Henjin no Salad Bowl

من می توانم ببینم که مردم چگونه این را با هیناماتسوری مقایسه می کنند. نه تنها موجودات فضایی به زمین می آیند و آنها زندگی خود را می گذرانند، شبیه به کاسه سالاد هنجین نو، بلکه یکی از موجودات فضایی را به عنوان یک مرد مهربان آزاد می کند - بدون شک به نوعی مجبور می شود - در حالی که دیگران زندگی بی خانمان. در طول برش های معمولی از توالی های زندگی، این بیگانگان از دنیاهای دیگر با قدرت جادویی، فراز و نشیب های زندگی را درک می کنند. البته، من این را می گویم، اما هیناماتسوری در واقع سریال مانگای مورد علاقه من در تمام دوران است، و در مقایسه با آن کپی بدی به نظر می رسد. اول از همه در واقع سارا است. سارا یک شاهزاده خانم 13 ساله است که در حال بارگیری رایگان شخصیت اصلی مرد ما، سوسوکه است. با این حال، مشکل اینجاست که سارا یک شخصیت بی مزه است. شما فکر می کنید که برای یک بیگانه 13 ساله بدون دانش زیادی از آداب و رسوم و فرهنگ، او کاملا به دنبال یک حلقه پرتاب می شود. اما نه، نه واقعاً، او فقط چیزی را منفجر می کند و بعد دیگر هیچ کار دیوانه ای انجام نمی دهد. در واقع، سارا با کمک به سوسوکه در کارش به عنوان دستیار بسیار مفید و کوشا است. واقعاً اصلا بچه گانه نیست. او واقعاً متنعم، تنبل یا سرکش نیست. او رابطه‌ای هماهنگ با سوسوکه دارد، که واقعاً کسل‌کننده است. در حالی که بدیهی است در زندگی واقعی، شما دوست دارید یک دختر مطیع یا هر چیز دیگری باشد، اما در یک بخش کمدی از زندگی، می توانید به نوعی ببینید که چرا این نوع داستان سرایی و ویژگی های شخصیتی در 13 ما بی فایده است. قهرمان یک ساله، سارا. ببینید، دلیل اینکه هینا یک شخصیت سرگرم کننده برای خواندن در هیناماتسوری است، به دلیل تأکید بر تنبلی آشکار کودک است. او یک بچه است و در واقع مثل یک بچه رفتار می کند. او برای یوشیفومی شبیه یک دختر است و او با او مانند یک دختر رفتار می کند. او با وجود رذیلت‌هایش، در لحظات حساس نیز کمک می‌کند، اما در بیشتر موارد، آنچه را که می‌خواهد انجام می‌دهد و به خواسته‌هایش عمل می‌کند و این لحظات خنده‌داری را ایجاد می‌کند. چیزی که نمایش ها را بیشتر از هم جدا می کند این است که سارا حتی به مدرسه هم نمی رود. اگر او مانند حنا به مدرسه می رفت، در معرض شخصیت ها و افراد هم سن و سال خود قرار می گرفت و راهی برای او برای برقراری ارتباط به شیوه هایی عمل می کرد که در چنین محیط خلوتی مانند خانه سوسوکه یا کمک به او امکان پذیر نیست. مشاغل پیش پا افتاده کارآگاهی او من همچنین می خواهم سوسوکه را برجسته کنم. او یک کارآگاه است. بله درست است. این تنها کاری است که او انجام می دهد این است که مردم را غارت می کند. چقدر کار وحشتناکی در متن این نمایش است؟ در هیناماتسوری، یوشیفومی علیرغم اینکه طبیعت بسیار گیاهخواری دارد، یک رئیس باند است. به همین دلیل، موقعیت‌های کمدی رخ می‌دهد و جولانگاه شخصیت‌های جالبی است که درگیر می‌شوند. و البته، این تنظیم به حداکثر میزان استفاده می شود. در این نمایش، کار پلیسی می تواند جالب باشد، اما فقط از آن استفاده نمی شود. او سابقه ای دارد که هیچ کس به آن اهمیت نمی دهد و کارآگاهی واقعی انجام می دهد. این مانند گینتاما نیست، جایی که کارآگاهی فقط مقدمه ای برای یک چیز سرگرم کننده، جدی یا غم انگیز است، اما در عوض فقط کاری است که سوسوکه برای پول درآوردن انجام می دهد. سوسوکه شخصیتی بسیار کسل کننده است زیرا هیچ ویژگی خاصی ندارد که به هر طریقی در مورد او برجسته باشد. البته او مرد شایسته ای است، اما منظورم همین است. او بدون ستون فقرات نیست، او سعی نمی کند از چیزی سوء استفاده کند، و به نظر می رسد که او یک فرد خوب و عادی است. باز هم در یک نمایش کمدی واقعاً خسته کننده است. فهمیدن؟؟؟ لیویا نیز به نوعی خسته کننده است، اما حداقل شخصیتی دارد. او کمی سر استخوانی است، اما با این وجود مهربان است. تعامل او با دنیای بیرون بسیار روشن تر و روشن تر است زیرا او با افراد مختلف در طبقات مختلف زندگی روبرو می شود. وضعیت او به عنوان یک فرد بی خانمان به این معنی است که مردم او را تحقیر می کنند، تشویق می کنند و او می تواند به عنوان یک شخصیت رشد کند. با این حال، در حالی که محیط عالی است، اما داستان هنوز خسته کننده است. او واقعاً هرگز کاری فراتر از تعاملات سطحی انجام نمی دهد، اما این دلیل وحشتناک بودن نمایش نیست. به طور کلی، من واقعاً اهمیتی نمی‌دهم که نمایش بخواهد روی کار پلیسی تمرکز کند. اما واضح است که اینطور نیست زیرا نمایش حتی جزئیات مواردی را که سوسوکه بررسی می کند نشان نمی دهد. و بدیهی است که جادو نیز در کانون توجه نیست. از این گذشته، جادو تقریباً هرگز مورد استفاده قرار نمی‌گیرد مگر اینکه شخصیت‌ها خودشان را از خجالت خارج کنند. سپس باید تکه‌ای از زندگی و کمدی باشد که در همه موارد به‌شدت شکست می‌خورد.

به اندازه کافی زیبا و احمقانه به نظر می رسید که علاقه من را حداقل برای تست 3 eps حفظ کنم. اما به سرعت، همه شخصیت ها بی اهمیت شدند و این به نمایش لیویا تبدیل شد. او تنها چیزی بود که مرا به اندازه کافی سرمایه گذاری کرد تا این سریال را تا زمانی که من انجام دادم ادامه دهم، سپس در قسمت 7، نویسندگان به طور کامل و کاملاً با شخصیت او از کوسه پریدند. این یک چرخش ساختگی بود، من نتوانستم آن را تحمل کنم و این سریال را در اواسط قسمت حذف کردم. این خیلی چیزها را می گوید، زیرا من در طول سال ها انیمه های زیادی را تکمیل کرده ام. اما نمی‌توانستم خودم را مجبور کنم با این یکی جلوتر بروم. هنر سریال عابر پیاده بود و انیمیشن کمتر از حد متوسط ​​حتی برای این ژانر بود. VA ها اوکی بودند. بازیگری که صداپیشگی لیویا را بر عهده داشت، کار قابل توجهی انجام داد، اما بقیه بازیگران یا ملایم بودند یا بیش از حد بازی می کردند. تغییر عجیب در نوشتار باعث می‌شود به این فکر کنم که کارگردان تا چه حد، در صورت وجود، بر چیزی که در نهایت به یک آشفتگی بزرگ تبدیل شد، کنترل داشته است. من متوجه شدم این سریال فراتر از عجیب و غریب است و کاملاً عجیب است. در حالی که برای لیویا بهترین ها را آرزو می کنم، نمی توانم به اتفاق دیگری اهمیت بدهم. من به این نمره 40/100 می‌دم، و فقط همین مقدار بالا بود، چون قبل از اینکه مجبور شوم آن را کنار بگذارم، 7 قسمت را پشت سر گذاشتم. هیچ مقدار سس نمی تواند این سالاد را خوش طعم کند.

این انیمه به طور غیرقابل قبولی امتیاز پایینی دارد. جنبه های زیادی دارد و من حدس می زنم مشکل این است که آن چیزی که در نگاه اول به نظر می رسد نیست. در ابتدا انتظار دارید ایسکای معکوس با جادو و چیزهای دیگر باشد، اما در واقع این یک کمدی بسیار خنده دار با موقعیت های مضحک و شخصیت های غیر معمول است. داستان کاملاً منحصربه‌فرد و کاملاً بی‌نظیر است که به این داستان می‌افزاید. هر شخصیت فرعی مکان، داستان و شخصیت جالب خود را دارد. من فکر می کنم این مورد نادری است که به یک انیمه به ظاهر بی مزه فرصت داده شود. این هنر به عنوان یک چیز غیر معمول یا فوق العاده جذاب نیست، اما با کیفیت و خوب انجام شده است.