Loveless یکی دیگر از اوایل سال 2000 "BL" است. من BL را در نقل قول می گویم زیرا نامیدن این نمایش BL مانند این است که Yarichin B***h Club را نقطه اوج انیمه BL بنامیم (واقعیت جالب: هیچ یک از این گفته ها درست نیست). و نکته غم انگیز این است که ممکن است نمایشی که از فرمول مشابهی پیروی می کند تا حدی به موفقیت دست یابد (همانطور که با Descendants of Darkness ثابت شده است)، که فقط باعث می شود این آشفتگی یک نمایش بسیار افسرده کننده تر شود. بصری: سبک هنری این نمایش یکی از معدود موارد این نمایش است که من واقعاً آن را دوست داشتم. در حالی که بیشتر از همان سبک هنری انیمه اوایل سال 2000 است (که من قبلاً آن را دوست داشتم)، همچنین یک حس رویایی و اثیری خاصی در جلوه های بصری این نمایش وجود داشت، که من به ویژه آن را دوست دارم.
شخصیتها: شخصیتهای فیلم Loveless، بسیار شبیه به داستان، به طور متناوب در برخی مواقع به سختی قابل تحمل هستند و در بیشتر موارد، فقط بد هستند. من خواهم
در بخش بعدی بررسی به طور مفصل در مورد شخصیت های اصلی صحبت کنید، بنابراین این بخش عمدتاً در مورد شخصیت های جانبی صحبت می کند. اکثریت
رک و پوست کنده بگویم، شخصیتهای جانبی فیلم Loveless تا حدی ناخوشایند آزاردهنده و غیرواقعی هستند. و صادقانه بگویم، من هنوز هم هستم
خودم را متعجب کردم که این فکر را میکنم، زیرا معمولاً تحمل نسبتاً بالایی برای شخصیتهایی که مردم آنها را «آزاردهنده» مینامند، دارم. اما در کمال صداقت، برای
در بیشتر موارد من واقعاً همه شخصیتهای جانبی را واقعاً غیرقابل تحمل میدانستم. و البته به عنوان یک شخصیت جانبی که در واقع انجام دادم
مثلاً، کیو، کمترین زمان را در صفحه نمایش (*sob*) داشت! فکر میکنم میتوانم از این بخش از بررسی برای بحث در مورد آنتاگونیستها نیز استفاده کنم (بله، من گفتم مخالف
-گونیستها، مانند چندین مورد از آنها)، اما احساس من در مورد آنها برای اکثریت همان است که برای شخصیتهای فرعی.
کشتی: و حالا برای بخشی از بررسی که بیشتر منتظرش بودم! فقط سه کلمه برای گفتن دارم: چی. . به جهنم. انیمه BL با آن غریبه نیست
کشتی های مشکوک، اما نه تنها این واقعاً آن را هل می دهد، بلکه حتی نمی دانم که آیا شما می توانید آن را کشتی بنامید یا خیر. اجازه دهید ابتدا در مورد سن صحبت کنیم
شکاف. یک تراپ رایج در انیمه BL که اگرچه من واقعاً به آن اهمیت نمی دهم، اما در بیشتر موارد به آن اهمیت نمی دهم. اما اینجا... پسر بدم میاد!! من از این حیرت زده ام
انیمه فکر می کرد که ارسال یک دانش آموز متوسطه 13 ساله و یک دانش آموز اشکالی ندارد؟ و البته یکی از اولین چیزهایی که گفت دانشگاه
دانش آموز به محض ملاقات با دانش آموز راهنمایی بود که به زور او را بوسید. من می خواهم بیشتر بگویم، اما، می دانید، اسپویل. دومین چیزی که می خواهم مطرح کنم این است
عدم وجود عشق واقعی در این انیمیشن به اصطلاح "BL". چندین بار فاش شده است که سوبی (دانشجوی کالج) حتی نتیجه احساسات او نیست.
خودش احساس می کند (یک بار دیگر به خاطر خرابکاری ها خودداری می کنم) و ریتسوکا (مدرسه راهنمایی) فقط با پیشرفت هایش همراهی می کند زیرا او فقط
متزلزل / یا آن که از اینکه کسی او را دوست داشته باشد ناامید است. نکته دیگری که در اینجا قابل ذکر است این است که 2 نفر از 3 شخصیت اصلی جانبی زن عاشق هستند
با Ritsuka ظاهرا بدون دلیل (که یکی از آنها یک بار دیگر به طرز نگران کننده ای بزرگتر از او است).
داستان: بدترین قسمت نمایش. نیمی از توضیحات این نمایش در MAL را می توان نادیده گرفت زیرا چیزی که می توانست جالب باشد
مفهوم کاوش فقط به بهانه ای برای دادن یک جفت گوش گربه و یک دم به شخصیت های خاص تبدیل شده است. ناگفته نماند که اکثریت چیست یا چرا
هر اتفاقی که بیفتد هرگز به درستی در هیچ نقطه ای در کل نمایش توضیح داده نمی شود.
OST: یکی دیگر از کیفیت های رهایی بخش این نمایش. در حالی که من خیلی به شروع و پایان اهمیت نمی دهم، بسیاری از قطعات پس زمینه را پیدا کردم
(مخصوصاً پیانوها) نسبتاً آزاردهنده باشد.
افکار کلی: علیرغم همه چیزهای بدی که در مورد این برنامه گفته ام، دلیل اصلی که به مردم از تماشای این برنامه هشدار می دهم فقط به این دلیل است که این برنامه
صاف کردن خسته کننده در میان چرندیات نیمه توضیح داده شده ای که Loveless آنها را داستان می نامد، مسیرهای طولانی وجود دارد که تقریباً هیچ اتفاقی نمی افتد، و
بهتر است وقت خود را صرف تماشای هر انیمیشن BL دیگری کنید.
با احترام، موشیموچی284
BL دیگری که باید واقعا تماشا کنید:
- Descendant of Darkness: یکی دیگر از اوایل دهه 2000 نه کاملا BL با عناصر فانتزی که در واقع به نوعی آن را از بین می برد
- گرانش: یک BL مناسب اوایل سال 2000 که به طور کلی یکی از بهترین BL های من است