Kokkoku

من واقعاً از عدم محبوبیت این عنوان و امتیازات نسبتاً پایین آن متاثر شدم. به همین دلیل است که ابتدا تمام مزایا را شرح می دهم و در پایان به معایب می پردازم و سعی می کنم آنچه را که ممکن است در اینجا کسی دوست نداشته باشد را پیشنهاد دهم. 1. تصویری طراحی بسیار زیبا. هرگز فکر نمی کردم از دیدن بینی شخصیت ها آنقدر خوشحال باشم. حالات خاصی از دهه نود و اوایل دهه 2000 بلافاصله ظاهر شد. به طور کلی، به طور کلی، چهره همه شخصیت ها با دقت ترسیم شده است، احساسات و انواع جزئیات به وضوح قابل مشاهده است. محیط نیز به خوبی ترسیم شده است. من چیز زیادی در مورد انیمیشن نمی گویم، طبیعی است، حتی گاهی اوقات از حرکت شخصیت ها تعجب می کنید (مثلاً وقتی مقیاس بزرگ است و شخصیت ها در فاصله ایستاده اند یا زمانی که طرف مقابل یخ نمی زند. و منتظر بمانید تا دیگری تمام شود و بلافاصله به چیزی واکنش نشان دهد). با این حال، در چند لحظه به وضوح قابل مشاهده بود که انیماتورها تنبل بوده اند و احساس ایستایی وجود دارد، گویی به یک نقاشی نگاه می کنید. اما این فقط چند بار اتفاق افتاد و بنابراین خیلی آزار دهنده نبود. 2. من موسیقی را دوست داشتم، اما هیچ آهنگ مورد علاقه ای برای خودم پیدا نکردم. کار مناسب با صدا - در قسمت آخر اصلاً موسیقی وجود ندارد و این به طرز باورنکردنی شما را غرق در آنچه در حال وقوع است می کند. این دقیقاً همان چیزی است که قهرمان همه چیز را در اطراف خود می دید. تا حد زیادی به لطف این است که قسمت آخر آنقدر قوی است، من به طور طبیعی از اتفاقی که روی صفحه رخ می داد دلسرد شدم، نمی توانستم چشم بردارم، نمی توانستم به چیز دیگری فکر کنم، حتی به سختی حرکت کردم. دروغ نخواهد بود اگر بگویم این یکی از بهترین قسمت های پایانی است، اگر نگوییم بهترین که تا به حال دیده ام. 3. جو. نمی‌دانم این یک اسپویلر است یا نه، اما چیزی که می‌خواهم درباره آن صحبت کنم در قسمت اول اتفاق افتاده است، بنابراین هنوز فکر نمی‌کنم. علاوه بر این، من همچنان طرح زیر را شرح خواهم داد و بدون این اطلاعات هیچ چیز مشخص نخواهد بود. به طور کلی، زمانی که شخصیت ها در حالت سکون قرار می گیرند، بیننده در واقع با آنها به آنجا منتقل می شود، و نه فقط مشاهده از کنار. همانطور که در بالا اشاره کردم، اول از همه سکوت مرده است. او همه جا و با همه است. علاوه بر این، در هر زاویه مناسب به ما نشان داده می شود که چگونه مردم در یک حالت انتقالی یخ می زنند - درست یک لحظه قبل از سکون، تعادل خود را از دست می دهند یا چیزی را از دست خود می اندازند. زمان ایستاد و آنها در این موقعیت ناجور ماندند. (در اینجا من تعداد چنین افرادی را انتخاب می کنم ، گویی دست و پا چلفتی ترین افراد روی کره زمین در این شهر زندگی می کنند ، اما همه می دانند که این فقط یک اغراق هنری است و علاوه بر این ، همانطور که باید کار می کند). علاوه بر این، شما می توانید با این محیط یخ زده تعامل داشته باشید، چیزی که قهرمانان ما از آن استفاده می کنند، می توانید وانمود کنید که یخ زده هستید و از پشت حمله شیطانی انجام دهید، وقتی دشمن هوشیاری خود را از دست داد، می توانید در ماشین بنشینید و شبیه یک مسافر محیط را می توان به عنوان یک ابزار استفاده کرد، اگرچه نکاتی در این مورد وجود دارد که در پایان به آنها خواهم پرداخت. به علاوه موجودات نامفهومی هستند که از برهم خوردن نظم چیزها در حالت سکون جلوگیری می کنند. آنها ترسناک به نظر می رسند (هر چند در عین حال کمی خنده دار) و شخصیت های اصلی را به عنوان ناظران نامرئی دنبال می کنند. دومی به نوبه خود نباید آنها را فراموش کند و بنابراین نمی توانند احساس خدایی کنند. این آنها را مستقر می کند و آنها را واقعی تر می کند. و البته رازهایی در مورد ماهیت این سکون وجود دارد که در جزئیات و حتی در خود شخصیت ها مدفون است. در یک کلام، فضا به سادگی چشمگیر است. 4. شخصیت ها باز هم در بالا گفتم که اتمسفر کاراکترها را به گونه‌ای که آنها را واقعی‌تر جلوه می‌دهد، ایجاد می‌کند. با این حال، این برای همه یکسان نیست، همه اینها به شخصیت شخصیت، خواسته ها و رویاهای او بستگی دارد. من از شرور اصلی که بیشتر از همدلی باهاش ​​می تونی خوشم اومد که از همون اول خطری نداره و کم کم کارتش رو فاش میکنه و قدرتش رو بیشتر میکنه. او همچنین کاریزماتیک، سرد و منطقی است. به زبان ساده، یک آنتاگونیست ایده آل و کامل برای یک فرد سالم. چه کسی با او مخالف است؟ شخصیت جوری که برخلاف میلش به اینجا کشیده می شود و مجبور به مبارزه می شود کمتر دلپذیر نیست. همانطور که دومینیک تورتو می گوید هیچ چیز مهمتر از خانواده نیست و شخصیت اصلی کاملاً با او موافق است. او حاضر است برای حفظ امنیت خانواده اش دست به هر کاری بزند. او بدون هدف مشخص در زندگی به اینجا می رسد، اما در نهایت، پس از پشت سر گذاشتن تمام آزمایشات، آن را پیدا می کند، و چه هدفی! در ماجراجویی‌هایش، اقوام و شخصیت‌های دیگر، گاهی غیرمنتظره‌ترین، به او کمک می‌کنند. هر کدام از آنها در کاری قوی هستند و هیچ کدام به تنهایی قادر به انجام آن نیستند. با هر قدم جدید امید بیشتر و بیشتر می شود، اما در عین حال مسیر خطرناک تر می شود. ---- این کتاب بسیار درسی به نظر می رسد، اما کاملاً با اینجا مطابقت دارد و من به خاطر ندارم که همه اینها را در جایی با چنین لذتی توصیف کرده باشم. باشه ادامه بدیم ---- به طور کلی، همه شخصیت ها به خوبی توسعه یافته اند، به خوبی با یکدیگر تعامل دارند، بدون از دست دادن منطق و از همه مهمتر، شما می خواهید با همه آنها همدلی کنید. 5. طرح اولاً، کل داستان دقیقاً در یک سکون آشکار می شود. در ابتدا به نظر می رسد که این به نوعی اشتباه است و آنها در شرف بازگشت هستند، اما با هر اپیزود این احساس از بین می رود و بیننده بدون هیچ فکری در مورد صمیمیت آنچه اتفاق می افتد، همراه با قهرمانان شروع به کشف این دنیای کوچک می کند. لحظات غیرقابل پیش بینی زیادی در داستان وجود دارد که تماشای آن را جذاب تر می کند. هیچ جا پرکننده ای وجود ندارد، هر چیزی که نشان داده می شود در آینده مفید خواهد بود و به هر شکلی نقش خود را ایفا می کند. رازها به تدریج و با سرعت عالی آشکار می شوند، زمانی که شما هنوز از حجم اطلاعات خسته نشده اید و از این واقعیت که چیزی نمی دانید یا درک نمی کنید عصبانی نمی شوید. خوب، بعید است که پایان کسی را بی تفاوت بگذارد، این پایان عالی برای داستان است. طرح داستان، نقطه اوج، پایان: همه چیز به دقت تنظیم شده است و هرگز تماشاگر را رها نمی کند تا زمانی که همه چیز را نشان دهد. هیچ لحظه ناخوشایندی وجود ندارد، هیچ تصمیم غیر منطقی وجود ندارد. همه چیز منطقی است و واقعی به نظر می رسد. خوب، حالا می توانیم در مورد کمبودها صحبت کنیم. شما می توانید چیز بدی را در همه جا پیدا کنید و این سریال نیز از این قاعده مستثنی نیست. تنها چیزی که وجود دارد این است که اینجا آنقدر بد است که نمی توانم یک امتیاز از نمره نهایی ام کم کنم. چند سوال در مورد فیزیک اجسام سکون داشتم - چرا وقتی تماس با شخصیت ها از بین می رود آنها بلافاصله یخ نمی زنند، اما پس از یک زمان خاص. چه چیزی این بازه زمانی را تعیین می کند؟ من حتی حاضرم قبول کنم که این کار برای زیبایی و اثربخشی انجام شده است، اما دوست دارم حداقل یک نفر حداقل عبارتی در مورد آن بگوید (شاید اشتباه شنیده باشم؟ سپس به من بگویید، از خواندن آن بسیار خوشحال خواهم شد) فیزیک شامل غذا و آب نیز می شود. اگر چای بلافاصله پس از بیرون آمدن از بطری سفت شود چگونه می نوشند؟ تا حدودی خارق العاده به نظر می رسد، انگار که در فضا می نوشند و می خورند. یک حرف کوچک، اما، با این وجود، من می خواهم این جهان و قوانین آن را بدانم، و این دقیقاً چیزی است که گفته نمی شود. در خاطرات Seko از 17 سال پیش، اتومبیل هایی از اوایل دهه 10 قرن بیست و یکم رانده می شوند (بخوانید - گلف هفتم و هوندا nBox). شاید اکشن به طور متعارف در سال 2030 اتفاق بیفتد و بعد همه چیز سر جای خودش قرار بگیرد، اما از محیط اطراف مشخص است که زمان ماست، یعنی زمان انتشار انیمه در سال 2018 است و پس از آن اختلاف زمانی محسوس است. . اما باز هم، این یک نقص جزئی است که به ندرت کسی متوجه آن می شود. بیننده چه چیزی را دوست ندارد؟ در مورد من، داشتن ابرقدرت برای برخی شخصیت ها کاملاً موجه نیست. اما برای من شخصاً این اصلاً حیاتی نیست وگرنه فرصت مقابله با شرور را نداشتند. احتمالاً کسی وجود انیمیشن سه بعدی را متوجه خواهد شد. بله، اینجا حضور دارد. اما اولاً خیلی کم است و دوم اینکه کاملاً خوب ساخته شده است و مزاحم نیست. علاوه بر این، امکان نشان دادن سکون را در تمام شکوه آن گسترش می دهد. این هم برای من منفی نیست. خب، برای برخی، شوخی‌های احمقانه زودگذر یا افکار عجیب شخصیت‌ها حیاتی خواهد بود. اما، بیشتر آنها از تکافومی آمده اند و او را به عنوان شخصیتی با اهداف خودخواهانه، کوته فکر و در عین حال مراقب خانواده اش نشان می دهند. افکار و شوخی هایش مثل چین و چروک های پدربزرگش است. هیچ کس او را به خاطر این سرزنش نمی کند. همین. بدون تردید به آن 10 دادم و آن را به موارد دلخواهم اضافه کردم. و یک بار دیگر متقاعد شدم که افرادی با همان سلیقه شما وجود ندارند و همچنین نباید کورکورانه به رتبه بندی ها و نظرات اعتقاد داشته باشید. بهتر است نگاه کنید و خودتان تصمیم بگیرید. من حق ندارم اصرار کنم که آن را تماشا کنید، اما می توانم توصیه های بسیار قوی به شما بدهم. به همه تبریک میگم و ممنون از توجهتون

چه ساعت غم انگیزی، نه به خاطر داستان، بلکه به خاطر مقدار پتانسیل هدر رفته. بله، من تصمیم گرفتم این یکی را به دلیل معرفی فوق العاده اش تماشا کنم. مجموعه ای از تصاویر جالب، آهنگ های شگفت انگیز، رنگ ها، و این ایده که کمی تجربی، عجیب و غریب، اما در نهایت عالی خواهد بود، یا من فکر می کردم. مستقیماً با تغییر آنچه انتظار داشتم شروع شد. داستانی در مورد یک لحظه و فقط آن لحظه. اگر می توانستید زمان را متوقف کنید، چه می کردید؟ این چنان قدرت عظیمی است که رئیس یک خانواده با قلب خوب خود آن را پنهان می کند، زیرا می داند کسانی هستند که می توانند و خواهند از آن استفاده کنند تا اطراف خود را با بدخواهی بسازند. البته یک لحظه از داستان نیاز به استفاده دارد. یک باج، به اندازه کافی ساده، بسیار منطقی است، اما به همین جا ختم نمی شود. این تازه شروع است، و من را جذب کرد، حتی اگر آن چیزی که انتظار داشتم نبود. از این به بعد، داستانی در مورد مبارزه با افراد بد خواهد بود، قدرت های عجیبی به کسانی داده می شود که با خط خونی خاصی ساخته شده اند. مکانیک‌هایی که تغییر می‌کنند، افرادی با هدفی بیشتر از آنچه ما فکر می‌کردیم، موجودات کیهانی که به نظر می‌رسد از خود جریان زمان محافظت می‌کنند، و سپس... به نظر می‌رسید که طرح خود را گم کرده است. تغییری در روایت، یک تکه از آن، شروع به احساس هم کرد، تصادفی؟ انگار همه چیز باید به طور کامل در هر قسمت تغییر کند. انگار طرح در هر لحظه به چیزی بیشتر نیاز داشت و شما می توانید آن را احساس کنید. برخی از این عناصر به طور کامل سرعت را متوقف کردند، یا آن را به صورت تصاعدی شتاب زدند، فقط برای اینکه بتوانند بدون هیچ چیز زیادی توضیح دهند یا به صحنه بعدی بروند. این روابط منجر به یک دوستی عمیق می شود که به سادگی معنا ندارد. البته تصمیم گرفتم تحقیق کنم. یک نگاه به تعداد فصل اصلی مانگا همه چیز را نشان می دهد. کمی کمتر از 70 فصل، فقط برای 12 قسمت. مضحک، انطباق در چنین مدت کوتاهی غیرممکن است. صحنه‌های مبارزه خیلی سریع به پایان می‌رسند، منطق اعمال شخصیت برای پیروزی می‌گوید مبارزه معنا ندارد. این یک اقتباس عجولانه و ناتمام بود. انیمیشن شروع به فرو ریختن روی خودش کرد. چنین جاه طلبی برای لحظات هماهنگ احساسات، عمل، قدرت، مبارزه و پیروزی داشت. متأسفانه، منابع لازم برای زنده کردن آن را نداشت. هنر اصلی عالی است، حتی شگفت انگیز است. با این حال، حتی در مقایسه، زیر همتراز نیست. خیلی ساده، زمانی که طرح برای فروش واقعی بهترین لحظات نیاز به ارائه ای صیقلی داشت. Spotty CG (حتی به عنوان یک مدافع CG)، طراحی شخصیت‌های بدون سبک که اصلاً پیر نمی‌شوند. مسدود کردن صحنه‌های مبارزه کاملاً فجیع بود. وحشت‌هایی که شرور می‌تواند ایجاد کند، خشونت‌هایی که می‌تواند ایجاد کند به ما نشان داده شد. قدرت های او بی وقفه، طاقت فرسا هستند و باید بتوانند هر کسی را بکشند. مرسی سریالی که منفورترین کلیشه ام رو به یادم آوردی. شرور ما کسی را به قصد کشتن می‌گیرد، فقط برای اینکه شروع به تک‌گویی برای جهنم کند. که خود همه غوطه وری را خراب می کند، دشمن تبدیل به این احمق بی کفایت می شود که (اسپویلرز) با یک لحظه کمدی می میرد. حداقل در مانگای اصلی، شخصیت شرور تا زمان مرگ خود ترسناک باقی ماند، حتی اگر هنوز کمی از کمدی تاریک در آن وجود داشته باشد. در نهایت، این یک اقتباس وحشتناک از یک مانگای شایسته است. عجولانه، بیش از حد جاه طلب، با بازی خوب، با چند قسمت پایانی بسیار خوب. با این حال، حتی در مانگا، فقط بهتر است. این یک داستان فرعی باقی می ماند، که ای کاش از یک فرضیه سرگرم کننده با ضربات احساسی دست نخورده آن استفاده می کردم. اگر هنر اصلی حفظ می شد، حداقل طرح ها بسیار جالب تر می شدند. 4.6/10. اصل را بخوانید؛ من آن را بسیار بیشتر از این آشفتگی ناتمام، عجولانه، با پتانسیل فوق العاده توصیه می کنم.