Karigurashi no Arrietty

تولید فیلم شگفت‌انگیز است، اما زمانی که فیلم به یک داستان + داستان خوب نیز نیاز دارد، برای استقبال قابل قبول کافی نیست. و با این حال، این فیلم در انجام هیچ چیز خاص، حتی به عنوان یک اقتباس، فراتر است. اگر یک داستان فانتزی عالی می خواهید، به جای دیگری نگاه کنید. اگر یک داستان متوسط ​​در مورد فانتزی می خواهید، این فیلم ساده ای است که باید تماشا کنید. نمره 8 چیزی است که این فیلم می تواند به عنوان مدرکی دریافت کند که اگر هنر خوب را از بین ببرید، با یک داستان خسته کننده خواهید ماند. راه های زیادی برای جذاب ساختن یک داستان فانتزی درباره افراد کوچک وجود داشت، اما این یکی از آنها نیست. ظاهر جادویی زنی در چمن‌های بلند حال و هوای «دنیای پری» را ایجاد می‌کند، اما فیلم در کل فقط تا حدودی فانتزی است. هیچ چیز خسته کننده تر از تماشای یک داستان ساده 2 ساعته نیست که به آرامی با گرافیکی مدرن همراه شده است. خمیازه. انیمه‌های مدرن هم همین کار را انجام می‌دهند، بدون اینکه نیازی به درخشش در طرح یا سرعت آن نباشد. نکات مثبت این فیلم این است که برند گیبلی در آن وجود دارد. نکات منفی: اگر فیلم گیبلی نبود، اکثراً به خاطر داستان بی‌درخشش و لذتش به آن نمره 6 یا 7 می‌دادند. باز هم، از بسیاری جهات این می‌توانست با استفاده از فانتزی دنیای کوچک بهتر باشد، اما از هر چیزی کم‌رنگ‌تر بود، بهتر است Honey I Shrunk the Children یا Strange Magic استیون اسپیلبرگ را تماشا کنید. تا آنجا که داستان، بازیگران اصلی می‌توانند سزاوار عشق بهتری باشند، زیرا من مطمئن هستم که هر اقتباسی از آن‌ها باشد، شخصیت بیشتری نسبت به آنچه در این فیلم به تصویر کشیده شده است. 8 برای متوسط ​​بودن یک فیلم خوب برای تماشای زمانی که خسته هستید. یک شوخی بد برای فیلم گیبلی بودن با کیفیت دنیوی پوچ نیاز به گرافیک مدرن برای حمل کل جذابیت داستان. بعلاوه، شخصیت‌ها آنقدر صاف بودند، فقط گنگ بودند. 8/10 چون گیبلی است.

به سختی می توان این احساس را از بین برد که Karigurashi no Arrietty مانند فرضیه یک ویژگی غربی است، احتمالاً اگر اینطور بود، یک CG نفرت انگیز است. این ایده قبلاً در بسیاری از تفسیرهای مختلف وجود داشته است، که هر کدام رویکردی منحصر به فرد به پویایی قدرت افراد کوچک (قرض گیرندگان) دارند که در دنیایی بزرگ زندگی می کنند، که حداقل از تصور انسان بسیار بزرگتر است. چرخش کارگردان هیروماسا یونبایاشی بر روی ژانر خانوادگی جذابیت دارد، اما مهمتر از همه، او از سنگینی خجالت دوری می کند. احساسات کنترل نشده می تواند به راحتی در سرتاسر فیلمنامه پخش شود، و احساس گناه ناشی از نیاز به ترحم موقعیت های ملودراماتیک، زمانی که خود فیلم ها لزوماً چنین احساساتی را توجیه نمی کنند، تأثیر منفی بر برداشت بیننده می گذارد. زاویه روایی کاریگوراشی نو آریتی کاملاً در احساس استقلال غوطه ور است و مانند بیشتر داستان های گیبلی، شجاعت تزلزل ناپذیری در آن وجود دارد. Arrietty به‌عنوان یک شخصیت نمونه‌ای از این موضوع است، و او همراه با خانواده‌اش، حس لذت‌بخشی از عبور از فانتزی بعید را به ارمغان می‌آورد، بدون اینکه چیز زیادی در مسیر داستان‌سرایی محوری از دست بدهد. با این حال، اولین ویژگی Yonebayashi هنوز هم ایرادات خود را دارد، عمدتاً فقدان تخیل، در حالی که اصالت کمی دارد. این فیلم از سکانس‌های بزرگ ماجراجویی استفاده نمی‌کند و دامنه آن محدود به تعامل واقعی است. می توان استدلال کرد که تضاد انتظارات ما طراوت بخش است، اگرچه من به همان اندازه متأسفانه می بینم که فیلمنامه میازاکی عمق زیادی را نشان نمی دهد یا با سطح شایسته ای از سبک کارگردانی تصویرسازی شده است. Karigurashi no Arrietty هیچ کمبودی در مواد زیبایی شناختی ندارد، اما همچنین فاقد محتوای تولیدات دیگر استودیو است، و بسیاری از پس زمینه های ثابت برای یک فریم زیباتر از جذابیت طولانی مدت هستند. برعکس، انیمیشن کار فوق العاده ای برای نشان دادن تفاوت اندازه در بین بازیگران انجام می دهد و قدرت را با مقیاس آیتم های دنیای واقعی و مشکلات بالقوه ای که برای وام گیرندگان ایجاد می کنند یکپارچه می کند. موسیقی موسیقی کمی گیج کننده است، اگرچه چنگ سیسیل کوربل در این مضمون یک افزوده عالی به محیط روستایی است. افزودنی خوب به کاتالوگ گیبلی، جشن جوانی و مهربانی در مدی سرسبز.