Code:Realize - Sousei no Himegimi

برای کسی که قبلاً بازی های Code:Realize را در PS VITA بازی کرده است، من احساسات متفاوتی با انیمه دارم. PS. این فقط یک بررسی کوتاه خواهد بود. هیچ توضیح عمیقی وجود ندارد فقط نظر خودم به هر حال، همانطور که گفتم، من احساسات آمیخته ای با انیمه دارم. در مورد کسی که بازی را در PS VITA تمام کرده است، توصیه می کنم فقط به کسانی که قبلاً بازی را انجام داده اند این انیمه را تماشا کنند زیرا انیمه چیزهای زیادی را از بازی اول حذف کرده است. و این به دلیل بازه زمانی هر رویداد در بازی قابل انتظار است. برای اینکه فقط برای 12 قسمت مناسب نباشد خیلی طولانی خواهد بود. اما، اگر واقعاً طرفدار حرمسرای معکوس هستید، حداقل می توانید آن را تماشا کنید، فقط انتظار زیادی نداشته باشید. من از انیمه لذت بردم اما حس درک هر شخصیت را ندارد زیرا به دلیل داشتن تنها 12 قسمت عجله داشت. کاردیا قهرمان بسیار خوبی است و من شخصیت او را دوست دارم. نه مثل دختر معمولی شما که در پریشانی است. و لیسانسه ها؟ خوب، آنها واقعاً در بازی ها (TBH) بسیار بهتر کشیده می شوند.

اگر این انیمه را در سال 2021 یا بعد از آن پیدا کردید، از شما خواهش می کنم که به جای آن بازی را انجام دهید. به عنوان یک طرفدار فداکار بازی otome (اکنون در سوئیچ)، از این اقتباس بسیار ناامید شدم. من می دانم که برای ساختن یک خط داستانی منسجم در مورد ساخت انیمه otome، بدون شک باید چیزها را کاهش داد، اما چیزهای زیادی وجود داشت که از قلم انداخته یا از بین رفتند که می توانست به طرح و نمایش فقط انیمه کمک کند. عمق شخصیت ها تا داستان واقعا بدرخشد. داستان ~Spoiler Free~: 5 از آنجایی که داستان تقریباً مشابه بازی است، بدیهی است که خوب و منحصر به فرد است. بدیهی است که یک رمان عاشقانه انگلیسی استیمپانک در مورد دختری که نمی تواند کسانی را که دوست دارد لمس کند، بسیار جذاب است. با این حال، من مطمئن هستم که دعوا حذف شد، به دلیل بودجه، خطوط داستانی عمیق‌تر برای ساختن جهان، و صحنه آخر یکی از شخصیت‌ها به شدت تغییر کرد تا «احساس خوب» بهتری را ارسال کند. همچنین فاش‌های معمایی بزرگ‌تری هم وجود داشت که به‌طور تصادفی مثل دانش عمومی حذف شدند یا در ابتدای یک اپیزود قرار گرفتند، مثل اینکه بزرگترین نقطه عطف برای شخصیت اصلی نبود، در نتیجه بخش بزرگی از داستان کلی را از بین برد. همچنین یک لحظه بزرگ برای جفتی که آنها انتخاب کردند وجود داشت، اما به جای اینکه آن را به درستی نشان دهند، آن را کاهش دهید تا فقط تصویری برای پایان باشد. باورم نمی شد آنها این کار را کردند، این یکی از بزرگترین لحظات در کل بازی است. در مجموع به هم ریخته، ضعیف، و هیچ کجا به خوبی می توانست باشد، اما حدس می زنم کار را انجام دهد. هنر: 3 گاهی اوقات، زیباست. گاهی اوقات آنها مانند یک مرد لاغر اندام به نظر می رسند. افتتاح و پایان آشکارا کمبود بودجه را نشان می دهد، که دوباره توسط cgi ضعیف که بعداً خود را نشان می دهد ثابت شد. همچنین صحنه‌ای وجود داشت که یک شخصیت سقوط می‌کند و قرار است همه چیز ترسناک باشد که ممکن است بمیرند، اما انیمیشن آنقدر ضعیف است که به نظر می‌رسد آنها بدن خود را بریده‌اند و به معنای واقعی کلمه فقط کلیک کرده و نقاشی را به پایین صفحه می‌کشند. من نمی توانستم باور کنم که آن را رها کردند و همانطور که هست پذیرفتند. به اعتبار آنها، من به پخش آن ادامه دادم زیرا با دیدن آن نمی توانستم جلوی خنده ام را بگیرم. صدا: 6 هیچ شکایتی در مورد کیفیت صدا وجود ندارد، اگرچه انتخاب آهنگ و OST واقعاً کم بود، به خصوص در مقایسه با موسیقی متن بازی که خود بسیار غیرقابل تأسف و به یاد ماندنی است. صداپیشگی عالی بود، اما انتظار می رفت که آنها همان seiyuus بازی هستند. پس خوب بود شخصیت: 2 این بخشی است که واقعاً چرخ دنده های من را خرد می کند. با توجه به نیاز آنها به نمایش کمی از هر شخصیت اما تنها داشتن 12 قسمت (+ OVA)، شما فقط می خواهید چیزهای بیشتری بخواهید. من احساس می‌کنم که آنها می‌توانستند به‌ویژه در مورد ون هلسینگ، سنت ژرمن، فرانکنشتاین و ملکه عمیق‌تر عمل کنند. اما بدترین بخش من فکر می کنم این بود که چگونه توسعه Cardia در مقایسه با بازی عملاً نصف شد. او اساساً در اینجا شخصیتی ندارد، علاوه بر اینکه خوب و غمگین است. او احساس می‌کند که شما از شخصیت اصلی میل اوتوم بازی می‌کنید، وقتی قرار است در بازی فقط یک نفر باشد، به آرامی یاد می‌گیرد که لبخند بزند و بفهمد که او چه کسی است. در بازی، او اغلب لحظات قدرت، از خود گذشتگی و شوخ طبعی را دارد. او حتی یاد می گیرد که چگونه خودخواه باشد و لوپین را یک دردسر ساز می نامد (کاری که این مقوای بریده شده از کاردیا هرگز انجام نمی دهد) و پیوند و درک آنها را نشان می دهد. اما حتی در اینجا که آنها هر چیز دیگری را برای رابطه‌شان کنار گذاشتند، احساس اجباری و فوری می‌کند، بدون هیچ ساختار یا نشان دادن واضحی از احساسات آنها یا اینکه چگونه از نقطه A به نقطه B رسیدیم. قرار دادن این نمایش به این دلیل است که همانطور که هر گیمر سیم کارت آشنایی می داند، داستان عاشقانه همه چیز در مورد شخصیت ها و پیوندهای کند آنهاست. لذت و به طور کلی: 3 البته من با دلتنگی محض از عشقی که به منبع منبع دارم توانستم تا حدودی از پس این انیمه بر بیایم، بنابراین نمی توانم بگویم که مطلقاً از آن متنفر بودم. اما من فقط ناامید هستم زیرا انیمه واقعاً برای دیدن کارهایی است که دوست دارید جلوی چشمان شما زنده می شوند و من مانده بودم به یکی از سیوهای خود برگردم فقط برای اینکه بتوانم OST را بشنوم و داستان را به درستی بخوانم. و اگر منصف باشیم احتمالاً به همین دلیل است که این بازی ساخته شده است تا جمعیت بیشتری را برای خرید بازی جلب کند. اما من فکر می‌کنم که این کار بیشتر از اینکه کمک کند، دردناک بود و وقت همه را تلف کرد. اقتباس از یک داستان چه فایده ای دارد اگر فقط بتوانید به آن تصاویر و موسیقی با کیفیت پایین بدهید و همچنین داستانی را که در وهله اول آن را بسیار خاص کرده است، کاهش دهید؟ بنابراین مجدداً، من قویاً توصیه می‌کنم اگر این نمایش را به نحوی پیدا کردید و با این بررسی مواجه شدید، شدیداً پیشنهاد می‌کنم که از بازی صرفنظر کنید و به جای آن به سراغ بازی بروید. همانطور که انیمه Code: Realize یک بار دیگر ثابت می کند Otomes واقعاً برای اقتباس های انیمه های نیمه دل ساخته نشده اند.