Otome Game Sekai wa Mob ni Kibishii Sekai desu

این به عنوان اکشن، فانتزی، عاشقانه ذکر شده است؟ نه این درست نیست، این یک کمدی است. اگر "هنر شمشیر آنلاین خلاصه شده" را دیده اید، این MC باید آشنا باشد. آیا آن را به خوبی هنر شمشیر آنلاین خلاصه شده توسط چیزی سرگرمی شوخ؟ خیر. نمایش اغلب خود را مسخره می کند و من آن را به خاطر آن دوست دارم. توسعه شخصیت برای MC بد نبود و برای بقیه کمی سبک بود.

tl;dr: انیمه ای با یک قهرمان پرقدرت تند و تیز که تماشای سر و صدا کردن با مردم لذت بخش است، اگرچه ارزش تولید پایین مانع کارها می شود. Mobseka انیمه‌ای است که در آن مردی که کاملاً از بازی‌های otome متنفر است، به انیمه‌ای تبدیل می‌شود که به زور بازی می‌کند. علاوه بر این، او فقط به عنوان یک شخصیت اوباش به نام لئون تناسخ پیدا می کند. در رمان‌های بصری، یک شخصیت اوباش اساساً یک شخصیت پس‌زمینه بی‌نام است که هیچ ارتباطی با روایت کلی ندارد. و از آنجایی که او نه تنها در هر بازی otome، بلکه در یک بازی فوق العاده عمومی و سنگین بر روی تمام موضوعات استاندارد تناسخ یافته است، حضور در دبیرستان به عنوان یک شخصیت اوباش مرد بسیار دشوار است. خوشبختانه، دانش او در مورد بازی کارها را بسیار آسان تر می کند، به خصوص دانش او در مورد یک کشتی بسیار پیشرفته از یک تمدن باستانی. این انیمه به دانشی در مورد بازی‌های otome نیاز دارد، اما صادقانه بگوییم نه آنقدر، که منطقی است زیرا این انیمه برای افرادی است که معمولاً بازی‌های otome بازی نمی‌کنند. هر چیزی که باید بدانید به خوبی توضیح داده شده است. برخی از جزئیات کوچک وجود دارد که از آنها عبور می کند، اما آنها چندان مهم نیستند. علاوه بر این، با پیشرفت داستان، از طرح اصلی بازی otome بیشتر و بیشتر منحرف می شود و بنابراین جنبه بازی otome به طور فزاینده ای اهمیت پیدا می کند. از طرف دیگر، بیشتر به موضوعات فانتزی و علمی تخیلی متکی است. این ترکیبی از یک دسته از عناصر بسیار ناپیوسته است، بنابراین به طور کلی دنیا معنایی ندارد. با این حال، این بسیار عمدی است و اغلب آن را مسخره می کند. با این حال، در نهایت این بدان معنی است که واقعاً طرح کلی نیز وجود ندارد و رویدادهای اصلی که رخ می دهند تقریباً تصادفی هستند. انیمه به جای طرح داستان، به شدت بر روی شخصیت ها تمرکز دارد. به خصوص سه نفر اصلی لئون، آنجلیکا و اولیویا. لئون شخصیت وحشتناک وحشتناکی دارد، اما این چیزی است که او را به یک قهرمان بزرگ تبدیل می کند. من هنوز او را آدم خوبی می‌دانم، اما او در کل واقعاً تلخ و بدبین است و می‌تواند با افرادی که دوستشان ندارد واقعاً بد رفتار کند. او از طریق تقلب‌ها غلبه کرده است، و می‌داند که از طریق تقلب‌ها بر او چیره شده است، اما همچنان از آنها برای تمام ارزشی که دارند سوء استفاده می‌کند. من مطمئن هستم که او قطعاً با برخی از آنها مخالفت خواهد کرد، اما برای من خنده دار بود که چگونه او مانند یک احمق رفتار می کند و باعث می شود همه از او متنفر شوند، اما در نهایت هیچ کاری نمی توانند در مورد آن انجام دهند. اگرچه توانایی او در برقراری ارتباط با دیگران افتضاح است. بیشتر همه از او متنفرند، اما برخی هستند که هنوز هم می توانند جنبه های خوب او را ببینند و سعی کنند به او نزدیک شوند، برجسته ترین آنها آنجلیکا و اولیویا. با این حال، او نمی داند که چگونه با آن کنار بیاید و در نهایت آنها را دور می کند. با چنین شخصیت‌هایی، آن‌ها به سرعت شخصیت‌سازی می‌کنند به طوری که بر این مشکل غلبه می‌کنند، اما با لئون به نظر می‌رسد که هنوز واقعاً این اتفاق نیفتاده است. او روابط خوبی با آنجلیکا و اولیویا دارد، اما این بیشتر به خاطر شانس است و هر دوی آنها به هر حال به سمت او فشار می آورند حتی وقتی او آنها را دور می کند. این باعث می شود که او تا حدودی لنگ به نظر برسد، اما در کل به خوبی با شخصیت او مطابقت دارد. همچنین باعث می شود که آنجلیکا و اولیویا بسیار بهتر به نظر برسند و هر دو به عنوان شخصیت های بسیار شگفت انگیز ظاهر شوند. اولیویا قهرمان بازی otome بود، در حالی که آنجلیکا شرور بود. در بازی آنها دشمن بودند، اما به دلیل شرایط مختلف در این جهان آنها به عنوان بهترین دوستان تبدیل می شوند. موانع مختلفی فراتر از استانداردهای اوتوم وجود دارد، مانند اولیویا که یک فرد معمولی است و گلپر در ابتدا یک نجیب رده بالا و بسیار خشن است، اما آنها رابطه بسیار خوبی دارند که در آن از طریق آن کار می کنند و با عملکرد بسیار خوبی روبرو می شوند. پیوند گوشتی صادقانه بگویم، این دو نفر نسبت به لئون، شیمی بهتری با یکدیگر دارند. تعدادی شخصیت جانبی برجسته دیگر نیز وجود دارد. برجسته ترین آنها ماری و قهرمانان بازی otome هستند که جهان بر اساس آنها ساخته شده است. ماری دختری است که او نیز به عنوان یک شخصیت اوباش در جهان تجسم یافت، اگرچه او سعی دارد از دانش خود در بازی برای جایگزینی اولیویا به عنوان قهرمان داستان استفاده کند. و در بیشتر موارد به نظر می رسد که او بسیار موفق است زیرا در مسیر حرمسرا است و هر پنج قهرمان بازی otome عاشق او هستند. تک تک این قهرمانان به شدت آزاردهنده هستند. اما این چیزی است که وقتی لئون آنها را خرد می کند بسیار لذت بخش می شود. در قوس‌های پس از آن، تعداد کمی از آن‌ها به‌طور شگفت‌انگیزی در واقع مقداری شخصیت رشد می‌کنند و فکر می‌کنم این کار به سمت تبدیل شدن آنها به شخصیت‌های دوست‌داشتنی‌تر پیش می‌رود. اما در پایان انیمه، آنها هنوز هم واقعا آزاردهنده هستند و تماشای باخت آنها به لئون رضایت بخش است. هنر و انیمیشن متاسفانه چندان عالی نیست. مثل اینکه خوب شروع می شود، اما با پیشرفت همه چیز مشخص است که به سختی کنار هم نگه داشته می شود. نقاطی وجود دارد که مستقیماً از یک نمایش اسلاید به جای انیمیشن واقعی استفاده می کند. عمل نیز بسیار وحشتناک به پایان می رسد. این نوعی از انیمه است که با وجود این مشکلات، بهترین جنبه‌های آن همچنان می‌تواند درخشش داشته باشد، اما همچنان ناامیدکننده است. طراحی شخصیت ها و طرح ها به طور کلی در بیشتر موارد بسیار عالی هستند. از دنیای نامتناسب به خوبی استفاده می کند. OP و ED هر دو از نظر آهنگ ها و بصری بسیار قوی هستند. موسیقی متن فیلم خاطره انگیز نیست.

دنیای Otome Games برای اوباش سخت است، یا "Otome Games" که برای اختصار آن را می نامم، شبیه یک نمایش کلیشه ای Otome است. این شامل تمام جنبه‌ها، مانند شخصیت‌های زن پست‌تر که توسط همکلاسی‌های ثروتمندتر و کلاس بالاتر او مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، مجموعه‌ای از علایق عاشقانه مرد ثروتمند خوش‌تیپ و البته یک شرور نجیب، درگیر یکی از علایق عشقی مردانه است. Otome Games از این موضوع جلوگیری می کند. با این حال داستان هایی که از این امر جلوگیری می کنند نیز رایج هستند. ژانر Otome Villainess این کار را انجام می دهد. اما، از این داستان ها به قدری زیاد است که جلوگیری از این استعاره ها به خودی خود یک استعاره است. خوشبختانه، و مایه شگفتی من است، بازی Otome موفق می شود از trope های معمولی اوتوم جلوگیری کند، اما به روشی جدید و بسیار سرگرم کننده. داستان بر روی یک شخصیت اصلی مرد به نام لئون بارتفورد متمرکز است که به عنوان یک شخصیت اوباش متولد شده است. داستان به دنبال تلاش های او برای باقی ماندن یک شخصیت اوباش و عدم ایجاد مانع است. چیزی که او به طرز خنده‌داری در آن شکست می‌خورد. داستان به طور کلی کاملاً طنز است و حس روشن‌تری (به عنوان ژست تا تیره‌تر) در آن دارد. با این حال، از کشف جنبه‌های تاریک‌تر جهان یا شخصیت‌اش، که به آن عمق خاصی می‌دهد، تردیدی ندارد. در واقع، گاهی اوقات به عنوان یک ساختارشکنی مطرح می شود، برای مثال، اثرات عملی شکستن نامزدی برای عشق از طریق اقدامات ملکه پوشش داده می شود. اکشن اصلی داستان برای یک داستان Otome کاملاً غیرمعمول است و شامل بسیاری از صحنه های اکشن خوب (شامل Mechs) است. به طور کلی، Otome Games داستانی عالی دارد که سرگرم کننده و دارای عمق است. شخصیت‌های Otome Games به همین ترتیب سرگرم‌کننده هستند اما کمی عمق دارند. شخصیت برجسته خود لئون است که به دور از اینکه یک شخصیت اصلی سنتی باشد، دمدمی مزاج، حیله گر و حیله گر است. در اصل او شبیه کازوما از کونوسوبا است و نتایج بسیار سرگرم کننده است. لئون تنها شخصیت خوب نیست، بسیاری از شخصیت های اصلی هم سرگرم کننده هستند و هم پیشرفت می کنند. یکی از نمونه ها گلپر است. او نقش «اوتوم شرور» را ایفا می‌کند، اما با او با همدردی رفتار می‌شود و نه تنها دیدگاه‌هایش درباره «مردم عادی» رشد می‌کند، بلکه با قهرمان اصلی، اولیویا، دوست صمیمی می‌شود. مثال دیگر می تواند عشق مردانه باشد که در اوایل آنتاگونیست اصلی هستند اما بعداً به عنوان شخصیت تبدیل می شوند و حتی برای لئون مفید می شوند. کاراکترها هم عالی نوشته شده اند و هم سرگرم کننده. ملکه مورد علاقه خاصی بود. به طور کلی یک سریال بسیار سرگرم کننده با عمق و اصالت کافی که آن را از دیگر سریال های Isekai و Otome متمایز کند. برداشتی منحصر به فرد از هر دو داستان Otome و isekai.