Active Raid: Kidou Kyoushuushitsu Dai Hachi Gakari 2nd

اول از همه، من فصل اول حمله فعال را قبل از انتقال به این فصل دیدم و به همین دلیل با مفاهیم و شخصیت های آن کاملا آشنا هستم. پس بیایید شروع کنیم داستان فصل 2 حمله اکتیو تا حد زیادی با فصل 1 تغییر نکرده است، زیرا حول محور فعالیت های بخش حمله موبایل واحد 8 می چرخد ​​که کاملاً لقمه ای است، بنابراین برای هدف این بررسی من به سادگی آنها را صدا می کنم. واحد 8. واحد 8 به عنوان یک واحد پلیس مجهز به اسکلت بیرونی است که برای مقابله با مجرمانی که از آنها استفاده می کنند نیز استفاده می کنند. اینها Willwears در درون جهان نامیده می شوند. واحد 8 مانند بسیاری از واحدهای پلیس دارای یک زنجیره فرماندهی روشن است که توسط آن رهبری می شود رهبر آن رین یامابوکی که زیردستانش از او به عنوان رئیس یاد می کنند. رئیسی که با بازی کهنه کار seiyuu Masayo Kurata من احساس می کردم شخصیت فوق العاده ای است که اعضای واحد 8 را کنار هم نگه می دارد و به عنوان چسب آن عمل می کند. اگرچه این اولین باری است که این seiyuu را می شنوم، فکر می کنم عملکرد او بسیار خوب بود. یوسوهارو فوناساکا رئیس بخش واحد 8 است و اگرچه در رتبه بالاتری قرار دارد از رین او نیز به طور فعال در کارهای خلاف آنها شرکت می کند. او بیشتر خدمت می کند به عنوان تسکین کمیک برای نمایش. Takeru Kuroki و Soichiro Sena ستوان هایی هستند که در واحد 8 خدمت می کنند و در اکثر موارد به عنوان نقطه قوت اصلی واحد عمل می کند چهره های واحد پس از فصل 1، Kuroki نقش بسیار بیشتری در انیمه به دلیل داشت ترفیع اسامی در حالی که سنا واحد را ترک کرده بود اما در این فصل برگشت. از بین این جفت، کوروکی همچنان به همان اندازه که در آن بود، سر گرم است فصل اول اما اکنون او تا حدودی آرام تر است. سنا از این زوج آرامتر است و به عنوان تک تیرانداز واحد عمل می کند. در پایان فصل اول، سنا واحد را ترک کرد تا یک شرکت زباله تشکیل دهد، اگرچه او به عنوان مشاور به واحد باز می‌گردد. اگرچه از اعتراف آن بیزاریم، هر دو شخصیت می دانند که باید در زمین به یکدیگر تکیه کنند و به همین دلیل هر دو برای یکدیگر احترام قائل هستند. کارکنان پشتیبانی واحد متشکل از اپراتور Haruka Hoshiymiya که به عنوان کنترل کننده اصلی خدمت می کند و Namihei Sado که مسئولیت نگهداری واحدها را بر عهده دارد به عنوان مکانیک آنها لباس می پوشد. از این جفت هاروکا جالب تر است زیرا او شخصیت نسبتاً شاد و شادی دارد که می تواند برخی از موقعیت های پرتنش را خنثی کند. مادوکا آمانو که در فصل 1 یکی از اعضای کادر پشتیبانی بود، اکنون رئیس آژانس کارآگاهی است که پس از ترک واحد تأسیس کرد. هویت و توانایی های او در طول یک مورد نسبتاً به یاد ماندنی در داستان بسیار مفید است فصل 2 تعدادی از تغییرات را در تیم ایجاد کرد، به ویژه ارتقای آسامی کازاری که شخصیت اصلی فصل 1 بود و یکی از محبوب‌ترین سییو، Ari Ozawa بازی می‌کرد و به او تیم جدیدی برای رهبری داد. من در مورد این حرکت ملاحظات متفاوتی دارم. اسامی شخصیت اصلی فصل 1 بود و عزم او برای بهبود تیم و تلاش او برای مجازات جنایتکاران چیزی بود که او را به یکی از شخصیت های مورد علاقه من تبدیل کرد. بیرون بردن او و تبدیل کردن او به یک شخصیت پشتیبان در عوض احساس می کرد که این حرکت اشتباهی است. با این حال کمک کردن به واحد او در موارد واحد 8 خنده دار بود. فصل 2 علاوه بر حذف شخصیت Ari، دو شخصیت جدید Emilia را نیز معرفی کرد، یک افسر انتقال از لهستان با صداپیشگی seiyuu Yukari Tamura کهنه کار و Marimo با صدای Aimi Tanaka. در حالی که Marimo به سختی می تواند زمان زیادی را برای نمایش روی صفحه نمایش داشته باشد، اما Emilia بسیار بیشتر می شود. من متوجه شدم که امیلیا شخصیت بسیار خوبی بود زیرا او به عنوان یک فویل برای گرمای داغ کوروکی عمل کرد و شخصیت نسبتاً مهربان و دلسوزی دارد که باعث می شود او راحت به آن عادت کند. سابقه او در پشت لباس وصیت نامه اش نیز بسیار جالب بود. یوکاری تامورا از این نظر که می‌توانست امیلیا را به خوبی به تصویر بکشد، طبق معمول عالی بود. همانند فصل قبل، داستان اکتیو Raid موارد هفتگی را با آن جفت می کند طرح اصلی انیمه با شرور اصلی در اینجا Hachijou است در حالی که شرور اصلی قبلی Mythos به جای آن به واحد 8 کمک کرد. رابطه ای که میتوس با کوروکی برقرار کرد اگرچه جالب بود و می توانید ببینید که این پیوند واقعی است. یکی از شرورهای فرعی در انیمه فرماندار Inagi بود که در فصل اول یک شخصیت پشتیبان بود. برای من خنده دار است که چگونه نقشه های بزرگ او در نهایت توسط واحد 8 کشف شد که او بسیار به آنها اعتماد داشت و در عوض توسط شرور اصلی انیمه ربوده شد. هنر انیمه واقعا خوب بود و اگرچه انیمیشن بود خیلی خوب بود انیمیشن قسمت آخر بالاتر از چیزی بود که از این انیمیشن انتظار داشتم و واقعاً من را شگفت زده کرد. موسیقی انیمه خیلی خوب بود و من عاشق افتتاحیه سریال و تم های پایانی تنزل دادن اسامی به یک شخصیت ثانویه حرکت ضعیفی بود. حمله فعال همیشه در مورد یک واحد از افسران پلیس با شخصیت های منحصر به فرد بود که جرایم جدی را که نیاز به استفاده از اسکلت بیرونی واحدها را حل می کند. در این فصل آنها سعی کردند فرمول را تغییر دهند با معرفی ماموریت های سنتی تر پیاده روی و همچنین معرفی موارد نسبتاً منحصر به فرد. اینها از هیولاهای غول پیکر گرفته تا لباس های اراده نامرئی و بت های عجیب و غریب را شامل می شود. با این حال، طرح اصلی کلی بسیار جالب بود به خصوص با پیچش نزدیک به پایان سریال. در حالی که شخصیت‌های جدید مطمئناً وزن خود را بالا می‌برند، ستایش خاص به یوکاری تامورا می‌رسد که تصویر او از امیلیا در کتاب‌های من عالی بود و کاراکترش امیلیا را به یکی از محبوب‌های من در نمایش تبدیل کرد.

گاهی نوشتن نظرات آسان است. تماشا را تمام می‌کنید، یادداشت‌هایتان را بررسی می‌کنید و قبل از اینکه متوجه شوید کلمات وارد صفحه می‌شوند. مطمئناً هیچ تضمینی وجود ندارد که آنها خوب باشند، اما حداقل مشکلی برای یافتن چیزی برای گفتن وجود نداشت. برای فصل دوم Active Raid، گفتن هر چیزی دشوار است. بعد از اتفاقات فصل اول (زمستان 2016)، واحد 8 تغییراتی را به خود دیده است. آسامی متوجه شده است که برای رهبری واحد 9 تازه تشکیل شده منع شده است و به او اجازه می دهد تا قدرتی را که همیشه می خواست داشته باشد و در عین حال او را از سر راه کارهای پلیسی جدی دور کند. سنا، در همین حال، Unit8 را ترک کرد تا به جمع آوری زباله تبدیل شود و برای ابیگیل بد دهن کار کند. چیزی، چیزی و اکنون همه خود را با سیاستمداران فاسد، بقایای لوگوس و توطئه ای می بینند که به قلب دفتر فرماندار توکیو می رود. برای سریالی که ظاهراً مانند Active Raid نادیده گرفته شده است، در تیم سازنده آن شجره نامه ای وجود دارد. کارگردان گورو تانیگوچی کسی نیست جز خالق Code Geass و همچنین کارگردان مجموعه های مورد علاقه مانند Planetes و Maria the Virgin Witch. با ترکیب سریال توسط نویسنده قدیمی انیمیشن ناروهیسو آراکاوا و طراحی شخصیت توسط Asako Nishida، روی کاغذ به نظر می رسد که Active Raid باید چیزی قابل توجه باشد. مطمئناً سعی شده باشد. به‌طور خاص به نظر می‌رسد فصل دوم تلاش‌ها را برای جا دادن تفسیرهای اجتماعی و سیاسی در داستان‌های جنایی آن افزایش داده است. فساد شهرداری، سوء استفاده از مهاجران غیرقانونی و استفاده از PMC ها برای تکمیل پلیس همگی مورد بحث قرار می گیرند. به طور معمول، در رسانه‌ای که چنین موضوعاتی به ندرت با عمق بیشتری بررسی می‌شوند، قابل ستایش است تا یک نوجوان عصبانی که هر زمان که دوست دخترش را نیمه جن است بر سر مردم فریاد بزند. اما نوشته‌های Active Raid واقعاً نمی‌تواند این مسائل را به روش‌های سطحی و گاهی متناقض بررسی کند. نوشته به طور کلی عالی نیست، با برخی ... ایده های جالب برای تغییر ساختار کاربردی اما زیبای کلیشه ای آن. به عنوان مثال، زمانی که زمان تلاش برای گرفتن مظنون اصلی به اعتراف فرا می رسد، واحد 8 طرح درخشانی را برای برگزاری یک عروسی ساختگی در نظر می گیرد که در آن او به دلایلی باید حقیقت را به عروسش بگوید. نابغه! اما شاید مهم‌تر از آن، Active Raid سریالی است که کاملاً شبیه هیچ چیز دیگری در حال پخش نیست، اما هویت واقعی خودش را ندارد. بویی از طراحی توسط کمیته در مورد آن وجود دارد، گویی که آنها سعی می کنند اطمینان حاصل کنند که تا حد امکان برای مخاطبان گسترده ای جذاب باشد. نتیجه یک سوپرسنتای، علمی تخیلی، رویه پلیس، کمدی محل کار، شخصیت درام، هیجان توطئه است. با طلسم آوازی، پسران سکسی با گذشته‌ای آشفته برای دختران و دختران سکسی با شخصیت‌های عجیب غریب برای پسرها. اینطور نیست که همه آن عناصر نمی توانند در کنار هم وجود داشته باشند، اما در این مورد آنها احساس می کنند که آنجا هستند، بنابراین چیزی برای همه وجود دارد. از قضا منجر به نمایشی برای هیچ کس نمی شود. کیفیت تولید Active Raid، شاید عمداً، به بهترین شکل توسط خود نمایش خلاصه شود. وقتی از یک کارگردان قدیمی می‌پرسد که چرا هنوز از جلوه‌های کاربردی استفاده می‌کند، او می‌گوید دلیل آن این است که از بچه‌های سینما پرسیده‌اند نظرشان در مورد یک فیلم جدید چیست و آنها پاسخ می‌دهند که CG آن را ارزان جلوه داده است. Active Raid هم همین مشکل را دارد. مانند بسیاری از انیمه‌های این روزها، تنها چیزهایی که مدل‌های سه بعدی نیستند، شخصیت‌ها هستند که انصافاً همگی ظاهری زیبا دارند، حتی اگر قابل توجه نباشند. پس‌زمینه‌ها همگی آن دسته از چشم‌های با وضوح پایین هستند، عمداً کمی خارج از فوکوس که همیشه علامت قرمزی برای تولید تلاش کمتر هستند. Willwears در عمل کاملاً مناسب به نظر می رسند، اما طرح های آنها نسبتاً بدون الهام باقی می مانند و هنگام اجرای حرکات آهسته تر، شناور و ناهنجار به نظر می رسند. این اغلب یک واکنش تند زانو است که سریالی مانند Active Raid را دست کم گرفته شده بدانیم. مطمئناً بد نیست و چه کسی می‌داند، شاید به مرور زمان مخاطبانی خاص پیدا کند که آن را بازسازی کنند، دقیقاً همانطور که برای Maria the Virgin Witch در سال 2015 در لیست علاقه‌مندان منتقدان ظاهر شد. اما من شک دارم. این نوع چیزها معمولاً برای سریال هایی اتفاق می افتد که سعی می کنند چیز خودشان باشند و باید منتظر می ماندند تا مخاطب پیدا کنند. در مقابل، Active Raid اندکی از همه چیز را دارد اما هیچ چیز آن را بیش از عملکردی به نظر نمی‌رسد. اشکالی ندارد، اما همین.