Naruto: Shippuuden Movie 3 - Hi no Ishi wo Tsugu Mono

"اراده آتش" تمام مدت را صرف این می کند که به ناروتو می گوید اجازه دهد کاکاشی بمیرد، که راه دیگری برای شکست دادن آنتاگونیست وجود ندارد، اما فیلم نام او را دارد و ما نمی توانیم شخصیت را تسلیم منطق و تجربه کنیم. ما باید آن را فوق العاده آرمان گرایانه و غیرمنطقی کنیم. اوه، و در پایان فقط به این دلیل که و علاوه بر آن خیانت به انسجام سیستم جادویی و ممانعت از جذب شرور از جذب راسنشوریکن خود علیرغم اینکه توانسته است حتی چیدوری را بیش از آن چه من روی دستانم حساب کنم، جذب کند، موافقت کنم. . با این حال، مبارزات قبل از فینال دارای راه حل های خلاقانه ای بود.

من طرفدار زیادی از فیلم های ناروتو نبوده ام. به نظر من مأموریت‌ها کاملاً بی‌معنی بوده‌اند، حتی اگر بیشتر آن‌ها با توجه به مبارزات پر زرق و برق انجام می‌شوند و برای همیشه طول نمی‌کشند. Naruto Shippuuden 3: Inheritors of Will of Fire به نظر اولین فیلم خوب ناروتو است که ششمین تلاش آنها برای انجام این کار است. داستان: ناروتو شیپودن 3: وارثان اراده آتش، هیروکو، یک نینجای برگ پنهان سابق را می بینند، که اساساً به دلیل آزمایشاتی که برای ایجاد بدن کامل انجام می داد تبعید شد - که برای برخی از ناروتوفان های قدیمی تر آشنا به نظر می رسد. برای انجام این کار، او دریافت که می تواند با جذب بدن پنج نینجا با Bloodline Limits، که به Kekkei Genkai نیز شناخته می شود، به بدن مطلوبی دست یابد. وقتی آنها جوانتر بودند، هیروکو نفرینی به کاکاشی کرد که او را به زور به محل زندگی هاروکو می کشاند. او در نهایت تصمیم می گیرد از این برای به دست آوردن شارینگان کاکاشی استفاده کند، که پنجمین Kekkei Genkai او را تکمیل می کند. کاکاشی به این نفرین تن می دهد، اما ناروتو وقتی از این موضوع مطلع می شود نمی تواند گوش هایش را باور کند. این به خاطر اعتقادی است که کاکاشی سال‌ها پیش به او القا کرده بود: کسانی که هم تیمی‌های خود را رها می‌کنند بدتر از تفاله‌ها هستند. بنابراین ناروتو سعی می کند کاکاشی را به سمت برگ پنهان بکشاند، حتی اگر نظر او در این کار در اقلیت باشد. داستان به خودی خود کاملاً مستقیم است، اما من باید صادق باشم، بسیاری از سرگرمی های این فیلم این واقعیت است که می توانید اساساً کل گروه ناروتو را در همان زمان با دشمن درگیر کنید. شرورهای متعددی وجود دارد، حتی اگر افراد اولیه فقط به عنوان یک بدن در راه عمل می کنند. داستان سرایی از دیدگاه کاکاشی به خوبی بیان شده بود، و نکاتی وجود داشت که دوست قدیمی او اوبیتو اوچیها را درگیر می کرد. این به داستان معنای بیشتری داد. هرچند بی عیب و نقص نبود عناصر داستانی پیرامون هیروکو وجود داشت که باعث می‌شد دهکده‌های برگ پنهان و شن تقریباً درگیر یک مبارزه در مقیاس بزرگ شوند، و من واقعاً فکر می‌کردم که کل ماجرا کاملاً غرق شده است. این کار به طرز وحشتناکی برای ما تعریف نشده است، و تقریباً به نظر می رسد که این کار فقط برای دادن زمان بیشتری به شخصیت های خاص انجام شده است. آن‌ها می‌توانستند همه چیز را کنار بگذارند و تماشاگران احساس کنند چیزی از دست رفته است. فقط بیش از حد دراماتیک به نظر می رسد. (7/10) شخصیت ها: آنها واقعاً اعتقاد ناروتو به این فیلم را تحت تأثیر قرار می دهند و از این حمایت می کنند که او به دوستانش بسیار اهمیت می دهد. بسیاری از دیگر chuunin های سال او نیز وارد این مصیبت می شوند و ناروتو زمانی که برخی از آنها به کاری که او انجام می دهد اعتقاد ندارند به عنوان چراغ امید عمل می کند. هیروکو شخصیت خوبی است، اما احتمالاً اوروچیمارو را بیش از حد به مخاطب یادآوری می کند. صرف نظر از این، من توانایی هایی را که آنها به این شخصیت معرفی کردند دوست داشتم، و این یکی از دلایل اصلی لذت بردن من از این فیلم است - تماشای آنها بسیار سرگرم کننده است. فالوورهای او، ایچی، نی و سان هیچ داستان پس زمینه ای برای آنها ندارند، بنابراین خیلی خوب بود که هر دو داستان بیشتری به آنها بدهند، و در آن چه در اینجا می گذرد مشارکت داشته باشند. من به طور کلی توانایی های آنها را دوست داشتم، اما با توجه به اینکه چقدر در مورد دیگر شخصیت های شرور در سریال فکر می شود، دوست داشتم بیشتر از آنها و با مبارزات کمی طولانی تر ببینم. (7/10) هنر: ناروتو شیپودن سابقه طولانی در ساخت انیمیشن های بسیار تنبل دارد، به خصوص در اواخر سری طولانی. در اینجا خیلی کمتر نشان داده می شود، که دیدن آن خوب است. تماشای دعواهای سریال همیشه واقعاً سرگرم کننده است و با برخی از بهترین های تاریخ مطابقت دارد، اگر بتوانید این واقعیت را نادیده بگیرید که برخی از آنها برای همیشه ادامه دارند. بدیهی است که فیلم این محدودیت را ندارد و نتیجه یکی از دلایلی است که من این فیلم را خیلی دوست داشتم، مخصوصاً وقتی هیروکو درگیر می شود. خیره کننده نیست، انیمیشن برتر، نه، اما چیزی وجود دارد که باعث می شود من این مبارزات را دوست داشته باشم که آنها را خاص می کند. (9/10) صدا: OST دارای موسیقی معمولی ناروتو است، اگرچه ED، Dareka Ga از Puffy مورد پسند من نبود. من سال ها با انتخاب بازیگران ناروتو مشکل داشتم، اما بدیهی است که این چیزی برای این بررسی نیست. در عوض، به نوعی، همه تاد هابرکورن (هیروکو)، پاتریک سیتز (ایچی)، لورا بیلی (نی) و متیو مرسر (سان) را به صداپیشگی شخصیت های شرور واداشتند. هر چهار اینها VOهای درجه یک با سابقه طولانی از اجرای برجسته هستند. فقط شرم آور است که سه نفر آخری تعداد زیادی خط صوتی نداشتند. (9/10) لذت کلی: علیرغم وجود برخی چیزهای عجیب و غریب در داستان در وسط، ناروتو شیپودن 3: وارثان اراده آتش برای تماشای بسیار سرگرم کننده است. صادقانه بگویم، بیشتر لذت من ناشی از دعواهای این فیلم است، و این برای من بالاتر از فیلم های قبلی است. شما هیچ داستان سرایی عمیقی در اینجا پیدا نخواهید کرد، اما طرفداران سری باید این را امتحان کنند. (8/10)