Shi Cao Lao Long Bei Guan Yi E Long Zhi Ming

اژدهای گیاهخوار سریالی است که به دنبال اژدهای گیاهخوار و ریکو/لینگزی است، کودکی که خود را به عنوان ادای احترام به اژدهای به ظاهر قدرتمند و شیطانی تسلیم می کند. بدون اینکه لینگزی بداند، اژدهای گیاهخوار در واقع یک اژدهای گیاهخوار است که حیوانات یا افراد را شکار نمی کند و تصمیم می گیرد لینگزی را فریب دهد تا او به زندگی خود ادامه دهد. لینگزی تصمیم می گیرد هر جا که این اژدها می رود و ادعا می کند که شاگرد است دنبالش برود. چه نوع ماجراهایی در کمین دو نفر دختر اژدها-انسان است؟ داستان و شخصیت‌ها: 7/10 کتاب را از روی جلد آن قضاوت نکنید که شخصیت آن چیزی است که من فکر می‌کردم به خوبی با سری اژدهای گیاهخوار مطابقت دارد. این سریالی است که در آن باید از نظر شخصیت‌ها و خط داستانی انتظار غیرمنتظره‌ای داشته باشید، زیرا قطعاً شما را با اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی و لحظات شخصیتی پرت می‌کند. برای سریالی به این کوتاهی، اژدهای گیاهخوار به خوبی می‌تواند یک اپیزود شوک‌آور و پر از اکشن و کمدی یک‌طرفه پوچ خلق کند. داستان خیلی پیچیده نیست اما در هماهنگی با شخصیت ها وجود دارد که یکی را بر دیگری ترجیح نمی دهند. به این ترتیب، ما با یک داستان سبک آزاد باقی مانده‌ایم که در آن اژدها و لینگزی با هم در دنیای بیرون به ماجراجویی می‌پردازند در حالی که سعی می‌کنند خود را با سبک زندگی جدید خود وفق دهند. شخصیت‌ها جدا از دوتایی نسبتاً توسعه یافته‌اند، اما به دلیل نداشتن طول، فراتر از عمیق‌ترین و جزئی‌ترین اعماق نیستند. شخصیت‌هایی مانند آلیانته و قدیس آب نقش‌های خود را در سریال بازی می‌کردند، اما احساس می‌کردند که شخصیت‌های دور ریخته‌شده تنها برای جذابیت کمدی خود استفاده می‌شوند. با سری Hebivore Dragon به خوبی کار می کند زیرا شخصیت Reiko/Lingzi پس از تعامل با قدیس و شوالیه مو قرمز Aliante شکل می گیرد و به عنوان یک شخصیت رشد می کند. از نظر توسعه شخصیت و استقرار داستان، پتانسیل زیادی دارد، اگر قرار بود سریال طولانی‌تری داشته باشد، قطعاً خوب است که شخصیت‌های عمیق‌تری را ببینیم و به پدر و مادر ریکو/لینگزی بپردازیم. هنر و صدا: 6/10 این هنر واقعا برای یک سری از این سبک خوب است. بیان شخصیت های اغراق آمیز و گاهی اوقات تغییر سبک هنری به خوبی با بیان اینکه هر لحظه در سریال چقدر گنگ و بازیگوش است، کار می کند. انیمیشن از نظر کیفیت هم خیلی بد نیست، به تجربه تماشا کمک می کند. صدا خیلی از حالت عادی خارج نشد. با صداگذاری و جلوه‌های صوتی خوب عمل کرد، موسیقی را می‌توان در صحنه‌های مبارزه به‌ویژه مبارزه نهایی بهبود بخشید. در کل از نظر طراحی صدا خوب بود. کلی و لذت: 6/10 اژدهای گیاهخوار سریالی است که من واقعاً از آن لذت بردم با شخصیت هایی که دوست داشتنی و کمدی بودند اما در عین حال به پیشرفت داستان و توسعه Reiko/Lingzi به عنوان یک شخصیت کمک زیادی کردند. داستان با وجود حضور خو، یک تمرین‌کننده اهریمنی، سبک بود. قطعا ارزش تماشا را داشت، اما ای کاش داستان یک هدف مشخص داشت و آن هدف را تا پایان تکمیل می‌کرد که متاسفانه در این فصل اتفاق نیفتاد. هنوز هم ارزش تماشای من را دارد.

اسپویل های جزئی این اولین قطعه از رسانه های چینی است که من تا به حال تماشا کرده ام، بنابراین نمی دانستم که در چه چیزی قرار خواهم گرفت. خوشبختانه، این نمایش یک تجربه لذت بخش - البته فراموش نشدنی - بود. از نظر روایی، این دونگوآ ساده و در عین حال کارآمد است. هر قسمت ده دقیقه بدون شروع و پایان است، بنابراین هر ثانیه باید عاقلانه استفاده شود. من سرعت سریع را دوست داشتم، اما اغلب در اوج اپیزود میل بیشتری داشتم. من احساس می‌کنم که manhua اصلی عمدتاً متکی به گنگ‌ها و فصل‌هایی بود که تیم نویسندگی را مجبور می‌کرد تا چارچوبی را ارائه کند. دختر جوانی به نام لینگجی به غار اژدهای گیاهخوار می رسد و می خواهد برای او قربانی شود. از آنجایی که وقتی اژدها به او می‌گوید کیست، او را باور نمی‌کند، لینگجی به عنوان یک "شاگرد" گرفته می‌شود تا زمانی که اژدها بفهمد با او چه کند. کمدی اغلب برای کنار هم قرار دادن موقعیت های شخصیت ها استفاده می شود. برای مثال، لینژی یا قدیس آب وقتی می‌خواهد خود را آشکار کند، معانی پنهانی را در کلمات اژدها پیدا می‌کند، یا خدای شکارچی که برای زنده ماندن به یک دانش‌آموز نیاز دارد، نمی‌تواند به اژدها چیزی برای نجاتش بیاموزد. زندگی خود. عناصر کمدی از بیات شدن داستان جلوگیری می کنند زیرا بدون یک فانتزی عمومی. بزرگترین مشکل از نظر روایی پایانی است که اتفاق می‌افتد، بنابراین می‌توان یک جنگ بزرگ در پایان فصل بدون هیچ پیامد واقعی رخ داد. جایی که این دونگوآ می درخشد با شخصیت هایش است. اژدهای گیاهخوار یک شخصیت اصلی فانتزی معمولی در بدن یک اژدها است. او به دلیل ضعفش و به طور همزمان قطب‌نمای اخلاقی نمایش، دلقک شده است. او با این که چگونه به آرامی لینگجی را از طریق احساساتش راهنمایی می کند و سعی می کند کارهای خوب او را تقویت کند، حال و هوای پدر دختر بزرگ را ایجاد می کند. او نمی‌خواهد اژدهای بدی باشد که با آن اشتباه می‌شود، اما مسئولیت لینگجی را بر عهده می‌گیرد که او را باور دارد. خود Lingzhi دارای مقدار شگفت انگیزی از لایه ها است. او که به‌جای کودکی که با قرعه‌کشی تصادفی انتخاب می‌شود، به عنوان قربانی بزرگ می‌شود، نقش خود را به عنوان قربانی و بعداً خدمتکار اژدهای شیطانی کاملاً پذیرفته است. لینگجی علیرغم اینکه یک کودک است، یک جادوگر قدرتمند است که می تواند از خود و اربابش در برابر ارتش شیطان محافظت کند. در حالی که لینگژی می‌توانست مری سو کسل‌کننده‌ای باشد، او تا پایان سریال توسعه واقعی پیدا کرد. در حالی که پیچ و تاب مربوط به او گنگ بود، وضوح به دلیل خط سیر شخصیت او منطقی بود. The Water Saint شخصیتی است که می تواند برای برخی از این که چقدر ناله می کند آزار دهنده باشد. من معتقدم که او ناز و یک آنتاگونیست عالی برای هر دو اژدها و Lingzhi است. پیشینه او بهترین و توسعه یافته ترین است و نشان می دهد که چرا او اینگونه است. در حالی که این سه مورد از همه مهمتر هستند، شخصیت های فرعی به همان اندازه سرگرم کننده و سرگرم کننده هستند، هرچند به یاد ماندنی نیستند. شما باید سرگرم کننده باشید و از نظر اخلاقی شخصیت های پیچیده و خاکستری نداشته باشید. نه انیمیشن و نه صدا قابل توجه نیستند، بنابراین آنها را با هم جمع می کنم. سبک هنری عمومی و ساده است. هیچ مکان منحصر به فردی یا طراحی شخصیت پیچیده وجود ندارد. شخصیت ها از غار، شهر، رودخانه و جنگل دیدن می کنند که شبیه شمشیرزن، اژدها و جادوگر نجیب هستند. موسیقی هم قابل توجه نیست آغاز و پایان در هر دو زبان وسط است. امتیاز با صحنه مطابقت دارد و بس. من سریال را به زبان چینی تماشا کردم زیرا زیرنویس اصلی را به دوبله ژاپنی ترجیح دادم. صداپیشگان در هر دو خوب بودند، اما دوبله ژاپنی کمی برای من احساس بدی داشت. اژدهای گیاهخوار پویاترین دامنه صوتی را دارد و صداپیشه چینی او کار بسیار خوبی را انجام داده است. در غیر این صورت هیچ کس قابل توجهی وجود نداشت. از اینکه چقدر از این سریال لذت بردم تعجب کردم. این یک سرگرمی بدون مغز است و تنها نیمی از تعهد یک انیمیشن طولانی معمولی با گروه بازیگران سرگرم کننده است. مطمئناً تماشای این فیلم الزامی نیست، اما من از این که اولین دونگووای من است راضی هستم. اگر فانتزی را دوست دارید، اما نمی‌خواهید مغزتان را درگیر کنید و سعی کنید با یک طرح پیچیده همراه شوید، آن را امتحان کنید. پیشنهاد من این است که آن را با ساب اصلی تماشا کنید نه ژاپنی. قطعه: 7/10 شخصیت ها: 8/10 هنر: 6/10 صدا: 6/10 لذت: 8/10 به طور کلی: 7.0/10