اگر در این فصل یک انیمه وجود داشته باشد که جوهر CGDCT را تقطیر کند ، مونو خواهد بود. هر صحنه ، هر قاب ، هر شوخی کوچک و ناخوشایند شیرینی را از بین می برد. این مانند یک فنجان چای گرم در یک روز بارانی یا چرت زدن گربه در زیر یک پنجره آفتابی است. شخصیت ها؟ بسته های مطلق شادی. ظاهر ، شیوه های آنها و شخصیت های عجیب و غریب باعث می شود که شما بخواهید به آرامی سر خود را بچسبانید ، یک کوکی را به آنها بدهید و بگویید "روز خوب ، و ممکن است تمام نمرات آزمون شما بالاتر از حد متوسط باشد." مونو یک مورد کتاب درسی از آنچه اتفاق می افتد وقتی عشق ، تلاش و جاه طلبی هنری با هم جمع می شوند. این انیمیشن فوق العاده بیانگر است-به طور قابل ملاحظه ای در ژانر زندگی در این فصل جلا. و این تصادفی نیست. این اولین اثر استودیوی Soigne است و مطمئناً می توانید بگویید که آنها هر قطره ای از شور و شوق جوانی و اشتیاق با سوخت کافئین را در آن ریختند. یک نوع اخلاص فیلتر نشده در روشی که انیمیشن می شود وجود دارد که فقط یک استودیوی جدید - که هنوز هم در رویاها و قهوه فوری سوار شده است - می تواند ارائه دهد.
اکنون ، موسیقی متن. آیا این پیشگام است؟ اصلاً اما نیازی به این نیست. موسیقی را تصور کنید که وقتی دختران ناز از ناهار می خندند یا هنگامی که یکی از آنها به سمت کفش های خود با شایان ستایش ترین راه ممکن سفر می کند ، پخش می شود. این OST -GENTLE ، آشنا و آرامش بخش است. این در تلاش نیست تا رکورد ها را بشکند یا هر چیزی را دوباره تعریف کند. این فقط می خواهد شما احساس خوبی داشته باشید. و در آن ، موفق می شود.
صداپیشگی یکی دیگر از موارد برجسته است. هر خط مانند نسیم نرم و با یک اسپری از جذابیت تحویل داده می شود. VA ها فقط این شخصیت ها را صدا نمی کردند - آنها به آنها تبدیل شدند. روشی که آنها صحبت می کنند ، گول می زنند ، هجوم می آورند ، و صدای جیر جیر مانند زمزمه های الهی مستقیم به گوشهای شما احساس می کنند. صلح درونی هرگز به نظر نمی رسد که این ناز باشد.
داستان عاقلانه؟ انتظار پیچیدگی های چشمگیر یا مونولوگ های تند و تیز را ندارید. موننو ابری صلح آمیز است که از یک آسمان آبی عبور می کند. هیچ درگیری واقعی ، تصمیمات تغییر زندگی وجود ندارد-فقط گروهی از دختران که روزهای دبیرستان خود را گرامی می دارند. آنها عکس می گیرند ، میان وعده ها را به اشتراک می گذارند ، می روند و از لحظات کوچک جوانی لذت می برند. این در مورد ایجاد خاطرات است ، نه پیشرفت در طرح ... برای بیشتر موارد.
به گفته این ، فقدان روایت خطی ممکن است فنجان چای همه نباشد. این اغلب مانند تماشای روزانه شخصی شخصی احساس می شود: دنج ، نرم ، اما گاهی بی جهت. هیچ اوج یا قوس سنتی وجود ندارد - این به سادگی است. و این می تواند بسیار آرامش بخش باشد یا بسته به سطح روحیه و میزان توجه شما ، شما را از وسط قسمت خارج کند.
بنابراین بله ، مونو یک ضربه خواب است. و منظور من این است که کاملاً به معنای واقعی کلمه - آن را با یک پتو در همان نزدیکی تماشا کنید ، فقط در صورتی که به طور تصادفی در دریایی از سروتونین حرکت کنید.
اما اگر شما کسی هستید که از لرزش های صلح آمیز ، شخصیت های جذاب و نوع نمایشی که باعث می شود قلب شما هر پنج دقیقه یکبار "دلهره" شود ، ممکن است مونو بتواند این کار را انجام دهد.