Kakuriyo no Yadomeshi Ni

متاسفانه تولید این سریال را در فصل دوم بسیار کثیف انجام داد. اولین و قابل توجه ترین: آنها هویت بصری انیمه را تغییر دادند. در فصل اول نقطه برجسته انیمیشن پس زمینه زیبا، الگوها و کلیت های بصری بود که منحصر به فرد و متفاوت از انیمیشن های دیگر بود. با این حال، فصل دوم سبک هنری بسیار ساده‌ای دارد و هر شخصیت را تا حدی بازسازی می‌کند که جزئیات و حتی بیان‌های زیادی را از دست می‌دهد (به عنوان مثال، اودانا جذابیت بزرگسالی خود را از دست داده است). همچنین، قابل توجه است که انیمیشن کم‌هزینه است و اغلب پانل‌های تکراری است. بیشتر اوقات ما فقط می بینیم که دهان یک شخصیت در حال حرکت است. سبک هنری فعلی باعث می‌شود که انیمه‌ای کاملا متفاوت به نظر برسد. دوم اینکه ما بین فصل اول و دوم 7 سال فاصله داریم، اما فصل دوم به جای شخصیت های اصلی، با داستان یک شخصیت حمایت کننده (کاسوگا) شروع می شود. معمولاً وقتی فاصله‌ای بین فصل‌ها به این اندازه زیاد است، فصل دوم را با معرفی دوباره شخصیت‌ها و شرایط آن‌ها شروع می‌کنیم تا خاطره بیننده را تازه کرده و حس نوستالژیک را به او بازگردانیم. با این حال، Kakuriyo II به تازگی شروع به تمرکز بر داستان شخصیت جانبی می کند و به سختی پیشرفتی بین Aoi و Oodanna ایجاد می کند (در واقع، او به سختی هیچ صحنه ای تا پایان قسمت 3 دارد). نکته سومی که می خواهم به آن اشاره کنم این است که در کل این فصل خسته کننده بوده است. این یک بررسی اولیه پس از تنها 3 قسمت است، اما نمی توان گفت که این انیمه تا به اینجا جالب بوده است. ترکیبی از هنر بد + انیمیشن ایستا + انتخاب ضعیف صحنه ها، تماشا را سخت می کند. اگر در حال خواندن این نقد هستید، مطمئناً فصل اول این انیمه را تماشا کرده‌اید، به این معنی که نمی‌توانید فصل دوم را بدون مقایسه با فصل اول تماشا کنید و قطعاً نقص‌های بیشتری نسبت به مواردی که در اینجا به آن اشاره کردم، خواهید یافت. راستش را بخواهید، Kakuriyo no Yadomeshi یک سریال عالی است، اما تولید این فصل دوم به سادگی بسیار بد است و من نمی توانم آن را توصیه کنم. بهتر است با خواندن مانگا یا رمان با داستان همراه باشید.