Tonari no Yamada-kun

ایمو دست کم گرفته شده من چندین محصول استودیو گیبلی را دیده‌ام، اما Tonari no Yomada-kun (همسایگان من یاماداها) بسیار متفاوت از سایر فیلم‌های گیبلی بود. سبک طراحی یا روزنامه این فیلم چیزی بود که قبلا از استودیو گیبلی ندیده بودم، اما از تماشای آن لذت بردم. من احساس می‌کنم گیبلی تقریباً با هر انیمیشنی به‌خوبی عمل می‌کند... به غیر از 3 بعدی هاها. در مورد داستان واقعی، واقعاً یکی نبود. فیلم از کلیپ های کوتاه یا لحظات کوچکی تشکیل شده بود که من معمولاً دوست ندارم. با این حال، فیلم زندگی یک خانواده را به تصویر کشید و من با شخصیت هر یک از شخصیت ها آشنا شدم. شخصیت مورد علاقه من Shige بود:) اگرچه این یکی از فیلم های مورد علاقه من گیبلی نیست، دیدن یک سبک هنری متفاوت معرفی شده است. یادداشت جانبی- اگر هنوز هیچ فیلم گیبلی را ندیده اید، توصیه می کنم ابتدا Spirited Away را تماشا کنید!

بررسی من کمی جانبدارانه خواهد بود، زیرا من معمولاً از این نوع برش از زندگی لذت نمی برم. من به خصوص از این فیلم لذت نبردم، اما می دانم که بسیاری از آن ها به این دلیل است که من به طور کلی ژانر را دوست ندارم. Tonari no Yamada-kun ترکیبی از داستان‌های کوچک تصادفی بود که محیطی خانوادگی را ارائه می‌کرد که ممکن است برخی از آن لذت ببرند، اما به نظرم آزاردهنده بود. طنز ممکن است در زمینه زمانی که ساخته شده بود بهتر عمل کرده باشد، اما امروزه فقط شبیه "طنز بومر" است، همان انواع خسته کننده شوخی هایی که اغلب در پست های فیس بوک می بینید که والدین خود دوست دارند. داستان:6/10. هیچ داستان واقعی برای صحبت وجود ندارد، زیرا این یک Slice of Life به سبک 4 کوما است. داستان‌های کوچکی که ارائه می‌شوند در بهترین حالت خفیف هستند و تماشای بقیه زمان‌ها کاملاً خسته‌کننده هستند. چندین داستان ارائه شده بسیار بیشتر از آنچه استحقاق آن را دارند طول می کشد و به نظر اتلاف وقت است، و داستان های دیگر کمی جالب هستند اما اصلاً توسعه نیافته اند. هنر: 7/10. این هنر بسیار ساده بود، این همان سبکی است که آنها تصمیم گرفتند با آن بروند. این یک نکته منفی نیست - با فرمت مناسب است و انتخاب بسیار آگاهانه ای بود. لحظات کوچکی وجود دارد که سبک هنری تغییر می کند تا روان تر و دراماتیک تر شود و آن لحظات کوچک کاملاً می درخشد. در یک نقطه بخش کوچکی از یک بازی بیسبال نشان داده می شود، و من با صدای بلند به شریکم نظر دادم که انیمیشن در آنجا واقعاً خوب به نظر می رسد. هنر این فیلم را پایین نمی‌کشد، اگرچه در بیشتر مواقع ساده است. صدا: 5/10. صدا متوسط ​​بود، هیچ چیز واقعاً برای من جذاب نبود. در پایان آهنگی بود که من واقعاً از آن لذت نمی بردم و موسیقی پس زمینه آن بی مزاحمت بود. غیر از این، واقعاً نمی توانم چیز زیادی بگویم. فقط صلاحیت داشت شخصیت ها: 2/10. اینجاست که فیلم برای من کاملاً بی نتیجه می شود. کل فیلم قرار است روی این خانواده تمرکز کند، اما بیشتر اوقات فکر می‌کردم خانواده پر از آدم‌های وحشتناک است. زن و شوهر دائماً با هم دعوا می کنند و همدیگر را عصبانی و بی کفایت می دانند، اما فیلم با چند جمله «برای بچه ها ارزشش را دارد» به پایان می رسد. نوع پیامی که به آن نمی رسد. مادربزرگ چند لحظه خوب و چند لحظه بد دارد، اما بیشتر فقط به خاطر مخالف بودن، احساس تضاد می کند. پسر بداخلاق و کمی بازنده است و دختر به سختی در فیلم حضور دارد، بنابراین لحظات او کم بود. در یک لحظه والدین دختر خود را در یک مرکز خرید از دست می دهند و حتی متوجه نمی شوند که او در کنار آنها نیست تا زمانی که در مسیر خود به سمت بزرگراه دور از ساختمان هستند. آنها زمان کافی برای گیرکردن کامل در ترافیک در راه بازگشت دارند، بنابراین خیلی دور بودند و هرگز متوجه نبودند دخترشان در کنار آنها نیست. برای من، این فقط آنها را پدر و مادر بدی می کند. زنان خانواده به طرز باورنکردنی برای پسر مزاحم و مزاحم بودند و باور نداشتند که او می تواند دوست دختر داشته باشد، که بسیار بد اخلاق بود. پدر بیشتر اوقات عصبانی و بداخلاق بود و به نظر می رسید فقط آنجا بود زیرا قرار بود این کار را انجام دهد و اصلاً از بودن در کنار اعضای خانواده لذت نمی برد. هیچ‌کدام از افراد خانواده لذت‌بخش نبودند و شخصیت‌های بسیار کمی وجود داشتند. به طور کلی: 5/10. من اصلا از این فیلم لذت نبردم. من به آن امتیاز پنج می دهم زیرا برخی از لطف های نجات دهنده دارد و چون می دانم کسی که بیشتر به این ژانر علاقه دارد ممکن است از آن لذت ببرد، اما بخش پویای خانواده از داستان های زندگی فقط این کار را برای من انجام نمی دهد و من در بیشتر موارد بدبخت بودم. زمان تماشای این است، فقط منتظر تمام شدن آن باشید.