Bishounen Tanteidan

این نمایش تمام پتانسیل خود را هدر داد. با یک پیش‌فرض جالب، هنر زیبا و گروه رنگارنگ کهن‌الگوهای حرمسرا شروع شد که بدون شک در طول مسیر به افراد کامل تبدیل می‌شد. افتتاحیه نیز یک صدای زنگ است. پس میدونی چیکار کرد؟ بلافاصله فرض را کنار گذاشت، هر شخصیت را به ویژگی اصلی خود قفل کرد و مستقیماً مهمترین بخش‌های هر قسمت را نشان نداد. نمایش به رنگ سیاه تغییر می کند تا مجبور نباشد چیزهای پیچیده تر از حرف زدن شخصیت ها با یکدیگر را به تصویر بکشد و بیش از یک بار به نقاشی های ساکن متوسل می شود (مخصوصاً در قسمت های بعدی). MC همچنین در نقاط تصادفی به شدت خارج از شخصیت عمل می کند. من او را ستایش می‌کنم که می‌تواند چیزی بیش از یک ویژگی منحصر به فرد باشد، اما در عوض به‌عنوان نوشته‌ای بد/ناسازگار به نظر می‌رسد. این سریال تقریباً 5 مورد دارد که باشگاه کارآگاه پسر زیبا به بررسی آنها می پردازد که هر کدام 2 یا 3 قسمت طول می کشد. تحقیقات با بچه هایی که دلایل جنون آمیز یا ماوراء طبیعی را پیشنهاد می کنند و بیش از یکی از آنها کاملاً از ریل خارج می شوند، همه بی معنی هستند. اگر نمایش بخواهد مسیری فراطبیعی یا پوچ را طی کند، خوب است، اما اینطور نیست. از قوانین زندگی واقعی پیروی می‌کند و نتیجه‌گیری‌های هر مورد تا حد زیادی پیش پا افتاده است (اگر فوق‌العاده احمقانه باشد) در حالی که سعی می‌کند از طریق کمک سنگین مونولوگ‌های جذاب، شاعرانه را تقویت کند. خودش را خیلی جدی می گیرد. در واقع توضیح نمی‌دهد که چگونه بخش‌های بزرگی از هر خط داستانی حل می‌شود، در عوض اوج را نادیده می‌گیرد و مستقیماً به پایان داستان می‌رود. و هیچ اتفاقی که در قسمت‌های قبلی رخ می‌دهد، به جز یک سکانس فلاش بک «احساسی» در پایان، برای قسمت‌های بعدی اهمیتی ندارد. با این حال نگران نباشید: همچنین دارای دوز خوب و سالمی از انیمه پدوفیلی است. پسر 12 ساله ای که فقط برای جنسی کردن پاهایش وجود دارد. کودک 10 ساله با تمو هاتسونه میکو که با آدم ربایان بزرگسال معاشقه می کند. دختر مدرسه راهنمایی مجبور به پوشیدن لباس اسم حیوان دست اموز پلی بوی "برای مخفی شدن" شد. دختر 15 ساله با 8 ساله نامزد شده است تا بتوانند در حال دویدن آب نبات چوبی داشته باشند. صحنه هایی از ماساژ برهنه و حمام کردن دختر دبیرستانی. پدوفیل های دوجنسه از تنوع جنسیتی خوشحال می شوند! هیچ بازدهی برای هیچ کدام از اینها وجود ندارد. مانند... توطئه های عظیم متعددی معرفی شده اند که کاوش آنها می تواند واقعاً هیجان انگیز باشد، اما همه آنها به سرعت نادیده گرفته می شوند. انتهای شل هرگز بسته نمی شود. با این فرض که مطمئناً حتی با وجود کاستی‌های داستان، شخصیت‌های صاف و عناصر ناراحت‌کننده‌اش، چیزی در پایان وجود خواهد داشت که ارزش آن را داشته باشد. من با کمال میل انیمه‌های سگ‌آب مصرف می‌کنم و معمولاً می‌توانم چیزی را در زیر L'Essence du Shít پیدا کنم که قابل بازخرید باشد. درعوض، از فینال دور شدم و آرزو می‌کردم که مجموعه‌ی One Piece Filler-Only را تماشا می‌کردم. در وقت خود صرفه جویی کنید و از این کار صرف نظر کنید.

مدتی بود که انیمه شفت را نگاه کردم. آیا راه راه سیاه و سفید را دوست دارید؟ یا کاشی سیاه و سفید؟ آیا پس‌زمینه‌های کولاژ دوبعدی را با رنگ‌های چشمگیر دوست دارید؟ آیا مدرسه ای که شبیه داخل کاخ ورسای است، زمانی که ماری آنتوانت در آنجا زندگی می کرد، ایده خوش سلیقه شماست؟ آیا در انیمیشن خود پسرهای زیبا را به دختران ترجیح می دهید؟ اگر به همه این سوالات پاسخ مثبت داده اید، این برای شماست. اگر نه، ناامید خواهید شد. شفت با یک سبک خاص شناخته شده است. این چیزی نیست که شما به آن می گویید ساکت! صدای بلند است. به کره چشم شما حمله می کند. طراحی شخصیت ها واقعاً تیز است، همه آنها عالی به نظر می رسند - اگرچه کدگذاری رنگ اصلی کمی بد به نظر می رسید. مورد علاقه من هیوتا بود که یونیفرم شلوارک می پوشد و تقریباً همه کاراکترهای خودم را با پاهای برهنه یا شلوار کوتاهی طراحی می کنم که تقریباً همیشه کوتاه است و این احتمالاً رهایی بخش ترین سبکی است که من دیدم یک پسر انیمه برای همیشه پوشیده است. همه شخصیت ها دوست داشتنی بودند اصلی‌تر در واقع دختری به نام مایومی است که می‌خواهد به کلوپ غیررسمی «کاملاً مخفی» آنها بپیوندد که اتاق کارمندانش شبیه اتاق دیگری خارج از ورسای است، او توانایی خاصی دارد که چشمانش می‌توانند چیزهای دیگر را ببینند. مردم نمی توانند بقیه پسرها همگی نوعی توانایی دارند اما صادقانه بگویم که آنها بیشتر شبیه همان کهن الگوهای قدیمی هستند که در هر انیمیشنی می بینید: The Quiet One، The Cooking One، The Cute One، The Tall & Mysterious One، The Fearless Leader... احتمالاً می توانید رنگ موهای آنها را بر اساس آن استنباط ها حدس بزنید. و شخصیت‌های آن‌ها به اندازه پس‌زمینه دوبعدی است، اما من می‌دانم که قرار است این‌طور باشند. این به معنای عمیق بودن یا شکستن هر زمینه ای با انیمیشن عالی نیست. در واقع تقریباً هیچ انیمیشنی وجود ندارد، به نظر می‌رسد که ثابت می‌ماند، و فقط این رنگ‌های درخشان را به سمت شما پرتاب می‌کند و هر صحنه به نظر می‌رسد که در حال انجام یک سفر اسیدی هستید. داستان... خیلی خوب شروع شد. یک راز در مورد ستاره‌ای وجود دارد که مایومی زمانی دیده بود، اما نمی‌توانست دوباره آن را پیدا کند، جایی که آن‌ها به یک کازینو مخفی می‌روند که شبیه یک اسپیکر است (مورد علاقه من)، اما آن‌ها نقطه اوج بودند- از آنجا واقعاً تا حدودی خسته‌کننده شد. آنها تعدادی نقاشی (همه در داخل مدرسه) را بررسی می کنند، سپس تعدادی لولی ظاهر می شود و سعی می کنند او را کشف کنند، و قوس نهایی وحشتناک است. من از چند قسمت آخر متنفر بودم، و امتیازم را پایین آورد - من به سمت 6 متمایل بودم، اما باید به آن اعتبار بدهم که نیمه اول محکم و بامزه و سرگرم کننده و متفاوت است، حدس می‌زنم مسافت پیموده شده شما ممکن است متفاوت باشد...

برداشت اولیه بعد از 3 قسمت، سپس برداشت بیشتر در پایان. بنابراین اگر حرف اول شما به طور مشابه با حرف من یکسان نیست و آن را دوست ندارید، باید متوقف شوید. اما اگر مش کار می کنید و مطمئن نیستید که باید ادامه دهید، می توانید تصمیم آگاهانه بگیرید. من نمی فهمم چرا این را دوست دارم. من در ابتدا از آن عصبانی بودم. این با یک "نقل قول" از ولتر آغاز می شود که او در واقع هرگز نگفته است. (این یک نظر پیشرو بود که توسط شخصی نوشته شده بود که من فکر می کنم مجموعه ای از مطالب خود را انجام داده بود، و سپس به اشتباه به او نسبت داده شد و به هر حال "ویروسی شد"). این یک سبک انیمیشن فوق‌العاده و ژست دراماتیک دارد، به نظر می‌رسید که Crunchyroll Subs که من تماشا کردم هر از چند گاهی در چند قسمت اول هم چیزهایی از دست داده است. با این حال نوعی کشش برای نمایش وجود دارد. این شما را جذب می‌کند و سبک درام فوق‌العاده‌ای است که به نوعی ساده‌لوحانه جذاب می‌شود، حتی اگر این یک چیز باشد. این به اتفاقات بسیار عمیق‌تری نسبت به آنچه در سطح ظاهر می‌شود اشاره می‌کند، و شخصیت‌ها ممکن است به‌طور شگفت‌انگیزی توسعه‌یافته‌تر از آنچه سطح نشان می‌دهد باشد. این نمایش هر چیزی را دارد که باید من را عصبانی کند، اما اینطور نیست. چیز کمی را نشان می دهد که باید مرا جذب کند، اما این کار را می کند. در 3 قسمت در من شروع به مشتاقانه کردن به جایی که این من را. پس از اتمام ویرایش: باشه سواری جالبی بود چند جا رفت و دنیا احساس می کند می تواند خیلی جاهای دیگر هم برود. چندین رشته وجود دارد که می توان برای محتوای بیشتر کشید، اما همچنین دارای یک قوس کامل از توسعه شخصیت در جهت مناسب برای تکمیل آن است. در کل من از داستان/نمایش لذت بردم اما ممکن است برای همه نباشد. احتمالاً بهترین تماشای 2 تا 3 قسمتی در یک زمان است، زیرا بیشتر داستان‌های منفرد 2 قسمتی هستند که آخرین آن یک قوس 3 قسمتی است. لذت ببرید.