Onipan!

اونیپان! نمایشی در مورد 3 دختر oni است که به دنیای انسان می پیوندند تا دیدگاه عمومی را در مورد نحوه تماشای onis بهبود بخشند. ترفند اصلی نمایش این است که وقتی به کمک نیاز دارند، دستیارشان، کوما، شلوار راه راه ببر اونی (از این رو OniPan نامیده می‌شود) به آنها می‌دهد و آنها استایل دختر جادویی را به لباس مورد نیاز تبدیل می‌کنند. اگر 60 قسمت برای برداشتن خیلی دلهره آور به نظر می رسد، اجازه دهید توضیح دهم که هر "اپیزود" بسیار کوتاه است. هر قسمت در زمان های مختلف در طول یک هفته پخش شد و بعداً در یک قسمت کامل 12-13 دقیقه ای جمع آوری شد. با 5 مینی اپیزود در هر قسمت کامل، این باعث می شود ساعت نمایش فقط کمی بیشتر از 2 ساعت باشد. نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد، این نمایش یک نمایش کمدی به سبک ژاپنی است. شما باید اصول اولیه آن را در فولکلور ژاپنی، مانند داستان موموتارو، درک کنید. این نمایش همچنین ارجاعات زیادی به رسانه های دیگر دارد که عبارتند از: Dragon Quest، Yu-Gi-Oh!، Food Wars، The Phantom Menace(؟)، Sailor Moon، و چیزهای دیگری که ممکن است از دست داده باشم. بسته به اینکه بتوانید از ظرافت طنز لذت ببرید و این که نمایش خودش را جدی نگرفته باشد، کمدی موفقیت آمیز یا از دست خواهد رفت. نظر صادقانه من این است که فقط اجازه دهید مغزتان استراحت کند و از کارهای مضحک و شکستن دیوار چهارم لذت ببرید. این نمایش واقعاً کار خود را به خوبی انجام می دهد و قسمت های کوتاه تر به جلوگیری از طولانی شدن توطئه های ساده کمک می کند. در مجموع، 8 می گیرد. این یک شاهکار نیست، اما به اندازه کافی خوب است که در یک بعد از ظهر پرخوری کنید و روی کاناپه تماشا کنید.

من نمی توانم باور کنم که این دوگا کوبو نیست! (TM) من همیشه از طرفداران کارگردان اوهتا و گروهش بوده ام. آن‌ها تعدادی از بهترین کمدی‌ها را از میتسودومو تا ساباجبو افسانه‌ای می‌سازند. اما این تیم بیشتر به خاطر کارشان بر روی کمدی های دوگا کوبو مانند یورو یوری و اوزامید شناخته شده است. در حالی که اخیراً ما به غیر از نمایش وحشتناک Abilities Average خروجی زیادی از آنها ندیده‌ایم، تعجب من را در هنگام اجرای یک نمایش کودکان (مثل یک نمایش واقعی بچه‌ها با زمان نشان داده شده در بالا سمت چپ و موارد دیگر) با بازیگران بدلکاری تصور کنید. بت ها به عنوان MC ها. پس این در مقایسه با کارهای دیگر تیم چگونه است؟ اول از همه، MC ها صدا چندان خوبی ندارند. همانطور که معمولاً برای شخصیت‌هایی که توسط seiyuu معمولی صداگذاری نمی‌شوند صدق می‌کند، همه صداها را خاموش می‌کنند. این امر به ویژه نگران کننده است زیرا آنها توسط تعداد زیادی از seiyuu حرفه ای احاطه شده اند و اجرای آماتور آنها را چشمگیرتر و قابل توجه تر می کند. اما، باید اعتراف کنم، بعد از چندین قسمت بودن با آنها، به آنها عادت می کنید و در واقع شروع به دوست داشتن آنها می کنید. با این حال، زرد پس از همه گفته‌ها و انجام‌ها هنوز خاموش است. ثانیاً، از آنجایی که این یک نمایش بچه‌ها است، بسیاری از طنزهای بداخلاق یا چیزهای خام‌تر کاملاً از بین رفته است. چیزی که دریافت می کنید یک نمایش Ohta بسیار ضد عفونی شده است. این یک اثر جانبی پاک کردن برخی از طنز دارد، اما کارگردانی و نوشتن خوب هنوز هم باعث می‌شود که نمایش اینجا و آنجا خنده خوبی داشته باشد. به علاوه زمان اجرای 12 دقیقه ای آن تضمین می کند که هیچ چیز برای مدت طولانی کشیده نمی شود. حتی از نظر انیمیشن نیز این نمایش بیشتر یادآور کمدی های Doga Kobo است تا Wit Studio. رنگ‌های زنده بسیار روشن (اما نه خیلی روشن) و نسبتاً ساده، اما مناسب و دلپذیر. به نظر می رسد موضوعی تکراری در این فصل باشد، نمایش های استودیوهای مختلف شبیه نمایش های استودیوهای دیگر است. و ED ها فقط شگفت انگیز هستند، احتمالاً برخی از موارد مورد علاقه من در کل این فصل. در مجموع، نمایش در اکثر موارد بسیار خنده دار است و با شوخی هایش زیاد تکراری نمی شود. برخی از بخش‌ها احساس می‌کنند که برای خنده‌دار بودن برای بچه‌ها خیلی تلاش می‌کند، و نمایش اغلب به مطالبی اشاره می‌کند که بچه‌ها حتی نمی‌دانند، اما همچنان نمایش بسیار لذت‌بخشی است، حتی اگر به اندازه کارهای قبلی اوهتا نباشد. 7/10