"Kannagi DVD Special" اساسا چهاردهمین قسمت از مجموعه Kannagi است، با وجود اینکه تنها یک قسمت طول دارد، اما همچنان جذابیت و طنز سریال را به تصویر می کشد. داستان: 7/10 با در نظر گرفتن این که اکثر بینندگان پس از اتمام نسخه تلویزیونی واقعی آن را تماشا میکنند، ابتدا یک چیز را لمس میکنم: "مستقیماً از جایی که سریال متوقف شد ادامه نمییابد"، حداقل نه آنطور که شما فکر می کنید اکثر طرفداران به خاطر خواهند داشت که انیمه واقعی تا حدودی با یک کلیف هنگر به پایان رسید و به چند نکته داستانی هرگز پاسخ داده نشد (به خاطر اسپویل، به آنها اشاره نمی کنم). با این حال، من می گویم که این اپیزود خاص تقریباً به ریشه های "برشی از زندگی" خود برمی گردد، شما می توانید هر زمانی که "ناگی، زنگه، تسوگومی و جین" همه با هم آشنا شدند، به راحتی آن را قرار دهید، و کار چندانی نخواهد داشت. اصلا تفاوت حالا این بد نیست فقط به این دلیل که این قسمت آخرین اتفاقات سریال را دنبال نمی کند... زیرا اینطور نیست. در واقع فقط به مدت 23 دقیقه، چیزهای زیادی در جریان است. اپیزود با ساختن فیلمی از جنس گروه شروع می شود (اگر تا به حال "مالخولیا هاروهی سوزومیا اپیزود 0" را دیده باشید، پس این بسیار آشنا به نظر می رسد، آنها حتی تسوگومی را به "پرتو میکورو" ادای احترام می کنند.) که باند مدتی را در داخل خانه سپری می کند، سپس در حالی که تلاش می کند یک دیسک دی وی دی قرض گرفته شده را برگرداند، یک ماموریت سبک ماجراجویی را انجام می دهد. راستش من هرگز حوصله این قسمت را نداشتم، چه اتفاقات زیادی در طول آن افتاد. اکنون مطمئناً همه بینندگان این واقعیت را دوست ندارند، حتی برخی ممکن است تغییر مسیر مداوم آن را در خط داستان کمی ناسازگار و آزاردهنده بدانند. با این حال، تمام تعاملات طنز و شخصیتها در اینجا ثابت هستند، صحنه مورد علاقه من جایی است که جین و دیگران در حال بازی یک سیستم قدیمی نینتندو فامیکام از دهه 80 هستند.
هنر: 8/10
در مورد سبک هنری واقعاً چیز زیادی نمی توانم بگویم، غیر از اینکه دقیقاً همان سبک قبلی است. طراحی شخصیت با محیط ها و مناظر رنگارنگ بسیار متمایز است. حتی اگر برای چشم ها بسیار جذاب باشد، از نظر فنی نیز واقعاً چیز فوق العاده ای نیست، پس زمینه ها از جزئیات تا متوسط متغیر هستند. اما به طور کلی، هنوز هم بسیار خوب است.
شخصیت ها: 8/10
چیزی که در وهله اول باعث شد من سریال Kannagi را دوست داشته باشم، شخصیت های آن بود. من نمی توانم بگویم که آنها بسیار عمیق بودند، اما آنها به خوبی با یکدیگر تعامل داشتند و تماشای آنها خنده دار بود. همه آنها شخصیت متمایز خود را حفظ می کنند، از رفتار آرام دایتتسو گرفته تا روش های عشوه گرانه زنگه. آنها میتوانند شخصیتهایشان را روی زمین نگه دارند، با این حال هرگز مثل یک کلیشه احساس نمیکنند. و صحبت از شخصیتها، بله، "سرویس هواداران" در این وجود دارد، که همه به شیوه معمول کاناگی انجام میشود، اما البته هرگز بیش از حد. برخی حتی ممکن است آن را کمی از هنجار رام بدانند.
صدا: 8/10
من واقعا خوشحال شدم که دیدم آنها همان صحنههای آغازین و پایانی سریال تلویزیونی را حفظ کردند، که باعث میشد از آخرین باری که گروه را ترک کردهایم، هیچ زمانی نگذشته باشد. همه اعضای صداپیشگی یک بار دیگر برای ایفای نقش های خود بازگشته اند. اگرچه من هنوز موسیقی پسزمینه را بسیار ضعیف و کسلکننده میدانم.
به طور کلی: 8/10
خوب واقعا چیز بیشتری نمی توانم در این مورد بگویم. اگر سریال تلویزیونی را دوست داشتید، به احتمال زیاد این سریال را دوست خواهید داشت. ممکن است برخی هنوز ناامید کننده بدانند که این قسمت هیچ نوری بر وقایع پایان سریال نمی اندازد. با این حال، من هنوز متوجه شدم که آن را به اندازه قسمت های انیمه واقعی خوب است، و فکر می کنم بسیاری پس از تماشای آن همین احساس را خواهند داشت.