Noragami

نورگامی چیزی است که وقتی بلیچ و روح خوار بچه دار می شوند اتفاق می افتد. داستان: 4 انیمیشن: 8 صدا: 9 شخصیت: 3 لذت: 4 مجموع: 5نوراگامی به طرز دردناکی متوسط ​​است. استفاده از مفاهیم موجود بدون افزودن چیز جدیدی به فرمول. با این حال، در هر گوشه‌ای از پرداختن به ضربات داستانی گم‌شده شکست می‌خورد، و همچنین نمی‌تواند معنا، معنا یا منطق را ایجاد کند. و همه چیز بد حول شخصیت‌هایی می‌چرخد که مشخصاً محور این داستان هستند. ما هیوری را داریم که نفرین شده است که بین منطقه زنده و مرده زندگی می کند. یوکین، پسری که اخیراً کشته شده و حاضر نیست قانون را زیر پا بگذارد. و یاتو، شخصیت اصلی عجیب و غریب و عجیب و غریب که می تواند به سرعت جدی شود. و در حالی که در مورد موضوع هستم، و اجازه دهید من واقعا سریع به این موضوع بپردازم، دمدمی بودن نیمی از کمدی اصلی این انیمه است. می‌دانم که باید به‌عنوان «بازی با انتظارات» عمل کند، اما پس از اولین صحنه «عجیب»، خیلی سریع کهنه می‌شود، زیرا اغلب اوقات، دمدمی‌گی بدون توقف در شخصیت‌ها جاری می‌شود. و هرگز متوقف نشد. و بیشتر آن حتی توضیح داده نشده است. نیمه دیگر کمدی شامل توهین به یاتو است. توهین ها تقریباً هرگز خنده دار نیستند، به خصوص توهین های مستقیم. اما اجازه دهید این بار به شخصیت ها برگردیم. و من با یوکین شروع می کنم، زیرا او مشکل ساز ترین شخصیت است. اول از همه ازش متنفرم او یک شخصیت غیرقابل جبران است. او یک خودشیفته دزد ستیزی است که وقتی احساس می کند همه چیز اطرافش را نابود می کند. ظاهراً مرگ او ناشی از یک عامل خارجی بوده است، اما ما هرگز چنین چیزی را نمی بینیم. یاتو تنها کسی است که خاطرات زندگی اش را دیده و به همین دلیل با او همدردی کرده است. حتی در حالی که یوکین یاتو او را تا سرحد مرگ نفرین کرده بود، همچنان می خواست از او محافظت کند، زیرا "او چیز خاصی است". اما آن را نیز هرگز نمی بینیم. چه چیزی او را بسیار خاص می کند؟ به جز بریدن چیزها، ممکن است به عنوان شمشیر اضافه کنم، هر کاری که او انجام می دهد، دیگران می توانند بهتر انجام دهند. این خاص بودن حتی در اواخر انیمه ذکر شده است بدون اینکه هیچ توضیحی درباره چیست. اما احتمالاً بدترین بخش "رستگاری" اوست. من اشاره کردم که او جبران ناپذیر است، و من بر آن ایستاده ام. رستگاری او 100٪ بدون کسب درآمد بود و تنها زمانی که می خواست برای همیشه از بین برود، راه خطای خود را دید. کل این موضوع باید کاملاً متفاوت بررسی می شد. هیوری، به عنوان شخصیت انسانی، بسیار تک فکر است، اما به سرعت به یک شخصیت تک بعدی تبدیل می شود. در ابتدا، او فقط می خواهد به حالتی برگردد که به طور تصادفی بدنش وجود نداشته باشد. اما بعداً، او فقط می خواهد گروه دوستان جدیدی را که بخشی از آن شده است حفظ کند. من واقعا چیز زیادی در مورد آن شخصیت نمی دانم جز اینکه او هنرهای رزمی را دوست دارد؟ و این فقط در قسمت های اولیه (و در قسمت آخر به عنوان یک گگ) به کار می آید. و مشابه آن برای یاتو نیز صدق می کند. او کت و شلوار ردیاب می پوشد، بدون دلیل، روسری به گردنش انداخته بود، بدون دلیل، و کارهای کوچک روزمره را با 5 ین کار می کند، این حداقل یک توضیح دارد، اما هیچ منطقی پشت آن نیست. و تنها چیزی که او به عنوان یک خدا می خواهد این است که زیارتگاهی بسازد که در آن مورد احترام قرار گیرد. برای چی؟ ما نمی دانیم. به خصوص که خدایان دیگر، مانند خدای یادگیری، همگی اهداف خاصی دارند. او به عنوان «خدای مصیبت» با درخواست هایی برخورد می کند که خدایان دیگر انجام ندهند. بنابراین او عمداً کمانچه دوم را انتخاب کرد. یا او برای آن ساخته شده است؟ یا به آن نقش صعود کرده است؟ ما نمی دانیم. و در حین نوشتن این مطلب، متوجه شدم که این انیمه زمانی شروع شد که مانگا در فصل 35 از 109 بود. احتمالاً به همین دلیل است که حفره های داستانی زیادی وجود دارد. ناگفته نماند که به تازگی به پایان رسیده است (ژانویه 2024). همچنین، دو قسمت پایانی انیمه در مانگا نیست. همه اینها منجر به یک تجربه عجیب و گیج کننده می شود. در حالی که ممکن است شخص از ماهیت ساده داستان و شخصیت های سطحی لذت ببرد، من شخصاً در مورد عدم تحقق آنها مشکل دارم. پوسته های کم عمق افراد بدون جاه طلبی واقعی به جز اهداف کوتاه مدت. و در پایان، احتمالاً تقصیر استودیوها یا ناشران بود که انیمه ای از یک مانگای ماهانه را که هنوز در حال تولید است، چراغ سبز نشان دادند. به خصوص که مواد اضافه شده و تغییر یافته است. با این حال، نگاه کردن به جلوه های بصری خوب است، و من به خصوص آهنگ های موسیقی پس زمینه و میکس آن ها را دوست داشتم.

راستش را بخواهید، این سریال یک 8/10 آسان خواهد بود - شخصیت ها پیچیده هستند، داستان به طرز شایسته ای متقاعد کننده است، کمدی به درستی انجام می شود، و ارزش تولید، به طور کلی، بسیار مناسب است، اما من واقعا نمی توانم دریافت کنم در مورد اینکه FMC چقدر ضعیف است. واقعا هم در اینجا و هم در فصل دوم، او اغلب فقط یک دختر مضطرب است که باید نجات یابد، و تلاش های ضعیف سریال برای اینکه او ابتکار عمل را به دست بگیرد و خودش عمل کند، در نهایت نتیجه معکوس به او می دهد (بنابراین به بقیه افراد نیاز است. بازیگران برای مداخله) یا با مقداری صحبت خوب-بدون جوتسو/قدرت دوستی حل می شوند. نشان داده شده است که او می‌تواند در قسمت اول و دوم روح را به چهره‌اش بکوبد، اما پس از اینکه MC امتیازات خود را پیدا می‌کند، به سختی خودش دست به کار می‌شود، و در حالی که آزاردهنده نیست، به یک نقش "حمایتی" تقلیل می‌یابد. من امیدوار بودم که قدرت های جدیدی به او بدهند تا او را مفید کند، و با این حال در فصل دوم، برایم واضح بود که او محکوم به چیزی جز شخصیت حمایت عاطفی نیست. و من از این نوع نقش متنفرم، به خصوص برای یک قهرمان داستان. بگذارید واضح بگویم: من نمی گویم او باید OP باشد و به صورت هر دشمنی یک ضربه بزند، اما جهنم، دلیل واقعی برای تگ کردن به او بیاورید، آیا می خواهید!؟ وقتی می دانید که هیچ فایده ای ندارید، اصلاً چه فایده ای دارد که زندگی خود را به خطر بیندازید؟ و بدیهی است که تعداد معدودی از شخصیت‌های دارای مغز مدام به MC اشاره می‌کنند و به او یادآوری می‌کنند که ماندن او چقدر خطرناک است. دوست دارم؟ آره درست میگن شاید فکر کنید - خوب، حداقل او دختر MC است! اشتباه. اغلب. این عاشقانه راه به جایی نمی برد، و حتی اگر هم پیش بیاید، او همیشه به معنای واقعی کلمه این خطر را دارد که حتی وجود MC را فراموش کند، مگر اینکه او هر از چند گاهی خودش را نشان دهد و رابطه آنها را بی ثبات تر کند. برای MC قطع رابطه با او بهترین چیز برای او خواهد بود (سلامتی، ایمنی، زندگی اجتماعی، آینده... همه چیز)، اما نه - او این کار را انجام نمی دهد زیرا نمی خواهد، و به نوعی سریال مدام او را به داخل می کشاند. تماشای آن بسیار آزاردهنده بود...