Ninja Collection

مجموعه نینجا، علیرغم عنوانش، مجموعه‌ای از 13 داستان کوتاه درباره نینجاها نیست، بلکه مجموعه‌ای از داستان‌های ترسناک کوتاه است که در آن یک نینجا برای چند ثانیه در پایان ظاهر می‌شود. این یک اسپین آف از مجموعه کوتاه طولانی مدت یامی شیبای است و تا آنجا که مجموعه‌ای از شورت‌های ترسناک ۴ دقیقه‌ای و بدون قهرمان اصلی است. با این حال، مجموعه نینجا با داشتن یک بازیگر کوچک از بیشونن نینجاهای تکرارشونده متفاوت است، ما چیزی در مورد آنها نمی دانیم، که به نوبت ظاهر می شوند و روح یا هیولای قسمت را می کشند. تقریباً هر قسمت از مجموعه Ninja به شرح زیر پخش می شود: فردی که در توکیو زندگی می کند روز عادی خود را سپری می کند تا اینکه اتفاق عجیبی می افتد. چیزها همچنان عجیب تر می شوند تا زمانی که ترسناک می شوند و فرد متوجه می شود که در خطر است و توسط نوعی موجود بدخواه مانند یک روح یا شیطان تعقیب می شود. درست قبل از اینکه این تهدید بتواند به آنها صدمه بزند یا بکشد، یک نینجا ظاهر می شود و با کشتن یا مهار موجودیت آنها را نجات می دهد، و سپس آنها در یک لحظه ناپدید می شوند و فرد در این فکر می ماند که آیا واقعاً چنین چیزی اتفاق افتاده است یا خیر. آهنگ پایانی شاد. برخی موارد پرت وجود دارد، اما آنها به اندازه کافی برای به چالش کشیدن این فرمول متفاوت نیستند. حتی اگر نینجا فردی را که ما دنبال می‌کنیم نجات ندهد، در پایان اپیزود یکی ظاهر می‌شود و به هر حال آن چیزی را که او را کشته است، می‌کشد. حتی اگر شهروند تصادفی توکیو تبدیل به هیولای هفته شود، ما همچنان آنها را دنبال می کنیم که گویی قربانی یک آزار و اذیت ماوراء طبیعی شده اند، تا زمانی که متوجه می شوند و یک نینجا آنها را می کشد. فقط 2 قسمت وجود دارد که بیشتر در مورد نینجاها هستند تا یک شهروند تصادفی، اما ما به سختی این نینجاها را می شناسیم، بنابراین آنها واقعاً با شهروندانی که یکباره هستند تفاوتی ندارند. در هر دو یک نینجا خود به یک شیطان تبدیل می شود و توسط دیگری اعزام می شود. این نینجاهای عنوان‌دار، به چند دلیل، ضعیف‌ترین عنصر این سری هستند. یکی، طراحی‌های AnimeProtagonistTM آن‌ها با شخصیت‌های واقع‌گرایانه و محیط معمولی که همان زندگی واقعی است، در تضاد است. دوم، آنها نامی ندارند و به عنوان شخصیت عمل نمی کنند، پس چرا آنها را به عنوان بخشی از یک بازیگر تکراری بگنجانیم؟ و سوم: وعده خنثی شدن هر تهدیدی توسط یکی از این نینجاهای تصادفی در دقیقه 3، هر گونه تنش را کاهش می دهد. منطقی‌تر بود که این سریال بیشتر چیزی شبیه به Kagewani را دنبال کند تا Yami Shibai. اگر می‌خواهید شخصیت‌هایی بسازید تا شورت‌های کاملاً نامرتبط را به هم متصل کنند، آن‌ها باید… شخصیت باشند! ما باید آنها را دنبال کنیم، همانطور که در فیلم Kagewani، شخصیت بانبا را دنبال می‌کردیم که صحنه‌هایی از وحشت‌های ماوراء طبیعی مختلف را بررسی می‌کرد، با طرحی آزاد که کل سریال را در بر می‌گیرد و به نتیجه می‌رسد. به جای اینکه هر قسمت را با حضور یکی از تعداد انگشت شماری نینجا ببندیم و روح را با چاقو بزنیم، اپیزودها باید با دنبال کردن یکی از این نینجاها در حالی که روح هفته را دنبال می کنند، یا شاید صحنه ای وحشتناک را بررسی می کنند یا تله ای می گذارند، باز شود. برای گرفتن یک وحشت ما در تعلیق منتظر دیدن. مشکل اصلی من در مقابل این نمایش این است که انیمیشن بد است یا اصلاً انیمیشن نیست. و بله، این ادعاها درست است، اما این سبک از انیمیشن (به معنای فراخوانی کامیشی‌بای، یک روش داستان‌گویی سنتی که از تصاویر ثابت استفاده می‌کند) منحصربه‌فرد مجموعه نینجا نیست – همچنین در سری اصلی آن Yami Shibai نیز استفاده شده است. در دیگر شورت های ترسناک مانند Kagewani و Sekai no Yami Zukan. ممکن است جلوه‌های بصری بینندگان جریان اصلی را که علاقه‌ای به این نوع نمایش ندارند، منصرف کند، اما به وضوح مخاطبانی برای آن وجود دارد. پس چرا در مقایسه با آن اینقدر پایین رتبه بندی شده است؟ اعتقاد من این است که مجموعه نینجا در مقایسه با سایر نوشته‌های ژانر «شورهای کوتاه ترسناک متحرک» بسیار بد است، زیرا هیچ دلیلی برای گنجاندن هیچ نینجا وجود ندارد و هیچ تلاشی برای ادغام آن‌ها در مجموعه‌ای از فیلم‌های کوتاه انجام نشده است. بدون آنها بهتر است عنصر اصلی متمایزکننده این نمایش نه تنها زائد است، بلکه به طور فعال هر گونه تنش را از عنصر ترسناک بسیار رایج‌تر می‌دزدد. من فکر نمی‌کنم در مورد انیمه، مجموعه Ninja شایسته معرفی به عنوان بدترین از بدترین‌ها باشد – این یک شاهکار در مقایسه با انیمه‌هایی مانند Skelter+Heaven و غیره است. اما برای من به اندازه کافی کسل‌کننده و از نظر مفهومی بد تصور نیست. برای دفاع از آن بسیار بیشتر از این احساس می کند.

این نمایش اسلاید مجموعه ای از داستان های کوتاه ترسناک است. درست است، واقعاً هیچ انیمیشنی وجود ندارد. این بیشتر یک نمایش عروسکی برش مقوایی است. شما خیلی از داستان را متوجه نخواهید شد و فقط ناراحت کننده است. هیچ کدام منطقی نیست، اما چه کسی اهمیت می دهد که ظاهراً ترسناک است. این 4 "نینجا" که روی جلد می بینید به سختی در قاب هر قسمت هستند و شما چیزی در مورد آنها یاد نمی گیرید. حتی با وجود اینکه متوجه نمی‌شوید چه اتفاقی می‌افتد، اما همه چیز قابل پیش‌بینی است، زیرا همیشه یکسان تمام می‌شود. هر چند عنوان و جلد گمراه کننده است، فقط باید آن را مجموعه ای از آشغال ها و تصویری از یک دستمال کاغذی مچاله شده با تقدیر در داخل آن نامگذاری کرد، زیرا گیج کردن و کامینگ بیشتر از تماشای این زباله ها مفید است. ای کاش یک افتتاحیه وجود داشت، اما هر مقدمه هنتای موجود در آن را با همان خط متن در ابتدای هر قسمت دریافت می کنید. ضمناً، هر قسمت 4 دقیقه است که مقدمه و پایان آن نیمی از قسمت است. همچنین، لعنتی چگونه این نمایش تولید شد. وحشتناک است که چنین چیزی در سال 2020 پخش شد. این یک نمایش رقت بار رقت انگیز است، اما اگر حوصله تان سر رفته، وقت خوبی را با دوستانتان تلف کنید. تنها دلیلی که این آهنگ کمتر رتبه بندی نمی شود این است که آهنگ پایانی بسیار آتشین است. آنها به معنای واقعی کلمه تمام بودجه خود را صرف ED کردند. اگر قصد تماشای این نمایش را دارید، انتظار زیادی نداشته باشید.