Dorohedoro

این لذتی است که در همه جا به دست نمی آورید. مثل یک آبجو سرد در پایان یک روز طولانی، یا اولین لقمه پیتزا بعد از مدت ها بدون غذا خوردن. "خدایا، من به آن نیاز داشتم." سریالی که سرگرم کننده است، که باعث می شود بدون رنج مداوم مراقب بازیگران باشم. دنیایی که قوانینش را در گلوی من فرو نمی‌برد، شناور، بی‌خیال در روایتی جالب که ردیابی چیزهای مهم را از دست نمی‌دهد. من خیلی وقت است که چنین سریالی را می‌خواستم، حتی اگر ورود به آن آسان نبود. خزنده ای به نام کیمن به دنبال جادوگری می گردد که سرش را به خزنده تبدیل کرد و خاطراتش را محو کرد. این فقط قهرمان داستان است. دنیا کمی بیش از حد دیوانه به نظر می‌رسید، و من به داستان‌های دیگری رفته‌ام که در آن‌ها همیشه اطلاعاتی در مورد خودشان به بیرون می‌دهند. این شما را خسته می کند، با اطلاعات شما را مورد ضرب و شتم قرار می دهد، و بعداً به چیزهای خوب می رسد. هیچ کدام از آن ها. «دوروهدورو» به شما اجازه می‌دهد وارد دنیایش شوید. بدون دست نگه داشتن، بدون توضیح بیش از حد. اگر نیاز باشد، چند جمله، و بس. کاراکترها به طرز ماهرانه ای جهان را کشف می کنند و کار خود را انجام می دهند. شما یاد می گیرید که مردن، یافتن شغل، جنگیدن، زنده ماندن یا کنار آمدن با یک رستوران در این دنیا چقدر سخت است. جادو به آرامی خودش را توضیح می‌دهد، و وقتی سرنخ‌های بیشتری در مورد نحوه کارکرد آن به دست می‌آورید، رمز و راز خودش را با سؤالات کافی می‌سازد تا طبیعتاً من را جذب کند. من نیاز به پاسخ داشتم، اما از دنیا و مردمی که در آن دنیا زندگی می کنند، لذت بردم. آدم‌های خوب، آدم‌های بد، فکر نمی‌کنم اینطوری دسته‌بندی کنید. بخش تاریک زندگی چیزی نیست که من فکر می‌کردم به اندازه اینجا با غم، عمل و جنون مواجه شوم. مانند ترکیبی از «Beastars» و «Chainsaw-Man»، درباره دنیایی دیوانه‌کننده با طراحی‌های خارج از این جهان است. حالا با سس واقعی. فقط با دانستن اینکه داستان سرایی چقدر دیوانه کننده است و برای تماشای همه چیزهای Mappa، به خصوص زمانی که بحث برانگیز است، وارد این یکی شدم. البته این انیمیشن CG است. نقطه مناقشه با همه انیمه ها، عنصری که داستان را برای افراد زیادی می سازد یا می شکند، و من می گویم و کمی موافقم، اما بیشتر با انتقادات مخالفم. من با این اجماع موافق نیستم که انیمیشن CG متعلق به عمیق ترین گوشه جهنم است، من یک مدافع هستم. من همیشه بدون در نظر گرفتن کیفیت CG، به هر نوع انیمه ای یک عکس منصفانه ارائه می دهم. صداقت کامل، 50/50 در این مورد. این را در نظر بگیرید: دنیا حول یک مرد سر خزنده می چرخد، با مصونیت جادویی، به دنبال درمان، و بهترین دوستش، دختری کاملا قدرتمند با لگدهایی که در واقع می تواند شما را به دو نیم کند. طرح ها، جهان، محیط و هر مکان اطراف آن را فقط می توان با صفت اصلی "batshit insane" توصیف کرد. این دنیایی است که شبیه هیچ‌کس نیست، به تمام معنا طراوت‌بخش است و سبک هنری دیوانگی را بهتر از هر چیز دیگری منعکس می‌کند. به‌جای اینکه به شما بگویم بخش‌های دوبعدی چقدر «زیبا» بودند، اینجا هستم تا آن‌ها را به خاطر ناهماهنگی در «دوروهدورو» سرزنش کنم. آرزو می کردم که این مایل را می دوید و همه چیز را به صورت سه بعدی انجام می داد. باید آن جنون را در آغوش می گرفت و واقعاً به طور کامل روی آن چشم انداز تمرکز می کرد. من آن را دوست نداشتم، نه به این دلیل که روی دوبعدی نبود، بلکه به این دلیل که بارها سعی کرده بود باشد. سبک هنری به کنار، نگاتیو دیگر پایان است. بد نیست ولی ناقصه من انتظار دارم که فصل‌ها یک بسته کامل از یک داستان داشته باشند، و خواندن مانگا فقط یک نقطه برش به نظر می‌رسد. تحقق ناپذیر، بی نتیجه، با وعده فصل بعدی. من احتمالاً وارد مانگا خواهم شد، زیرا بسیاری از ناسازگاری‌ها با توسعه، جهت هنری، و نقطه‌های برش نوشتن، وقتی داستان کامل می‌شود، و با هنر عالی و ثابت در جای دیگر، ارزش آن را ندارد. 7.4/10. این یک انیمه عالی است که از تصمیمات کارکنان به پتانسیل اقتباسی کامل خود نمی رسد. با این حال، دختران عضلانی برای پیروزی، مولی مقدس.

این را با من بگویید فقط به این دلیل که CGI آن به این معنی نیست که CGI بد است. cgi به خوبی انجام شده است و یک داستان خنده دار خوب با حجم خنده دار و عضلانی است. انیمه خوبی می تواند بهتر باشد اما هنوز واقعاً خوب است من از تماشای مامان نیکایدو با ماهیچه های باحال لذت می برم که تلاش می کند به کیمن و کیمن عاشق جیوزای ما کمک کند که می خواهد بفهمد چه کسی او را اینطوری که هست ساخته و سعی می کند به حالت عادی برگردد اما اینطور نیست تنها تمرکز او مانند عشق به گیوزا و تفریح ​​با دوستانش و نیکایدو است