BNA

به طور کلی یک انیمه خزدار و محکم. اما با جدیت تمام، شوخی‌ها و میم‌ها را کنار بگذاریم، این یک انیمه بسیار دلپذیر برای تجربه بود. سبک هنری بسیار زیبا بود، کاراکترها به یاد ماندنی بود (هر چند، اگر صادقانه بگویم... اکثر آنها کاملا آزاردهنده و قابل نفرت هستند)، و OP عالی بود. این انیمیشنی است که به طرز عجیبی به پرکننده بیشتری نیاز دارد. مثلاً، انیمه فقط روی یک تردمیل ثابت از درگیری‌های اکشن و داستان محور است، که شما زمان زیادی برای پردازش واقعی همه آن‌ها ندارید. بنابراین، با این گفته... من این را خواهم گفت، اگر واقعاً واقعاً شخصیت اصلی را دوست دارید، احتمالاً در نهایت از یک شخصیت خاص متنفر خواهید شد، و من شما را سرزنش نمی کنم، من بلافاصله تنفر شدیدی نسبت به او پیدا کردم ( و نه، این چیزی نیست که در ابتدا می بینید).

[هشدار خفیف اسپویلر] این سریال به معنای واقعی کلمه یک ترن هوایی است که اپیزودها را با سرعتی بسیار سریع نشان می دهد. داشتن تنها 12 قسمت، بدون ادامه در افق، دلیل نهایی این است که بسیاری از مردم می گویند این سریال بسیار ضعیف نوشته شده است، فاجعه ای وحشتناک که پتانسیل خود را برای جهان سازی هدر داده بود. اینکه ارزش دیدن نداره و تنها خوبی این انیمه هنرش هست. خوب ... آنها نه درست می گویند و نه اشتباه. اینجاست که "احساسات مختلط" از آنجا می آید. ------------------------------------------------ -------------------------- مقدمه: 10/10 میچیرو کاگموری، یک دختر معمولی انسان به یک تانکی آنترپومورفیک با توانایی های عجیب و غریب تبدیل می شود و می گریزد شهر آنیما، "واحه" هر حیوان وحشی (افرادی که می توانند به میل خود به حیواناتی انسان نما تبدیل شوند). میچیرو با یک مرد گرگ ملاقات می کند و با شهردار شهر همکاری می کند. هر دو تصمیم می گیرند پرونده او را بررسی کنند و او را از هر بلای محافظت کنند. اما میچیرو واقعاً به آن‌ها گوش نمی‌دهد، زیرا او بیش از حد به دنبال تماشای اطراف است. این برای هر فردی که سریال را تماشا می‌کند مانند او بسیار قابل ربط است - می‌خواهد همه جزئیات شهر را بداند، می‌خواهد این نمایش جایگزین زندگی آنها شود (مثل من می‌خواستم!). اپیزودهای 1-4: 9/10، قسمت 5: 10/10 این فقط یک هیبت خالص است. دنیایی بزرگ با پتانسیل بسیار زیاد می سازد. میچیرو از توانایی های خود در موقعیت های مختلف استفاده می کند، مانند قسمت مورد علاقه من - بیسبال - و بسیار هوشمندانه است. من عاشق تکه‌ای از زندگی هستم که در این قسمت‌ها خلق شد، مخصوصاً که بسیاری از صحنه‌ها مفید و شیرین هستند. شخصیت ها عالی هستند، به خصوص میچیرو که در حال حاضر در شخصیت های برتر من قرار گرفته است. اقدامات زیادی وجود دارد که فقط با فرم SoL مرتبط است. تنها چیزی که افتضاح است این است که این بخش فقط 5 قسمت دارد. می‌توانست 30 داشته باشد و هنوز کافی نیست، امکانات در اینجا تقریباً بی‌پایان است. قسمت 6-10: 8/10 از SoL به بخش بسیار تاریک سری می‌رسیم. هنوز هم آب و هوای قسمت اول را دارد، اما همه حقایق خیلی سریع آشکار می‌شوند، و تغییر از ماجراجویی‌های دختر راکون (تا حدودی تاریک اما) بامزه و پرانرژی به قسمت تاریک و بسیار پیچیده، بسیار مزاحم است. اینطور نیست که آن قسمت از قسمت اول بدتر باشد - بسیار اعتیاد آور است و بینندگان را بیشتر میل می کند - اما این بخش بسیار سخت است مخصوصاً به این دلیل که فقط 5 قسمت دارد و به نظر می رسد که مخصوصاً متناسب ساخته شده است. در بودجه تقریباً تمام کل داستان در دو قسمت آشکار می شود ... Episode 11: 9/10, Episode 12: 7/10 اپیزود یازدهم خیلی باحال بود، به عنوان یک اپیزود آخر - و کلیف هنگر آخرش باعث شد فکم برای 10 دقیقه خوب افت کنه چون نتونستم ببندمش - اما قسمت 12... آره . بسیار کلیشه ای است، اما حداقل تماشای آن برای برخی بسیار سرگرم کننده است. بینندگان را به دنبال فصل دوم رها می کند. اما، با وجود اینکه تعداد زیادی از نقاط طرح ناتمام وجود دارد و پایان آن به شکلی باز به پایان می رسد، چرا آن را باز می گذارید اگر به خاطر ساختن فصل دوم شناخته شده اید؟ بله، تریگر فصل دوم Gridman را منتشر کرد، اما پروژه‌های زیادی در حال انجام است. شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه اگر سریال تا سال 2025 به محبوبیت کافی برسد، BNA ادامه خواهد داشت - اما اینها فقط شایعاتی هستند که من شنیده ام. ------------------------------------------------ ----------------------------------------------- داستان: 8.5/10 داستان عالی است. این بهترین داستانی نیست که جایگزین زندگی شما شود - متأسفانه - اما خیلی خوب است. گاهی قابل پیش بینی است، گاهی نه، مخصوصا قسمت های آخر. تعامل بین شخصیت ها یا بسیار مفید است ... یا مبارزات مرگبار xD هنر: 10/10 شاهکار. هر نما به نظر می رسد که از یک کتاب کمیک گرفته شده است و می توان آن را در موزه ای درست در کنار نقاشی های پیکاسو آویزان کرد. پالت رنگ با آن کار می کند و هر انیمیشن با کار و دلی بسیار ساخته شده است که تماشای آن بسیار لذت بخش است. موسیقی: 9.5/10 موسیقی و طراحی صدا به اندازه بقیه نمایش عالی هستند - واقعاً مناسب است و آهنگ های آوازی - فقط کمال هستند. پیام های موجود در آنها، موسیقی کار خود را در روایت انجام می دهد. شخصیت ها: 8/10 - میچیرو یک فرد فوق‌العاده و مهربان است و قدرت‌های بسیار خوبی دارد، و - شاید آنقدرها هم که نمی‌شود - او بسیار شیرین و شایان ستایش است! - شیرو داستان پس زمینه جالبی دارد که به خوبی به سریال می خورد، او آدم بدی است و همه به او احترام می گذارند (از جمله من) - نازونا فوق العاده شایان ستایش است!! (اگرچه قوس شخصیتی او چندان به سریال مرتبط نیست). شخصیت‌های دیگر اطلاعات زیادی در درون خود ندارند، اما همچنین باحال هستند، مانند جکی بامزه و ماری حریص که انگیزه‌های خاص خود را دارند و با طرح داستان مرتبط هستند. آنها عمق بسیار بیشتری به شهر و روابط می بخشند. PACING: 2/10 کاملا وحشتناک تنها چیزی که باعث می شود این بررسی به جای توصیه آشکار نمایش، احساسات متفاوتی داشته باشد. تماشای این نمایش 4 ساعت طول کشید، اما به معنای واقعی کلمه به نظر می‌رسد که تنها 15 دقیقه از آن گذشته است، زیرا نمایش چقدر اعتیادآور است - و جدا از هنر، AMV، نقشه‌ها و نسخه‌های تکراری، من هنوز نمی‌توانم چیزهای بیشتری پیدا کنم تا خودم را به یک فاز تبدیل کنم. در این برنامه - حتی اگر واقعاً می خواهم آن را داشته باشم ... به طور کلی: 9/10 اگرچه سرعت بازی وحشتناک است و داستان گاهی اوقات فوق العاده گیج کننده است - سریال کاملاً شایسته 9 است. این یک شاهکار نیست - اما به دلیل هنر، شخصیت ها و حال و هوای کلی عالی است. این برای همیشه در قلب من به عنوان دومین انیمیشنی که تماشا کردم می ماند و حتی اگر لیست پخش هفتگی Spotify که اولین بار آهنگ آغازین جالب و پرانرژی را شنیدم و تصمیم گرفتم سری را بررسی کنم، در مورد آن نمی دانستم. .