One Outs

سینن با مضمون بیسبال جنبه فساد در ورزش را بررسی می کند. متأسفانه، مشکلاتی در پروتاگونیسم بیش از حد وجود دارد که ظاهراً شکست ناپذیر است، مخالفانی که ظاهر می شوند حتی با او روبرو می شوند، اما قهرمان داستان هنوز وجود دارد. جدا از این انتقاد، انیمه خوبی است و استراتژی های خوبی ارائه می دهد، شخصیت توکوچی توآ فرارهای خوبی از تله ها و بازی های کثیفی که در بیسبال وجود دارد ارائه می دهد، دیالوگ های تخریب روانی شدید است. هنر خوبی دارد، با وجود زمان، شخصیت ها بسیار کاریکاتور هستند و ویژگی های منحصر به فردی دارند. داستان انیمه متاسفانه کامل نیست. بعد از اتمام قسمت 25، داستان در ابتدای قهرمانی به پایان رسید، من معتقدم که مانگا یک افشاگری کامل دارد.

ببینید، این چیز بدون عیب نیست. همه در این نمایش که توکوچی نامیده نمی شوند به عنوان کهن الگوی شخصیت «واتسون» معرفی می شوند. هر شخصیتی که در این فیلم وجود دارد، از عقل توکوچی بی خبر است و به توکوچی اجازه می دهد آن را با نمایشی متکبرانه و متکبرانه به نمایش بگذارد. با این حال، این نمایش متکبرانه و متکبرانه، کلید لذت بردن از آن است. اگر بتوانید تکراری بودن این ساختار را نادیده بگیرید، غیرممکن است که توسط توکوچی توآ - یک شخصیت اصلی با هاله ای بیشتر از هر شخص دیگری، مسحور نشوید. بله، توکوچی Unfathomable Aura™ دارد، اما نه او و نه هیچ یک از شخصیت های دیگر از منظر نوشتاری جالب نیستند. هیچ یک از آنها از خصوصیات سطح سطح خود فراتر نمی روند. هیچ رشد واقعی وجود ندارد، به استثنای ایدگوچی (قابل بحث) که با ادامه سریال کمی هوشمندتر می شود. هر چند هیچ چیز از هیچ ماده ای. هر شخصیت را می توان به راحتی به عنوان "توکوچی توآ"، "مرد خوب" و "مرد بد" دسته بندی کرد. این سیستم در خدمت به حداکثر رساندن تعداد دفعاتی است که توکوچی می‌تواند خود را باحال نشان دهد، و صادقانه بگویم که این نمایش برای آن بهتر است. این یک انیمه ورزشی نیست که به دنبال رشد و توسعه بازیکنان در داخل و خارج از زمین باشد، بلکه یک انیمه قمار است که بزرگترین قماربازی است که تا به حال وجود داشته است. تماشای او که در موقعیت های دشوار راه خود را می بافد، هیجان انگیز و سرگرم کننده است. در طول نمایش، توکوچی برخی از ارزش‌های اصلی را به ما و هم‌تیمی‌هایش القا می‌کند - به خودتان اعتماد کنید، هرگز تسلیم نشوید، ریسک کنید و واقعاً بخواهید برنده شوید. با این حال، نه به هیچ میزان عمیق معنادار. این ایده‌آل‌ها بیشتر در قلمرو بازی نشان داده می‌شوند، نه اینکه نشان دهند آنها به زندگی خارج از میدان شخصیت‌ها ترجمه می‌شوند. هنر نیز کیسه ای مختلط است. من شخصاً ظرافت تند دهه 2000 را دوست دارم که از طریق رنگ آمیزی تیره تر و به خصوص طراحی شخصیت توکوچی برجسته شده است. با این حال، این یک اولویت شخصی است که آیا این موضوع شماست یا خیر. با این حال، انیمیشن در بهترین حالت قابل استفاده است. تعداد زیادی عکس ثابت، و حرکتی که رخ می دهد معمولاً بسیار متلاطم و سفت است. اینطور نیست که بصری ها نقطه فروش باشند، و تعداد انگشت شماری عکس در هر قسمت وجود دارد که هاله نامفهوم ذکر شده را برجسته می کند، اما چیزی را برای دلخواه باقی می گذارد. همانطور که گفتم، بدون عیب نیست، اما این چیز بسیار جالب و جذاب است، بنابراین می توانم آن را نادیده بگیرم.

آخرین اپ را تمام کردم و دارم این نقد را می نویسم. اول از همه، آهنگ های Opening، Ending و حتی موسیقی متن بسیار خوب هستند. اگر از تماشای انیمه‌های نسل جدید خسته شده‌اید، موسیقی متن One out به شما احساس طراوت می‌دهد، زیرا بسیار منحصربه‌فرد است و با تم انیمه همخوانی دارد. اگر فقط برای تماشای یک انیمه ورزشی آمده اید این انیمه را به طور کامل توصیه نمی کنم. منظورم این است که یک انیمه ورزشی است اما تنها جاذبه و تمرکز این انیمه قطعا Tokuchi Towa است. شما به خاطر او هیپ خواهید شد و به خاطر او از کل انیمه لذت خواهید برد. اگر شخصیت‌های هوشمندانه یا دستکاری را دوست دارید، قطعاً از این کار لذت خواهید برد. من توکوچی تووا را دوست دارم زیرا بر خلاف دیگر شخصیت‌های دستکاری هوشمندانه، شما می‌توانید در واقع مشاهده کنید که توکوچی در یک مسابقه مداوم مشکلاتی را پیدا می‌کند و در زمان حال با این مشکل مواجه می‌شود. این چیزی است که او را در این زمینه برتر می کند. و ضعیف ترین نقطه این سریال اینه که حذف توکوچی هر شخصیت دیگه ای احمق است. هم تیمی هایی که او دارد طوری رفتار می کنند که انگار هرگز بیسبال بازی نکرده اند و هر بار که توکوچی چیزهای بدی را فاش می کند مانند یک بچه متعجب رفتار می کنند. هر بار شبیه توکوچی و 8 هم تیمی گنگ دیگر در مقابل حریف 9 بازیکن است. و مسابقات بیسبال پشت سر هم وجود دارد و به ندرت چیزی دیده می شود که توکوچی را بدون پیراهنش ببینیم. و آخرین اما نه کم اهمیت ترین انیمیشن. این انیمیشن در سال 2008 منتشر شد، اما انیمیشن‌ها در مقایسه با نمایش‌های جدید حتی بهتر هستند، زیرا در هیچ زمینه‌ای کمبود آن را ندیدم، منظورم این است که Madhouse است، بنابراین جای نگرانی نیست. فقط برای این انیمه برای GOAT Tokuchi Towa بروید.