Angolmois: Genkou Kassenki

Angolmois یک سریال اکشن تاریخی بسیار معمولی است، و در حالی که برخی کارها را به خوبی انجام می دهد، واقعاً برای متمایز شدن از جمعیت تلاش می کند. با شروع داستان، این قوی‌ترین جنبه این نمایش است، هرچند که لزوماً تحسین بالایی نیست. به بیننده روایتی تخیلی از تهاجم مغول به ژاپن در سال 1271 ارائه می شود که به طور خاص بر جزیره تسوشیما تمرکز می کند، و مبارزه ای که گروهی از زندانیان سابق برای مقاومت در برابر آنها و رشد نه تنها به عنوان جنگجو، بلکه به صورت مردمی انجام می دهند. . با شروع خوب، استراتژی نبرد جالب است، محیط باحال، دیالوگ نسبتاً خوب نوشته شده است، و رویداد بنیادی نمونه ای از انسانیت در بهترین و بدترین آن است، با پیامی زیربنایی که الهام بخش و زندگی است- تایید کردن با این حال، قدم زدن شتابزده است، در حالی که سعی می‌کند به یک روکش تاریخی بچسبد تا جایی که کلاس کاملی از جنگجویان مخفی کوهستانی به نام Toi Barai را اختراع کند، با عناصر تخیلی همراه می‌شود، و از ارزش ضربه‌ای ارزان به‌عنوان عصا استفاده می‌کند. داستان سرایی متوسط، به خصوص در نیمه دوم نمایش. با توجه به این عوامل، داستان چیز خاصی نیست، فقط می‌توان مواد کافی را تهیه کرد که بقیه قسمت‌های نمایش بتوانند از آن استفاده کنند. پس از گفتن همه اینها در مورد داستان، من می خواهم تکرار کنم که این کاملاً بد نیست، فقط چیز خاصی نیست. در واقع، در بیشتر نمایش‌ها تا حدودی سرگرم‌کننده باقی می‌ماند، و در کل توسط برخی قسمت‌های بدتر بعداً سنگینی می‌شود. این هنر منصفانه است، با اکثر استانداردهای کیفیت، با صحنه های مبارزه هیجان انگیز و طراحی شده خوب که توجه بیننده را جلب می کند. با این حال، گاهی اوقات از «ماسک مخوف» رنج می برد، پدیده ای در انیمه که در آن انیمیشن صورت به طور جدی کمبود دارد. اگرچه، بدترین گناه هنری آن، روکش ثابت کاغذ مچاله شده در سرتاسر آن است که هدف آن ارائه هوای باستانی به اثر و بهبود ویژگی زیبایی شناختی آن است. در اینجا، تنها کاری که می‌تواند انجام دهد این است که تأثیر بصری و وضوح کلی بیشتر صحنه‌ها را کاهش دهد. در واقع، گاهی اوقات حتی حواس‌تان را پرت می‌کند، به‌خصوص زمانی که چشم‌ها به یک شکل به یکی از ویژگی‌های روکش کاغذ می‌چسبند و روی آن ثابت می‌شوند، گویی صفحه‌نمایش شما کثیف است یا یک پیکسل مرده دارد. صدا، مانند هر چیز دیگری، با تمام استانداردهای اولیه کیفیت مطابقت دارد، با موسیقی خوب و صداهای زندگی، که در صحنه های نبرد برای برجسته کردن صدای زنگ فلز و ترک خوردن استخوان، عالی است. شخصیت ها به طور کلی خوب هستند، اگر کمی تک بعدی باشند، و من واقعاً هیچ شکایتی ندارم. در این میان بهترین شخصیت ها کوچی و آموشی هستند. کوچی به عنوان شخصیت اصلی، نیروی محرکه اصلی این نمایش است که نقش سرگرم کننده قابل پیش بینی و در عین حال بی توجه خود را به عنوان یک بدجنس ساکن ساکن با گذشته ای غم انگیز انجام می دهد. اما آموشی یک شخصیت فرعی است که تا اواسط نمایش پیشرفت زیادی نمی کند. در حالی که او از طریق وظایف خود به عنوان یک پیشاهنگ قابل توجه است، اما به خاطر انگیزه ها و شخصیت خود که جالب تر و واقعی تر از سایر شخصیت های انیمه هستند، قانع کننده است. به طور کلی، Angolmois با خوب و بد خوب است. اگر چیزی را از این نقد حذف کردید، به یاد داشته باشید که این انیمه بد نیست، فقط چیزی بیش از آنچه هست نیست - غیرقابل توجه.

Angolmois: Genkou Kassenki، مطمئناً از غر زدن یا اکشن ابایی ندارد، از ابتدا تا پایان کاملاً شگفت‌انگیز بود. انیمه سامورایی یا تاریخی، یکی از ژانرهای مورد علاقه من در انیمه است، من انواع مختلفی از انیمه های تاریخی و سامورایی را دیده ام. اما، این انیمه خاص از همان ابتدا اکشن زیادی در آن گنجانده شده بود، من قصد ندارم اسپویلر بدهم، زیرا از افرادی که چنین می کنند متنفرم. اما، تنها چیزی که در این مورد می گویم، این است که خودتان آن را تماشا کنید، و ببینید که این قطعه تاریخی چقدر عملی کاملاً غم انگیز، خونین و شگفت انگیز است، قول می دهم، قطعاً به هیچ وجه ناامید نخواهید شد. خوب، من نبودم، اما این انیمه طولانی تر بود. این یکی از نکات منفی انیمه هایی مانند این است، آنها بسیار خوب هستند، اما همیشه کوتاه هستند، که بد است. اما، من آن را خیلی دوست داشتم، حداقل این وجود دارد.