Durarara!!x2 Ketsu

همین الان سریال تموم شد و دودهای مقدس سواری بود. من در همان چند قسمت اول مجذوب شدم و این به سرعت تبدیل به سریالی شد که در آن وسواس داشتم. وقتی به ژاپن رفتم، به این نکته اشاره کردم که سریعاً از ایکبوکورو دیدن کنم تا چند عکس از جایی که سریال اتفاق می‌افتد، بگیرم. من نقدهای زیادی ننوشته ام اما این سریال قطعاً شایسته یک نقد است. اولین چیزی که می خواهم به آن بپردازم شخصیت های rhe هستند. دودهای مقدس شخصیت های خوبی هستند. وجود نداشتن شخصیت اصلی ممکن است دلیل این باشد که این سریال بسیار خوب است و هر قسمت احساس جذابی می کند. خوب نوشته شده است، پیشرفت های واقعی و در کل یک بازیگر عالی از شخصیت ها وجود دارد. یکی از جنبه‌های اصلی داستانی که دنبال می‌کنیم این است که آن را از دیدگاه متفاوت هر کس دریافت کنیم که عمق زیادی به روایت می‌افزاید. با این حال یک چیز این است که افتتاحیه ای که همیشه نام "شخصیت های اصلی" یا شخصیت هایی که داستان آنها دنبال می شود در فصل های بعدی کمی شلوغ شد و من واقعاً نیازی به اضافه کردن همه آنها به افتتاحیه ندیدم. این فقط یک چیز جزئی است نکته مهم دیگری که فکر می کنم این انیمه را از سایر انیمه ها متمایز می کند، اتمسفر آن است. توضیح این کمی سخت تر است اما سعی می کنم. احساسی که از تماشای این فیلم گرفتم این بود که تقریباً دوست دارم آنجا باشم و همه چیز را تجربه کنم و به نوعی این کار را کردم. همیشه این احساس ماندگار از راز وقایع پیرامون وجود دارد که حل می شود، اما گاهی اوقات نه به طور کامل که منجر به سوالات دیگری می شود. تگ فراطبیعی در اینجا واقعاً به خوبی انجام شده است، بسیاری از عناصر ماوراء طبیعی که معمای کلی را تبلیغ می کنند، اما نه آنقدر که داستان را خراب کند. موسیقی متن فیلم نیز فوق العاده است. حس صحنه به خوبی توسط آن به تصویر کشیده شد و در کل داستان سرایی را افزایش داد. روزنه ها هم کوبیدن داشتند. داستان قسمت اول واقعاً جذاب بود و همان چیزی است که من را به سریال جذب کرد. توسعه واقعی و نکات داستانی جالبی که باعث می شود حدس بزنید داستان به کجا می رود. قسمت دوم به نظر من کمی ضعیف تر بود، اما لحظات بسیار خوبی داشت. در نهایت همه چیز به نتیجه ای رسید که من از آن راضی هستم. گاهی اوقات دنبال کردن اتاق‌های گفتگو کمی سخت بود، حتی اگر آنها روشی جالب برای تعامل با یکدیگر خارج از هر شرایط عادی بودند (شخصیت‌هایی که معمولاً هرگز با یکدیگر تعامل نمی‌کردند، شانس انجام این کار را داشتند). هنر در کل خوب بود و طراحی شخصیت ها به اندازه کافی منحصر به فرد بود. به طور کلی من به این سریال امتیاز 9/10 می دهم و قطعاً آن را به هر کسی که سریال داستان محور با اکشن کمتر با تعداد زیادی شخصیت عالی را دوست دارد توصیه می کنم!

از آنجایی که این فصل پایانی است، این بررسی کل سریال را پوشش می دهد و حاوی اسپویل است. واقعا جای تاسف است که این سریال چقدر سقوط کرد. دورارارا بیش از حد مورد استقبال قرار می‌گیرد و این موضوع پس از فصل اول به طور فزاینده‌ای آشکار می‌شود. در حالی که من به فصل اول 9 امتیاز دادم، این قسمت آخر به 5 سخت می رسد. به نظر نمی رسد که هر چیزی که اتفاق می افتد مهم باشد و بخشی از آن عدم وجود سهام است. مردم صدمه می بینند، اما شما فکر می کنید که داستانی در مورد درگیری باندی حداقل شامل کشته شدن چند نفر می شود. اما نه، این داستان به طرز باورنکردنی ایمن است و هیچ کس مهمی هرگز حتی پس از آن کشته نمی‌شود: مورد اصابت گلوله قرار گرفتن، ضربات چاقو خوردن، زیر گرفتن یک ون، آتش گرفتن، پرتاب شدن به ساختمان‌ها یا صدها فوت در هوا و غیره در این انیمه هیچ شرطی وجود ندارد و شما پس از مدتی متوجه آن می شوید، اما باید داستان تاریک تری می بود. برای مرور کوتاهی بر ناامیدی یک طرح، همه چیز در مورد شمشیر ماوراء الطبیعه سایکا آزار دهنده بود. من در واقع جنبه فراطبیعی سلتی را دوست داشتم زیرا ایده ای منحصر به فرد بود و به خوبی به عنوان یک رمز و راز انجام شد، اما سایکا یک شمشیر زامبی سازی عجیب و غریب است که کل داستان را بسیار مسخره می کند. کوجیراگی و طرح پیرامون جنای آنقدر غیرمعنا و غیرضروری بود که به نظر می‌رسید فقط به خاطر درگیری، درگیری را اضافه کنید. شخصیت او فوق‌العاده کسل‌کننده بود و به جز بیان داستان و معرفی یک درگیری وحشتناک جدید، هیچ چیز ارزشی به داستان اضافه نمی‌کرد. اتاق گفتگو نیز به خصوص در نیمه دوم سریال احساس می شد بیش از حد استفاده می شود. قطعا در ابتدا به نظر می رسید که با وب سایت دلار ادغام شده است، اما سپس مشخص شد که چیزی کاملا متفاوت توسط ایزایا اداره می شود. در حالی که انتقال اطلاعات بین شخصیت های اصلی و برای ایزایا شایعه پراکنی و ایجاد تضاد به عنوان مفهومی جالب به نظر می رسید، اما بیش از حد مورد استفاده قرار می گیرد و اتفاقاتی را که بیننده قبلاً دیده است توصیف می کند یا یکی را تنظیم می کند که قرار است ببیند. فصل های بعد اتاق چت کاملاً بی معنی است زیرا فقط توسط خواهران ایزایا اسپم می شود که نظرات بی ارزشی می دهند و خودش با حساب های مختلف با خودش صحبت می کند فقط برای ترول کردن و گیج کردن مردم. پیگیری اینکه چه کسی چه کسی است غیرممکن است و وقتی چت فقط سه نفر دبیرستانی، ایزایا و سلتی بود، خیلی بهتر بود. بزرگترین ناراحتی شخصی این است که درگیری عمدتاً بر اساس سوء تفاهم‌ها و ارتباطات نادرست است. اکثر شخصیت ها، به ویژه سه نفر اصلی دوستان، حتی از صحبت کردن با یکدیگر خودداری می کنند که در بیشتر موارد کل درگیری را حل می کند. بعداً این عمدتاً بر اساس قولی است که در مورد هیچ یک از رویدادهای فصل اول صحبت نمی کنند تا زمانی که همه آنها دوباره متحد شوند، که، اسپویل، آنها تا فصل آخر انجام نمی دهند. با توجه به دستکاری ایزایا، ساده لوحی شخصیت بسیار مخفیانه میکادو و آنری، تا حدودی قابل قبول تر بود، اما دانستن اینکه تقریباً همه چیز می توانست با درک و ارتباط بهتر حل شود، تنبلی است. حتی با وجود این ایرادات، هنوز هم برای اکثریت (عمدتاً دو فصل اول) علاقه‌مند بودم، زیرا دنبال کردن تحولات جدید، یادگیری در مورد روابط شخصیت‌ها با شخصیت‌های دیگر، و اینکه چگونه هر شخصیت با داستان مرتبط یا مرتبط است، جالب بود. اولین آرک مخصوصا بهترین بود با احساس بی‌نظیر آمدن به این شهر شخصیت‌ها با میکادو و یادگیری چیزهایی درباره آنها و دنیایی که در آن زندگی می‌کنند. شخصیت ها به نظر می‌رسید که همه چیز در فصل دوم و سوم به‌علاوه تنظیم شخصیت‌های جدید (که در حال حاضر تعداد زیادی از آنها وجود دارد) و طرح‌های داستانی به پایان که بازدهی وحشتناکی داشت، مهم نبود. در حالی که من از گروه عظیم بازیگران سریال Game of Thrones لذت می برم و از آنها قدردانی می کنم، اما اگر آنها یک بعدی باشند و فاقد هر نوع عمق باشند، معنایی ندارد. فصل اول امیدوارکننده بود و مورد علاقه من چون هر شخصیت با طرح داستان جالب و سرگرم کننده به نظر می رسید، حتی اگر برخی از آنها هیچ چیز دیگری برایشان نداشته باشند. اما با ادامه نمایش، شخصیت‌ها یا شروع به بدتر شدن می‌کنند یا برخی معرفی می‌شوند که چیزی اضافه نمی‌کنند یا به‌طور باورنکردنی ابتدایی هستند. به عنوان مثال، در حالی که تنها چیزی که سیجی دارد عاشق یک سر جدا شده است، این قوس در فصل اول چندان دوام نیاورد. دیدن او که بارها و بارها پس از آن در صحنه هایی ظاهر می شود که چیزی برای اضافه کردن ندارد، به غیر از داشتن دوست دختر استالکرش، که جراحی پلاستیک کرده بود تا شبیه سر گفته شود، و خواهرش حنایی بالای سرش می بیند، تماشای آن بسیار دردناک است. این شخصیت ها به جز خواهرش (منشی ایزایا) چیزی برای اضافه کردن به داستان ندارند که به هر حال واقعاً در طرح استفاده نشده است، مگر اینکه گروگان گرفته شود. حتی خواهران محارم ایزایا چیزی به طرح اضافه نمی کنند جز اینکه افرادی که سعی می کنند آنها را گروگان بگیرند. تنها چیزی که آنها وجود دارند سرویس هواداران yuri و اسپم کردن چت گروهی است که در حال حاضر دنبال کردن آن به سختی انجام می شود. توجه کنید که چگونه هر دو این مثالها شامل زنای با محارم می شوند. درست است، نه یک، بلکه دو رابطه محارم وجود دارد. درست است، یکی از آنها یک طرفه است، اما من پرت می شوم. وقتی صحبت از ایزایا شد، چیدمان او در فصل اول عالی بود به‌عنوان یک آنتاگونیست که تلاش می‌کرد درگیری را در ایکبوکورو راه‌اندازی کند تا سلتی را به چیزی که او معتقد بود تبدیل به یک والکیری می‌شود بیدار کند (اگرچه مشخص نیست که آیا او در این مورد جدی بود یا خیر). اگر او بود، در پایان این هدف را به کلی فراموش می‌کند، وقتی همه چیز را رها می‌کند تا مشکلی ایجاد کند و رقیبش شیزوئو را در هر مرحله راه‌اندازی کند. ظاهراً شخصیت او بدتر می شود زیرا او فقط انگیزه شرور عمومی را انجام می دهد تا هر کاری که می تواند برای تماشای سوختن جهان انجام دهد زیرا تماشای واکنش انسان ها سرگرم کننده است. با وجود این، هیچ آنتاگونیست دیگری در این انیمه در برابر او نمی ایستد، زیرا همه آنها افراد شرور بسیار استانداردی هستند. باند وانت کادوتا اساساً چیزی برای آنها ندارد جز اینکه آنها افراد نسبتا خوبی هستند و قلب باند دلارها هستند. دو نفر از آنها اوتاکو هستند، راننده از برخورد مردم با ماشینش خوشش نمی آید و کادوتا فقط یک پسر خوب است که مردم به او نگاه می کنند. این فوق العاده ساده است و باید چیزهای بیشتری برای آنها وجود داشته باشد، اما آنها اغلب در بیشتر موقعیت ها پشت صندلی می نشینند. همین امر در مورد آکابایاشی که فقط «یاکوزای باحال» است و روس‌هایی که فقط کلیشه‌های معمولی روسی هستند صدق می‌کند. از طرف دیگر Shizuo استثناست. به همان اندازه که شخصیت او اساسی است، او با خونسردی و قهرمان بودن در اکثر سریال ها از آن دور می شود. سلتی واقعاً تنها کسی است که نوعی قوس شخصیتی خوب دارد. این به ویژه در آغاز زمانی که او خودپذیری را یاد می گیرد و با پیشرفت داستان به طور قابل توجهی انسانی تر می شود بسیار عالی است. مایه تاسف است که او به شینرا گره خورده است که چیزی جز پرستش او و دوست داشتن همه با هم دوست ندارد. چیزی کمی در مورد رابطه آنها وجود دارد که با توجه به انحراف و اقدامات او که او را از مستقل شدن و ترک او باز می دارد تقریباً سمی به نظر می رسد، به طوری که تقریباً شخصیت او را برای پذیرش این پسر که ممکن است فقط یک فتیش دختر بی سر داشته باشد، خراب می کند. انیمیشن و موسیقی در حالی که در اولین برداشت، من Durarara را ترجیح دادم!! به سریال خواهرش Baccano!، بعد از طولانی شدن نمایش همه چیز شروع به تغییر کرد. مشخص نیست که آیا این به دلیل تغییر در استودیو است. به نظر می‌رسید که انیمیشن بدتر می‌شد و شاید حتی عجله داشت که برخی از قسمت‌ها بدتر به نظر می‌رسیدند، چیزی که من معمولاً متوجه آن نمی‌شوم. فصل 1 بهترین افتتاحیه ها را داشت، اما در فصل های آینده، افتتاحیه ها و پایان ها به یاد ماندنی نیستند و بعد از هر فصل بدتر می شوند. OST ها برای هر فصل دوباره مورد استفاده قرار می گیرند و در حالی که خوب هستند، پس از تماشای 60 قسمت از آن به طور مستقیم قدیمی می شوند. به طور کلی اساساً مشکلی نیست. در حالی که فصل اول عالی بود، بقیه خوب یا فقط بد بودند. بیشتر شخصیت ها عمق ندارند و بر اساس تروپ های استانداردی هستند که احتمالاً در نمایش های دیگر بهتر دیده اید. طرح در ادامه به یک آشفتگی درهم و برهم تبدیل می شود. با وجود این انتقادات، از فصل اول و حتی تا حدودی از فصل دوم لذت بردم. توصیه کردن با توجه به اینکه چگونه به پایان می رسد دشوار است، اما اگر از دو فصل اول لذت بردید، ارزش تمام کردن آن را دارد. با این حال، قطعاً شروع به از هم پاشیدن می کند و آنچه به نظر می رسید داستانی محکم نوشته شده و متفکرانه در هم تنیده از یک بازیگر عظیم باشد، به یک درگیری آشفته، ارزان و بی معنی تبدیل شد. امتیاز این فصل: 5/10 رتبه برای Durarara!! انیمه به طور کامل: 7/10