Douse, Koishite Shimaunda.

این فقط بد است. انیمیشن تنبل، کارگردانی وحشتناک و در کل داستان/داستان خوب نیست. من معمولاً به انیمیشن اهمیت نمی دهم، اما وقتی اینقدر بی شرمانه است، نادیده گرفتن آن سخت است. صرف نظر از بودجه، راه هایی برای کارکردن آن وجود دارد، این استودیو حتی سعی نکرد به دنبال مصالحه باشد یا سعی در کتمان این واقعیت داشته باشد و این خلاصه کل نگرش استودیو نسبت به این انیمیشن و عدم تلاش است. Direction نیز پر از انتخاب های جالب است که مهم ترین آن میزان خیره شدن در این انیمه است. این باید به عنوان یک اثر دراماتیک عمل کند، اما در این مرحله کمدی است، شخصیت ها تقریباً به هم خیره می شوند که گیج یا از نظر اجتماعی ناجور هستند. و داستان، شاید بدترین چیز در مورد این انیمه و تنها چیزی که تقصیر استودیو نیست به جز اقتباس از آن در وهله اول. به نظر می رسد یک فانتزی wattpad است، بسیار آماتور است، همه چیز فقط بدون دلیل در بیشتر مواقع اتفاق می افتد، هیچ چیزی ساخته نمی شود، بنابراین همه چیز اجباری و بی انگیزه به نظر می رسد. همچنین تروپ‌ها و کلیشه‌ها را اجرا می‌کند، این یکی از اصلی‌ترین دلایلی است که من هنوز آن را کنار نگذاشته‌ام، زیرا فکر کردن به اینکه در قسمت‌های بعدی چه اتفاقی می‌افتد، اگر از هر تروپ شوجو در قسمت‌های اولیه استفاده کنند، جذاب است. قضاوت در مورد شخصیت ها فقط با 3 اپیزود منصفانه نیست، بنابراین من نمی خواهم به آنجا بروم، حتی اگر در آنجا هم چیزهای زیادی برای شکایت وجود دارد. اما من به این موضوع اشاره خواهم کرد که چقدر خنده دار است که همه بازیگران مذکر شبیه هم هستند. لحظات شیرینی در نمایش وجود دارد که مطمئناً تنها کیفیت رستگاری است، اما یک بار دیگر مسئله این است که بیشتر این لحظات از ناکجاآباد می‌آیند و در عین حال که دل‌انگیز هستند، احساس می‌کنند در جای خود نیستند و این کار را کمی ناخوشایند می‌کند. ، بنابراین گرفتن این لحظه ها چندان ساده نیست.