Chiyu Mahou no Machigatta Tsukaikata

اول از همه، اگر در هنگام خواندن این فصل، فصل 2 وجود ندارد، باید بدانید که این اساساً یک پیش درآمد است و پایانی دارد که «برو منبع منبع را بخوان». MC ما به طور تصادفی احضار می شود، زیرا او با 2 احضار مورد نظر در هنگام اجرای آن معاشرت می کرد و به جای تبعید و غیره (قهرمان سپر) توسط پادشاهی، توسط احضارکنندگان محترمانه رفتار می شود و مشخص می شود که جادوی شفابخش دارد. که در دنیا نادر است. انصافاً اپیزود اولیه انفجاری است، اما واکنش‌ها در مورد جادوی شفابخش و معرفی و رفتار با شخصیت رز مشکوک می‌شود، زیرا همچنان به تماشای آن ادامه می‌دهید، زیرا تعاملات نشان داده شده بعداً در نمایش و در طول فلش‌بک‌ها را منعکس نمی‌کند. MC ما بسیار ابتدایی است و به جای اینکه او در سمت راست خط باشد، قدرت های خود را از طریق مربی رز و آموزش های سخت او توسعه می دهد. MC ما کاملاً متراکم و خسته کننده نیست، همانطور که اکثر قهرمانان Isekai هستند، اما او لحظاتی دارد که باعث می شود نمایش را زیر سوال ببرید، مانند نگه داشتن اطلاعات برای خودش یا عدم تعامل با افرادی که تابلوهای نئونی غول پیکر بالای سر خود دارند که قصد خود را بیان می کنند. . از سوی دیگر، رز یکی از برجسته‌های واقعی نمایش است، زیرا او یک پزشک جنگی سخت است که گذشته‌ای غم انگیز دارد، می‌خواهد از پادشاهی و کسانی که در نبردهای آینده می‌جنگند محافظت کند. او به‌عنوان یک MC ثانویه عمل می‌کند، اگر آن را بر اساس زمان نمایش فیلم قرار می‌دهد. Rose & MC روابط بسیار خوبی با دانش‌آموز و مربی دارند، به‌ویژه زمانی که رز اساساً تصویری از آنچه MC ما در آینده بدون رفتار سخت و خشن خواهد شد را نشان می‌دهد. تمرین شدید رز برای تماشای انفجاری بود، زیرا صلابت و عزم MC برای محافظت از دو احضار دیگر و این پادشاهی جدید را که او خانه می نامد را نشان می دهد. فکر می‌کنم نمایش می‌توانست زمان بیشتری را با صحنه‌هایی بین MC ما و 2 احضار دیگر استفاده کند، زیرا تعامل آنها یا سرگرم کننده و سرگرم‌کننده بود یا جالب و درون‌نگر، اما متأسفانه آنها محدود هستند و زمان اصلی اکران روی Rose & MC تمرکز می‌کند که دیگران را بی‌خطر می‌کند. یا کم عمق سیستم جادویی (حداقل جادوی شفابخش MC ما) به گونه‌ای اداره می‌شود که از اثرات شفا روی بدن استفاده می‌کند و به رشد شخصیت‌ها به روش‌های متعددی مانند افزایش استقامت، عضلات و غیره کمک می‌کند، اما دیگر جادوها و سیستم‌های رزمی بسیار کم عمق هستند. . این نمایش اشاره می‌کند که مخاطراتی وجود دارد و جادوی شفابخش نمی‌تواند فردی را که مرده است زنده کند و در حالی که در قسمت‌های فلاش بک بر آن تاکید شده است، این مخاطرات تماماً رها شده‌اند یا هرگز در زمان حال نشان داده شده‌اند، به خصوص در طول جنگی که سریال در حال ساخت است. سرعت کلی نمایش به خصوص در نیمه اول فصل مناسب بود زیرا به جای اینکه او کاملاً بر او غلبه کند و در عین حال به یک قوس جنگی نیز بپیوندد، توسعه MC ما را بررسی می کند. همانطور که گفته شد در اواسط فصل متوقف می شود زیرا ما چند اپیزود طولانی و یک فلش بک 2 قسمتی را دریافت می کنیم که می توانست در 1 فشرده شود و در نقطه مناسب تری از داستان قرار گیرد. انصافاً ارزش تماشا کردن را دارد و احتمالاً یکی از بهترین Isekai های موجود در بازار است، اما نقص هایی دارد و می تواند شما را ناامید کند. P.S. در مورد دوبله کاراکتر شوالیه سیاه افتضاح بود، زیرا ویرایش خفه‌ای صدا، درک دیالوگ را غیرممکن می‌کرد. دیو همچنین لهجه‌های انگلیسی (فکر می‌کنم) بسیار ناخوشایند داشت که واقعاً با تصویر آنها مطابقت نداشت. بنابراین احتمالاً بهترین کار این است که آن را در Subs تماشا کنید.

این یک نوع متفاوت از انیمه isekai است. این بازی Mashle: Magic and Muscles را به نوعی انعکاس می دهد و داستان نسبتاً ساده و در عین حال جالبی دارد. اما کلیشه‌های isekai کمتری وجود دارد و می‌توانیم ببینیم که قهرمان اصلی ما زمان و تلاش زیادی را صرف دستیابی به پتانسیل‌های خود می‌کند، بر خلاف معمول شخصیت اصلی STATUS WINDOW. وقتی به جلوه‌های بصری می‌رسیم، انیمیشن مناسب و چند مناظر زیبا و چند چهره حیوانات زیبا وجود دارد. اما تا حدودی از شخصیت‌های شرور تا حدودی ضعیف ناامید شده‌ایم، اگرچه آن‌ها از ارتش شیاطین بالاتر نیستند، اما هنوز هم تا حدودی ضعیف هستند. سازندگان سریال فضایی را برای فصل 2 ترک کردند و من واقعاً فکر می‌کنم که سریال واقعاً سزاوار یک دنباله است زیرا چیزهای زیادی برای پوشش دادن وجود دارد. همه گفتند، یک 9 جامد از من. می توانید چشمان خود را ببندید و باور کنید و شروع به تماشای این انیمه با طراوت کنید.🎯

(حاوی اسپویل داستان نیست، اما می تواند حاوی اطلاعاتی در مورد چیزها باشد، مانند اینکه یک داستان چگونه باید نوشته شود و چه چیزی را باید انتظار داشت. اگر واقعاً می خواهید از هر جنبه کوچک شگفت زده شوید، زیرا چیزی در مورد داستان نویسی نمی دانید ، پس احتمالاً نمی خواهید آن نقد را بخوانید.) اینکه Iseaki یک ژانر با بهترین کیفیت انیمه نیست، مخصوصاً از نظر داستان، چیزی است که همه احتمالاً می دانند. بنابراین، اگر اینجا هستید، به هر حال با آن مشکلی ندارید. من خودم از علاقه مندان به ایسیاکی هستم و چیزهایی را دوست دارم که طرفداران انیمه معمولی دوست ندارند. اما این انیمه حتی از نظر ذهنی خوب نبود. اول از همه فقط مشکلی وجود دارد که اکثر انیمه های جدیدتر این روزها دارند. آنها با بودجه کم و بدون عشق زیاد به عنوان سرگرمی انبوه قرار می گیرند. حتی هر ایسکای چند سال پیش با وجود کیفیت نسبتا پایین توانسته بود کار بهتری انجام دهد. این انیمه از نظر موسیقی، صداگذاری، انیمیشن و غیره چیز خاصی نیست، تقریباً برای همه چیز دارای سطح پایه بسیار پایین است و در پایان هیچ چیز واقعاً نمی چسبد. به طوری که من در حال حاضر بیشتر در مورد داستان و شخصیت ها صحبت می کنم: این انیمه همچنین چیزهای زیادی را از دست داده است که یک انیمه خوب (Isekai) می سازد. - من نمی توانم با شخصیت اصلی همذات پنداری کنم، زیرا او شخصیت واقعی و هیچ هدف یا علاقه ای ندارد. - من نمی توانم از داستان و سفر قهرمان او لذت ببرم، زیرا فقط به روشی خسته کننده توضیح داده شده است - این به عنوان یک قوس آموزشی کوتاه در یک انیمه شونن کار می کند، اما نه به عنوان یک انیمه 13 قسمتی. - آن چند صحنه اکشن که می توانست جالب شود، نیست. برخی از صحنه های نبرد معمولی وجود دارد، اما آنها به خوبی کار نمی کنند، زیرا MC برای نبرد ساخته نشده است، اما ویژگی های دیگری دارد. - داستان های شخصیت های دیگر جالب تر از شخصیت اصلی است و من فقط احساس می کنم، او و همراهانش از ژاپن فقط آنجا هستند تا داستانی را تعریف کنند که به آنها نیازی نداشته باشد. - و برخی از چیزهای معمولی Isekai گم شده است: هیچ قهرمانی که مغلوب می شود و بنابراین شهرت زیادی به دست می آورد، آیتم ها، عمارت، حرمسرا یا هر چیز دیگری که سفر او را پربارتر می کند یا می خواهد شما خود را به عنوان شخصیت اصلی تصور کنید. همچنین در اینجا حرمسرا واقعی وجود ندارد، برخی از شخصیت ها وجود دارند که در آنها اشاره می شود که چیزی می تواند توسعه یابد، اما اگر این اتفاق بیفتد، پس از چند فصل، اما نه اکنون. و در نهایت بسیاری از شخصیت ها از نوع من خسته کننده هستند یا اصلاً نیستند. سوزون ایکونامی یک شخصیت کاملا صاف است که می تواند در یک انیمه دوستیابی تراژیک ضعیف کار کند، اما نه در یک Isekai فانتزی. بیشتر اوقات او فقط آزار دهنده بود و در نهایت هیچ کمکی نکرد، داستان می توانست بدون او نیز کار کند. همچنین نام شخصیت‌ها اصلاً نمی‌چسبید، بعد از 13 قسمت، من فقط می‌توانستم رز را به یاد بیاورم، زیرا او نوعی شخصیت اصلی مخفی بود. بله، در تئوری انیمه از اصول اصلی نوشتن پیروی می کند، یک شخصیت باید قوی تر شود، او قدرتی دارد که در برابر ضعف های دشمن خوب عمل می کند و غیره. اما همه اینها به قدری مسطح، کسل کننده و صریح انجام می شود که در حین تماشا چیزی احساس نمی کردم. احساساتی مانند عشق، نفرت، ترس و غیره وجود دارند اما واقعاً در سطح احساسی نیستند. انیمه خوب نیست، اگر خودتان داستانی در این دنیا بسازید که به راحتی جالب تر از نمایش واقعی باشد.