوب آیا بقیه انیمه تابستانی را دیده اید؟ باید از 90 درصد آنها بهتر باشد. و در پایان روز، من هنوز واقعاً علاقه مندم که ببینم Mappa با این پروژه چه می کند. اما اگر چیزی گوشتی واقعی را به مواد اصلی اضافه نکنند، احتمالاً چیزی است که من یک بار تماشا می کنم و به مرور زمان فراموش می کنم. با فرض اینکه بیشتر از صبر من طول نکشد، به من اجازه می دهد آن را ادامه دهم، یعنی. به هر حال آن بازسازی چند دوره است؟ مانگای اصلی بیش از 33 جلد است و با توجه به امیدهای زیاد Mappa به پروژه، می‌ترسم برای مدت طولانی ادامه پیدا کند.

دلم واقعاً به سراغ انیمه کلاسیک با ارواح و شیاطین می رود، واقعاً اینطور است. Ushio to tora وقتی برای اولین بار آن را دیدم بر اساس طراحی توراس به نظرم خیلی احمقانه به نظر می رسید، اما وقتی واقعاً برای تماشای قسمت اول وقت گذاشتم، تعجب کردم که چقدر از سریال لذت بردم. این انیمه عمدتاً یک انیمه مبارزه با روحیه احمقانه است که در زمان ساخت آن بسیار رایج بود، اما احساس اصلی‌تر بودن آن را داشت، زیرا به سبک‌های واقعاً زیاده‌روی نمی‌رفت. داستان بسیار ساده است، خیلی عمیق یا پیچیده نمی شود، بسیار اپیزودیک است و بیشتر در مورد لذت بردن شما به جای هر چیز عمیق است. همانطور که گفته شد من تقریباً هر قسمت را لذت بخش می دانستم و در کل با سریال اوقات خوبی داشتم. من از تعاملات شخصیت ها و موقعیت های متفاوتی که آنها در آن قرار می گیرند، دوست دارم که در آن بیشتر باید یک شراکت نفرت عشقی ایجاد کنند. نمی‌دانم که آیا این 10 قسمت گذشته ادامه پیدا می‌کرد یا در نهایت حوصله‌ام سر می‌رفت. تا آنجا که شخصیت ها تنها دو مورد که ارزش ذکر کردن دارند واضح است که ushio و tora هستند. اوشیو که یک شخصیت سرگرم کننده است، واقعاً بسیار سختگیر و ساده است، او به تورا اعتماد ندارد، اما باید به او تکیه کند تا از همه ساکنان شهر در برابر شیاطین و ارواح انتقام جو محافظت کند. در طرف دیگر آن تورا یک حیوان کوچک و فاسد است که اغلب در مورد اینکه چگونه می‌خواهد مردم را بکشد یا ببلعد صحبت می‌کند. کاراکترها در بیشتر قسمت‌ها واقعاً مانند آب و روغن با هم ترکیب می‌شوند، اما با پیشرفت نمایش، به‌جای اینکه دو نفر در گلوی یکدیگر باشند، بیشتر در یک مشارکت ناکارآمد با هم کار می‌کنند. تا آنجا که هنر پیش می رود، نمایش دارای طرح های هیولایی بسیار خوبی بود و جزئیات بسیار بیشتری از آنچه در اکثر انیمه های مدرن می بینم داشت. به غیر از بچه های دبیرستانی همه چیز بسیار منحصر به فرد به نظر می رسید. پس زمینه ها و مناظر نیز با جزئیات بود و واقعاً حال و هوای صحنه های خاص را منتقل می کرد. صدا باورنکردنی نبود، اما در بیشتر موارد خوب بود و صداگذاری هم خنده دار بود و هم گاهی جدی که خوب است. به خصوص به ندرت می بینم که یک صداپیشه توانایی یا تطبیق پذیری برای انتقال کمدی و جدیت را داشته باشد و به اندازه کافی قانع کننده باشد. من از این سریال کوتاه بسیار لذت بردم و فکر می کنم بیشتر مردم از آن لذت می برند، به خصوص اگر انیمه های قدیمی شکارچی روح را دوست داشته باشند.