Digimon Ghost Game

این انیمه پتانسیل بالایی دارد و مردم در واقع انتظار داستانی بالغ تر و تاریک تر را دارند. با این حال، چیزی که ما به دست آوردیم مانند یک انیمیشن سبک اسکوبی دو است. متأسفانه، اگر از تعداد زیادی قسمت بگذریم، فقط 20-30 قسمت واقعا مهم است. ممکن است بخواهید در گوگل جستجو کنید که کدام قسمت های "پرکننده" را رد کنید. امتیاز من برای آن 20 تا 30 قسمت 6.7 از 10.0 است زیرا داستان تا حدی خوب است و برخی از قسمت‌ها مانند قسمت 13 همان حال و هوای قسمت‌های قبلی را به ارمغان می‌آورند و تماشاگران را متوجه می‌شوند "آره، من دیجیمون را تماشا می‌کنم، نه پوکمون" به طور کلی، من ممکن است به آن امتیاز 5.4 از 10.0 بدهم، زیرا هنوز انیمیشن خوبی دارد، دیجیمون های جدید زیادی را معرفی می کند و مبارزات خوبی بین دیجیمون ها دارد. بدون این جنبه ها، شاید من به آن 4.2 از 10.0 می دهم. بله، حتی برای یک انیمیشن با فرمت اپیزودیک خیلی خسته کننده است. را مخاطب هدف این انیمه به نوعی گیج کننده است. برای طرفداران کهنه‌کار مناسب (کمی خسته‌کننده) نیست، اما برای کودکان نیز قانع‌کننده نیست. این شبیه ترکیبی از پوکمون و اسکوبی دو است و بچه ها به جای آن دو نمایش یا انیمه مناسب برای بچه ها را انتخاب می کنند.

بازی Digimon Ghost مانند تماشای Gegege no Kitaro است، اما ضعیف است. انتظار نداشته باشید که این انیمه شکوه دیجیمون را برگرداند: این مجموعه ای از داستان های مستقل است که می تواند سرگرم کننده باشد و با گروه زیادی از دیجیمون های شیطانی و داستان ها و مضامین فولکلور معمولی ژاپنی بازی می کند، البته بدون پرداختن به آن. عمیق ناامید کننده است که ببینیم چگونه فرصت ساخت یک داستان خوب از دست رفته است. داستان وجود ندارد و به طرز احمقانه ای در سه فصل آخر توضیح داده شده و حل شده است، زیرا در طول سریال داستان به سختی توسعه می یابد. GulusGammamon در چند حضور خود در مرکز صحنه سریال قرار می گیرد، یعنی زمانی که فکر می کنید داستان اصلی قرار است به جلو حرکت کند اما مطلقاً هیچ اتفاقی نمی افتد. خلاصه انیمه ای که دیجیمون کم داره و Gegege no Kitaro یا سریال های مشابه زیاد داره ولی در عین حال فاقد توسعه یک داستان مرکزی است که فوق العاده سطحی و ساده است و فقط در انتها توسعه می یابد. اگرچه من به آن 5 می دهم، اما به آن 6 می دهم زیرا این "دیجیمون" است و ما دیجیمون های بیشتری می خواهیم. من تلاش برای انجام کاری متفاوت، قالب داستان‌های مستقلی که ممکن است مخاطب خاصی دوست داشته باشد و تنوع دیجیمون‌هایی که ظاهر می‌شوند و به نسخه‌های شیطانی و دیجیمون‌های شیطانی برجستگی می‌دهند، ارزش مثبتی می‌دهم. آیا هرگز دوباره دیجیمونی مشابه دیجیمون 1، 2، 3 یا 4 خواهیم دید؟ من آن را سخت می بینم، حقیقت، بعد از Digimon Ghost و بازسازی فاجعه بار Digimon Adventure، آنها را با استعداد یا تمایل به ساخت انیمه ای که دیجیمون را به روزهای شکوهش برگرداند، نمی بینم.

من عاشق فرنچایز دیجیمون هستم. هر سری جدید متفاوت است و به آن احساس تازگی می دهد، حتی اگر از فرمول مشابه استفاده شود (مانند تکامل، که بخش مهمی از هر دیجیمون است). بازی Ghost نیز از این قاعده مستثنی نبود. اما این بار رویکرد متفاوتی در پیش گرفتند. همانطور که از عنوان سریال مشخص است، یک داستان ترسناک است. و شاید به اندازه فیلم های ترسناک ترسناک نباشد، اما لحظات وحشتناکی را رقم می زند. این نوع داستان حتی از همه سریال های دیگر در مقایسه با هم متفاوت تر است. وقتی شروع شد پتانسیل بسیار بالایی داشت. اپیزود اول با طرح داستانی حول محور سرقت زمان از مردم بود. همچنین فرصتی عالی برای ایجاد اشتباهی که Adventure 02 انجام داد - تکامل‌های جانبی متعدد داشت. و در واقع کار بسیار خوبی با آن انجام داد. اما همیشه دو روی سکه وجود دارد و متاسفانه نمی توانم Ghost Game را سریال خوبی بنامم. مشکل از شخصیت ها یا تکامل ها نبود. با خود قسمت ها نبود. اما با کمبود طرح. شما به سرعت متوجه می شوید که حتی نمی دانید انیمه به کدام سمت می رود. شما دیجیمون های جدیدی را تماشا می کنید که ویران می کنند و سپس توسط تیم آرام می شوند. هر قسمت شبیه این است دیجیمون جدید. مشکل جدید مشکل حل شد اما طرح هیچ اهمیتی نداشت. سپس آنها به چیزی اجمالی می دادند. اما فقط چیزهای کوچکی بود. شما نتوانستید از این اطلاعات پراکنده به دست آورید. تنها یک چیز وجود داشت که تقریباً از ابتدا شناخته شده بود - Gammamon کلید اتفاقی است که در حال رخ دادن است. اما از چه طریق؟ من تک تک اپیزودها را تماشا کرده‌ام و بی‌صبرانه منتظر بوده‌ام تا هر توطئه‌ای ظاهر شود، هر شخصیت شروری ظاهر شود. اما ما در واقع بمب توطئه را در پایان قسمت 64 دریافت کردیم. دقیقاً مثل آن، کاملاً غیرمنتظره. و سه قسمت آخر 65-67 طرح اصلی نمایش بود. نه، اغراق نمی کنم. حتی دیجیمون‌هایی که طوری رفتار می‌کردند که می‌توانستند با طرح درگیر شوند، اینطور نبودند. و حتی با حذف آسان این دیجیمون های بد از طرح، ما را مسخره کردند. من این نمایش را نمایش خوبی نمی نامم، اما با این وجود، چیزهای بسیار خوبی در آن وجود داشت. برای مثال، سه شخصیت اصلی، شخصیت‌های معمولی شما نبودند. هیرو مثل تایچی، دایسوکه یا تاکاتو 100% مثبت نبود. کیوشیرو مثل یاماتو یا کوجی تندخو نبود. و رولی فقط یک شخصیت "زن" پشتیبان نبود که فقط پس‌زمینه‌ای برای "سرگروه مرد" باشد. اما در عوض هر یک از آنها... آنطور که من انتظار داشتم نبودند. هیرو هنوز هم بسیار مثبت است، اما فاقد آن ساده لوحی اکثر شخصیت های کهن الگوی تخت مانند تایچی یا تاکاتو است. او در اعمال خود قاطع تر و همچنین مسئولیت پذیرتر است. کیوشیرو گربه ترسناکی است، اما نوعی مسئولیت بر دوش اوست و رولی اغلب راهی برای یافتن اطلاعات از اتفاقات است، زیرا او تا حدودی شبیه ستاره اینستاگرام است. او حساب خود را در رسانه های اجتماعی دارد، جایی که چیزهای ماوراء الطبیعه را پست می کند، بنابراین مردم اغلب وقتی چیزی را می بینند در آنجا نظر می دهند. و همه اینها نیز به سه دیجیمون آنها متصل است که کاربردهای خاص خود را دارد. قابل ذکر است، Jellymon به نوعی پشتیبان/درمانگر تیم است، اما نه به طرز بدی. او مهم است. بدیهی است که گامامون بیشترین توجه را به خود جلب می کند، اما من احساس می کنم هم Jellymon و هم Angoramon توجه بیشتری را به خود جلب کردند که معمولاً دوتراگونیست ها به آن توجه می کنند. من آن را با Yamato و Gabumon یا بیشتر Takeru و Hikari مقایسه می کنم. آنها همچنان مهم بودند. مشکل عدم توجه زمانی شروع شد که ما به تکامل های سطح بالاتری دست یافتیم. در سطح بزرگسالان هنوز قابل تحمل بود، اما وقتی Perfect و Ultimate اتفاق افتاد، آنها به عقب رانده شدند، بنابراین Gammamon می‌توانست مانند یک ستاره بدرخشد (جناسی در نظر گرفته شده است؛ برای کسانی که نمی‌دانند... Gammamon با ستاره‌ها ارتباط دارد. .. اشعه گاما، تکامل او و غیره). من همچنین به تکامل چندگانه گامامون اشاره کردم. آره. این چیزی است که Adventure 02 قبلاً با Armor Evolutions انجام داده است، اما آنها آن را ساخته اند، بنابراین این تکامل ها فقط یک بار قابل دوام هستند و هرگز بیشتر. این مورد در اینجا صادق نبود، زیرا گامامون اغلب از انواع مختلفی از تکامل های خود استفاده می کرد، بسته به آنچه در زمان نیاز داشت. این روش مناسب برای انجام این کار بود. همان قدر که من Armor Evolutions را دوست دارم، آنها فقط اضافی بودند، زیرا دیجیمون های جدید باید Armor Evolution جدید می گرفتند، بنابراین فقط آن دیجیمون و آن تکامل آنها در قسمت مهم بود. این در بازی Ghost بهتر انجام شد. دیگر جنبه های خوب نمایش این است که گاهی اوقات می تواند واقعاً وحشتناک شود. همیشه اینطور نبود که پایان خوشی داشته باشیم. و حتی اگر دریافت کنیم، اپیزودها می توانند باعث لرزیدن شما شوند. بسیاری از دیجیمون هایی که یک بار ظاهر شدند، بیشتر در قسمت های بعدی ظاهر شدند. و برخی از شخصیت های دیجیمون در زمان های مهم تری ظاهر می شدند. چیزی شبیه Gennai در Digimon Adventure که به بچه ها کمک می کند تا ماموریت خود را انجام دهند. بسیاری از آنها به تیم هیرو در خطراتشان کمک کردند. آنها شخصیت های یک بار نبودند. البته، تک تک دیجیمون ها بازخوانی نکردند، اما بسیاری از آنها این کار را کردند. بنابراین، اساسا ... نمایش هر دو جنبه خوب و بد دارد. پتانسیل بالایی داشت. اگر پلات به جای نادیده گرفتن تا انتها به درستی انجام می شد، حتی می توانست بهترین سریال دیجیمون باشد. در عوض، آنها از قطعات عالی استفاده کردند، اما مهمترین آنها را کاملاً به هم ریختند - طرح، که آن را بسیار بدتر از آنچه باید باشد، کرد. انتظار نداشته باشید که کاملاً بد باشد. توقع زیادی از آن نداشته باشید. هنوز تماشای آن برای من سرگرم کننده بود، به خصوص اگر قسمت ها را فقط قسمت های تکی در نظر بگیرم و نه کل نمایش را. اگر آن را به عنوان یک کل در نظر بگیرم، طرح فقط بد است، به خصوص زمانی که فقط 3 قسمت آخر بود. آنها مجبور شدند بعد از پیشرفت بسیار آهسته برای 64 قسمت و ناگهان شروع کردن و حل شدن همه چیز در 3 قسمت آخر، ناگهان همه چیز را عجله کنند. این مسخره بود. ناگفته نماند، من واقعاً آن طرح را چندان دوست نداشتم. من انتظار زیادی داشتم، به خصوص بعد از مدت ها انتظار تا بالاخره ببینم در مورد چیست. پس همین است. اگر می خواهید ببینید آیا آن را دوست دارید یا نه، قسمت اول در واقع بهترین است و واقعا عالی است. شما می توانید نگاهی اجمالی به اینکه این نمایش چقدر می تواند ترسناک باشد را دریافت کنید. اما از آن نقطه به تپه ها خواهیم رسید. بعضی قسمت ها بهتر بودند، بعضی ها خسته کننده بودند. اما اگر واقعاً می‌خواهید تصمیم بگیرید، توصیه می‌کنم حداقل قسمت اول را تماشا کنید و متوجه خواهید شد که در مورد چیست.