Tiger & Bunny 2 Part 2

11 سال از اجرای اولیه Tiger & Bunny در سال 2011 می گذرد و این نشان می دهد. قطعا نشان می دهد. فصل اول در آن زمان در صخره ای شبح وار به پایان رسید که نشان می داد سازمان تروریستی مخفی شرور اوروبوروس واقعی است و چیزی نیست که ماوریک برای دستکاری بارنابی ساخته است. و من فکر می کنم آنها فراموش کرده اند که با آن نقطه طرح چه می خواستند انجام دهند. مشکل اصلی این فصل اخیر تمرکز آن بر اوروبوروس است که در نهایت به جایی نمی رسد. آنتاگونیست اصلی در اینجا به صراحت یکی از اعضای Ouroboros است، اما در یکی از آخرین لحظات مشخص شد که او کاملاً مستقل در طرح‌های خود عمل می‌کرد. افراد بالاتر در Ouroboros، که فقط در نمایه های سیلوئت نشان داده می شوند، در نهایت او را متقاعد می کنند که قبل از اینکه خود او را از بین ببرند، او را برای آنها بیرون بیاورد. قهرمانان دائماً در عقب هستند و در پایان به سختی در مورد چگونگی حل تعارض اهمیت دارند. همه چیز مانند پرکننده ای به نظر می رسد که منتظر فصل آینده باشیم که شاید هرگز وجود نداشته باشد. حتی با نادیده گرفتن ناکامی‌های روایت کلی، این فصل یک آشفتگی است. آرورای کوچولو که در نیمه اول فصل 2 مدام در پس زمینه در بیلبوردها و مواردی از این دست دیده می شود، به طرز عجیبی بی فایده است. او هر وقت چشمانش را می بندد از قدرت عقل فراطبیعی برخوردار است، اما تنها کاری که انجام می دهد این است که هدف شروران و دختری در پریشانی قرار می گیرد، و حتی یک بار هم سعی نمی کند به راه نجات از این موقعیت فکر کند. توطئه نژادپرستانه فوق‌العاده احمقانه، انگیزه پشت آنتاگونیست اصلی ما، به نظر چیزی شبیه چیزی است که نویسندگان از آن بیرون کشیده‌اند، وانمود کردن احساسات ضد ابرقدرت، علیرغم اینکه هیچ نشانه‌ای از آن در فصل اول وجود نداشت، در جامعه‌ای که عمدتاً ابرقدرت‌ها بوده‌اند، همیشه یک چیز بود. فوق العاده مفید خنده دار است که در نهایت باعث می شود شهردار، که میم آرواره ها را در مورد اینکه چرا رای دادن در انتخابات محلی شما مهم است به ذهن می آورد، به دستور اعتراض عمومی به همه استعدادهای فوق طبیعی در اردوگاه های تحت اللفظی توقیف دستور دهد، اما فرصتی نیست. صرف عواقب بعدی من حدس می زنم که همه در مورد آن را فراموش کرده ام یک روز ذخیره شده است. مهمترین بخش نجات فصل، لحظه های شخصیت است، اگرچه آنها در مقایسه با نیمه اول فصل 2 تقریباً شانس زیادی برای لذت بردن از آنها ندارند. نگرانی و مراقبت کوتتسو و بارنابی از یکدیگر به عنوان شریک همیشه خوب است. ببینید، هر چند این مطالبی که قبلاً در فصول قبلی دیده بودیم، کمی دوباره به نظر می رسد. سایر دونفره‌های قهرمان رفیق، به اندازه کافی لحظه‌های پیوند دوست‌داشتنی دارند، البته اگر کمی سطحی باشند. منحصربه‌فردترین عنصر این فصل، یوری است، و خوشحالیم که می‌بینیم او در نهایت از آسیب‌های طولانی‌مدت مربوط به پدرش می‌گذرد، حتی اگر اعدام بسیار ناشیانه باشد. من احتمالاً فصل 3 را برای تعداد بیشتری از این شخصیت‌ها تماشا می‌کنم، اما در این مرحله، انتظارات من برای یک طرح رضایت‌بخش بسیار پایین است.

من تازه فصل دوم این سریال رو تموم کردم. من دوستش ندارم. تماشای آن بسیار آسان است زیرا بسیار احمقانه است و وقتی به شخصیت ها اجازه داده می شود شخصیت باشند، نسبتاً دوست داشتنی هستند. بهترین شخصیت Fire Emblem است که یک نماد ترنس سیاه با ابعاد اسطوره ای است و در این نمایش متوسط ​​گرفتار شده است. بهترین قسمت‌های فیلم دوم، سکانس‌هایی هستند که تاریخ آن‌ها را از نظر بصری بررسی می‌کنند. آنها باور نکردنی هستند من همچنین اژدها را خیلی دوست دارم، که 1000٪ یک نوزاد ترنس پسر است. هیچ کدام از آنها در فصل 2 توجه زیادی را به خود جلب نکردند، اما یکی از خودپسندی های فصل 2 این است که همه ابرقهرمانان در یک تیم دو نفره "رفیق" قرار می گیرند. همه به جز یکی از اینها همجنس هستند و همه آنها به شدت همجنسگرا هستند. آنها تیمی از شخصیت‌های جدید ساختند که به معنای واقعی کلمه یائوی چانه‌ها و موهای سیاه/سفید دارند. آنها به Dragon Kid یک دوست دختر لزبین لولی دادند و با هم به خانه رفتند. Fire Emblem با Sky High، کاپیتان آمریکای مورد نیاز نمایش ابرقهرمانی جفت شد، و آنها لعنتی، یو. یک قسمت کامل درباره Fire Emblem وجود دارد که احساس می‌کند Sky High بیش از آن عالی است که واقعی باشد. نقطه ای وجود دارد که در آن این دیگر زیرمتن نیست. این متنی است که تفنگی به سمت سر شما گرفته است و خواستار تأیید است. من باید آن را تصدیق کنم. اما، مانند فصل اول، ببر و اسم حیوان دست اموز 2 راضی است که چرخ های خود را بچرخاند و شما را مجبور کند قسمت به قسمت منتظر بمانید تا هیچ اتفاقی نیفتد، در حالی که طرح اصلی تنها در پایان یک قوس به پایان می رسد. واقعاً کسل کننده است و در بیشتر زمان اجراش فاقد کیفیت خوب است. برخلاف فصل 1، پیامی که فصل 2 در حال ساخت بود ارزش شنیدن داشت. حداقل قسمت دوم فصل 2. قسمت اول faff بود. نیمه دوم فقط بیشتر فاف است. در پایان نیمه دوم، تایگر و اسم حیوان دست اموز 2 به سمت چپ وارد قلمرو ACAB می شود. اردوگاه‌های کار اجباری بعدی در پاسخ به استعاره‌ای به سبک ترس از ایدز وجود دارد، ابرقهرمانان به نفع پلیس‌ها از وظایف خود صرف نظر کرده‌اند، وقتی که به هر حال سعی می‌کنند مجرمان را دستگیر کنند، پلیس بیش از مجرمان نگران متوقف کردن آنها است، زیرا آنها می خواهند مردم به آنها وابسته باشند. کل پرونده به عنوان قهرمانان سرکش تعیین شده است زیرا آنها درگیر نجات شهر در تاریک ترین ساعت آن بودند. The Final Boss مردی به نام Audun است که در دوره آقای Legend اجازه نداشت قهرمان رسمی شود زیرا پدرش یک جنایتکار بود. آدون به هر حال مردم را نجات داد، بنابراین جامعه او را یک قهرمان سرکش نامید و آقای لجند هر کاری که از دستش بر می آمد - با هماهنگی پلیس - انجام داد تا اودون را در یک زندان سوپرمکس حبس کند، زیرا اودون بسیار قدرتمندتر و موثرتر از خودش بود. و رسانه‌ها ده‌ها سال به مردم دستور داده‌اند که قهرمان‌های انتفاعی و با حمایت شرکت آقای لجند را بت کنند، قهرمانی که همه شخصیت‌های قهرمان با آن مخالفت می‌کنند، زیرا دائماً آنها را در میدان و شخصاً درگیر می‌کند، در حالی که قهرمانی اودون را به خاطر خود شیطانی جلوه می‌دهد. . The Big Bad (یک شخصیت کاملاً متفاوت) کاملاً درست می گوید و او باید آن را بگوید: "بعد از [پیش آمدن یک NEXT فوق العاده مفید]، مردم شروع به رفتار بهتر با NEXT کردند، اما فقط تا زمانی که قدرت آنها مانند او مفید بود. این همه تقصیر اوست!" "پس این چیزی است که در مورد این است؟ شما فقط بدون دلیل موجه از Aurora رنجیده اید؟" "خفه شو "من نظر شما را می بینم. اما کشتن مردم هرگز اشکالی ندارد." این فریاد کسی است که برای کثیفی لعنتی که هستند خوانده است، کسی که مطلقاً چیزی برای گفتن برای موقعیت خود ندارد. باز هم این نمایش خوب نیست، اما شرورهای واقعی زندگی واقعی را می شناسد. علاوه بر این، به طور واقعی شامل انواع تجربیات انسانی است، به گونه ای که اکثر نمایش های دیگر را از آب بیرون می کشد. حداقل اولین گام را به سمت موضع درست کمیک های مدرن و کراکوایی X-Men برداشته است که افراد دگرباش حق دارند بدون توجه به سودمندی آنها برای افراد """"عادی""" که سرکوبگر آنها هستند وجود داشته باشند و مورد احترام قرار گیرند. من این نمایش را دوست ندارم، اما کاملاً به آن احترام می گذارم.