Eiyuu Kyoushitsu

خدایا خیلی بد بود مفهوم پایه، قهرمانی که قدرت خود را از دست داده و اکنون فقط سعی می‌کند عادی زندگی کند، به همین دلیل است که من این کار را انجام دادم. این یک چیدمان عالی برای چیزی است که می تواند یک قطعه کمدی فوق العاده از زندگی باشد. اما، نمایش حتی به این وعده عمل نمی کند زیرا شخصیت اصلی که ظاهراً قدرت خود را از دست داده است، دائماً نشان می دهد که او هنوز مغلوب است و برای همه اهداف و مقاصد غیر قابل لمس است. خوب. من می توانم از یک شخصیت اصلی OP لذت ببرم، این چیزی است که اخیراً ظاهر می شود و من از تعداد زیادی از آن نمایش ها لذت می برم. به سرعت نشان داده شد که این حرمسرا به عنوان حرمسرای سنگین طناب در نظر گرفته شده است. باحاله. من می‌دیدم که تروپ‌های کلاسیک واقعاً خوب اجرا می‌شوند و انیمه‌های حرمسرا با من خوب هستند... بنابراین به تماشا کردن ادامه دادم و برای قسمت بهتر قسمت 2، فکر کردم فرصتی وجود دارد. سپس، قسمت 3 تا 5 را تماشا کردم و در حال سقوط بود. بیشتر کاراکترها دارای عمق نت چسبناک زرد هستند و تروپ ها ضعیف ساخته شده اند. سپس برهنگی مداوم و بی دلیل وجود دارد که به نوعی جذاب نیست. صحنه‌ای وجود دارد که در آن دختران کاملاً لباس پوشیده و دعوا می‌کنند که به نظر می‌رسد نسبت به صحنه‌های کاملا برهنه بعد از آن، خدمات بهتری برای طرفداران دارد. حدس می‌زنم که باید به آنها اعتبار بدهم که با آن انتظارات را شکستند. آنها در برهنگی شکست خوردند. سوفی عالی بود، انیمیشن خوب بود، اما بقیه چیزها وحشتناک بود.

من فقط نمی فهمم چرا همه این برنامه های فانتزی کودکانه فکر می کنند که معرفی جالب تر است و تمام قسمت ها روی ماجراهای تصادفی و شخصیت های فرعی تمرکز می کنند. حال و هوای قبل از معرفی Earnest عالی بود - مرد برون گرا به دنبال دوستان می رود، او خوب است و در مدرسه بدون هیچ مشکلی پیشرفت می کند، اما من واقعاً با این مشکلی نداشتم، هنوز هم می تواند یک ساعت ساده و لذت بخش باشد. تا زمانی که کاری که او انجام می دهد جالب باشد. در آن مرحله شما اجرای متمرکزتری را روی او به عنوان یک شخصیت و به عنوان یک ابزار داستانی تصور می کنید، زیرا او MC است، بنابراین چیزها باید او را در خط مقدم قرار دهند. این فرض اوست که ما را جذب می‌کند و ما را متقاعد می‌کند که سریال را تماشا کنیم، بنابراین وقتی او دیگر تمرکزش را ندارد، نیمی از قسمت... جالب نخواهد بود. مخصوصاً به این دلیل که طبیعتاً در نمایشی مانند این، همه شخصیت های جانبی در بهترین حالت وانیلی یا کلیشه ای هستند و همه ارنست، سوفی، ماریا، کو از این قاعده مستثنی نیستند. در مورد شخصیت‌ها، بدیهی است که در بزرگسالی برایم بسیار وحشتناک بود که چشم‌ها و گوش‌هایم توسط آدم دل‌پسند آزاردهنده و کلیشه‌ای که Cuu است، آشفته شود. آیا هرگز یک نمایش فانتزی با حال و هوایی که در ابتدا داشت، اما بدون تمام نوشته‌های وحشتناک و ماجراجویی‌های تصادفی پیدا خواهم کرد - حداقل برای تعداد مناسبی از قسمت‌ها؟ در این برای من به معنای واقعی کلمه هیچ چیز ارزشی ندارد، چه از نظر نویسندگی و چه از نظر سرگرمی (برخلاف فرض کنید نیمه اول قسمت اول) حتی 2 قسمت در آن. در این دسته نشان می دهد. بنابراین اگر شما هم مانند من مجذوب خلاصه‌ای شدید و فکر می‌کنید که داستان چیز جالب، خنک یا مفیدی است، به دلیل قرار گرفتن برون‌گرای OP MC در متن یک مدرسه جدید، خسته نباشید. این مهم‌ترین چیز حتی در 2 اپیزود نخواهد بود. بلکه سایر شخصیت‌های مضحک و کلیشه‌ای، داستان‌هایشان که حتی قبل از اینکه به آنها اهمیت بدهیم توسعه می‌یابند، و نوعی ماجراجویی کسل‌کننده در هر قسمت خواهد بود. آنها سعی می کنند نشان دهند که همه این شخصیت ها "نجات می شوند" یا مشکلات آنها واقعاً توسط MC و یکدیگر حل می شود، بنابراین پایه محکم تری برای دوستی آنها ایجاد می کنند، اما در نهایت، چه کسی واقعاً به این شخصیت های کلیشه ای تصادفی اهمیت می دهد؟ برای اینکه بینشی در مورد نوع چیزهایی که در یکی از قسمت‌ها ارائه می‌شود (به عنوان تمرکز اصلی) به شما بدهم: شما یک بچه معمولی با صدای بلند نفرت انگیز دارید که یک اژدهای متحول کننده است، بچه به MC متصل می‌شود (البته) که به او غذا داد (معلوم شد که این یک بچه اژدها است و آنها اینگونه عمل می کنند)، اما فقط می خواهد با موجودات قوی تر ارتباط برقرار کند تا کل مدرسه با آن مبارزه کند. این کاملا از نظر نویسنده زشت است. آیا می توانید چهره من را به عنوان یک بزرگسال (امیدوارم منطقی) تصور کنید که این را تماشا می کند؟ چرا من حتی حوصله تماشای چنین برنامه های فانتزی آشکارا کودکانه را به خودم می دهم؟ من همچنان امیدوار هستم که برخی بتوانند به جای اینکه به یک آشفتگی اپیزودیک از ماجراهای جانبی تصادفی و در عین حال همیشه خسته کننده شامل موجودات کلیشه ای، آزاردهنده و کودکانه بپردازند، اجرای متمرکزی بر روی یک MC و خط داستانی جالب داشته باشند. فکر نمی‌کنم بتوانم یک برنامه در این سبک یا یک ایسکای به طور کلی نام ببرم که در این زمینه به اندازه کافی خوب باشد، اما اگر می‌خواهید نشانی از چیز بهتری داشته باشید، می‌توانید رتبه‌بندی‌های من را بررسی کنید. این برنامه‌ها، حداقل از یک فصل ۱۲ قسمتی کامل، می‌توانند داستان متمرکز و نسبتاً جالبی را ارائه دهند که حداقل ۵ قسمت کامل را شامل می‌شود. سپس آنها معمولاً یک دختر کوچک مزاحم را معرفی می کنند یا به وضوح می گویند که آنها هیچ چیز ارزشمندی برای پر کردن بقیه قسمت ها ندارند، بنابراین به ماجراجویی های تصادفی نیاز است. بله، در پایان، بسیار کلیشه ای است، اگر فکر می کردید که مقدمه یا حال و هوای اولیه چیزی ارزشمند است، مدت زیادی دوام نمی آورد. اگر شما فردی هستید که هنوز می‌توانید از چنین برهه‌ای غیرمتمرکز از زندگی لذت ببرید، ببینید، تک تک شخصیت‌هایی که درگیر هستند، جالب نیستند یا حتی از نمایش‌های دیگر کپی شده‌اند (برای من واضح است که دختری که به دلایلی همیشه برهنه است، اشاره‌ای به ریاس از DxD و سوفی یک کپی از Rei از Evangelion است). در این شرایط من واقعاً نمی‌دانم چگونه می‌توان به سرگرمی ادامه داد. چنین شکست بزرگی از منظر مهمترین جنبه در یک نمایش، با نام مستعار لذت، تنها می تواند رتبه بدی را تضمین کند.