Taifuu no Noruda

اوه نگاه کن، به نظر می رسد بالاخره منشاء این فیلم های انیمیشنی با موضوع آب/آب و هوا، علمی تخیلی، عاشقانه و ادغامی با توضیح وحشتناک را پیدا کردم. حالا اجازه بدهید با یک سوال راهنمایی کنم: فیلمی را برای من نامگذاری کنید که در آن یک دختر نوجوان که دارای نوعی توانایی های توضیح مبهم در دستکاری آب/آب و هوا است با پسری ملاقات می کند که به نوعی به حل این مشکل کمک می کند و در عین حال وابستگی عاشقانه به او افزایش می دهد. انیمیشن در فیلم مذکور کاملاً نفس گیر است، تلاشی آشکار برای انحراف از این واقعیت که روایت از هم گسیخته و غیرمنطقی است، در حالی که توضیحات نادیده گرفته شده یا کاملاً وجود ندارد. شاید اگر کارگردان احساس «خلاق» کند، جنسیت‌ها را عوض کنند یا سنشان را تغییر دهند. در هر صورت، من مطمئن هستم که فرض اصلی برای اکثر شما بسیار آشنا به نظر می رسد. به احتمال زیاد، بیشتر شما بلافاصله به «Tenki no Ko» فکر کردید، ادغام 2019 که من فقط اکنون کشف می‌کنم که به‌نوعی یک برداشت جزئی از یک فیلم تقریباً بد است. اگر نه، شاید «حباب» به ذهنم خطور کرد، فیلم 2020 فقط کمی قابل تحمل تر بود. شاید اگر کمی با فیلم‌های خود آشنا هستید، «Ride your Wave» روی رادار شما ظاهر شد یا حتی «Drifting Home» البته به میزان کمتر. در نهایت، اگر بلافاصله پس از تماشای «Typhoon Noruda» این مطلب را می‌خوانید، این انتخاب شماست. تبریک می گویم، زیرا اگر هر یک از آن فیلم ها را حدس زدید، درست می گویید! همه آنها دقیقاً یک فیلم هستند با تغییرات جزئی که باعث می شود طیفی از "قابل تحمل" تا "چطور ممکن است چیزی اینقدر احمقانه باشد؟" را در بر می گیرد. اگر شما هم مثل من هستید و تک تک فیلم‌های فوق‌الذکر را دیده‌اید و آن‌ها را تحقیر کرده‌اید، می‌توانید در نهایت خیالتان راحت باشد و بدانید چه چیزی این روند وحشتناک را شروع کرده است. این فیلم دقیقاً در اینجا منشأ آن همه وقت و پتانسیل تلف شده است. Taifuu no Naruda که در سال 2015 با انیمیشنی زیبا اما داستانی افتضاح و مزخرف اکران شد، فیلم اصلی "کسی که به ساخت یک طرح منسجم با داستان منطقی اهمیت می دهد، فقط آن را زیبا نشان دهید" است. طبق معمول، انتظار داشته باشید که به جای شخصیت ها، برش های مقوایی ببینید، دوستی هایی که هیچ معنی ندارند، و عاشقانه هایی که هیچ گاه وزنی را پشت سر نمی گذارند، در حالی که انیمیشن های زیبایی پخش می شوند، به این امید که فراموش کنید که فیلم ها عموماً باید طرح های منسجمی داشته باشند که باید در نظر گرفته شوند. "خوب". خوشبختانه، این قطعه خاص کمتر از 30 دقیقه از وقت من را بر خلاف آثار بلند تلف کرد، بنابراین کمترین امتیاز را به این قطعه نمی دهم. در این مرحله، برای من تبدیل به یک ماموریت می‌شود که تک تک این داستان‌های وحشتناک را کشف کنم، اگر فقط ببینم «ته بشکه» تا کجا پیش خواهد رفت. بابت فرمت فحش‌آمیز پوزش می‌طلبم، واقعاً از دیدن منابعی که بدون داستان سرایی شایسته در پروژه‌ها ریخته می‌شوند، خسته شده‌ام، در حالی که بسیاری از مانگای مستقل به زیبایی نوشته‌شده شایسته این هستند که در عوض با این پول اقتباس شوند.

Taifuu no Noruda یک فیلم کوتاه و اورجینال از استودیو Colorido است که من آن را به عنوان یکی از استودیوهای پشت سر جادوگر بسوزانید و هیچ چیز دیگری به یاد دارم. اما اون یکی خوب بود پس شاید این یکی هم باشه. بیایید نگاهی بیندازیم. داستان: ما با گروهی از دانش آموزان که برای جشنواره فرهنگی آماده می شوند افتتاح می کنیم. بین دو پسر دعوا می شود زیرا... یکی از آنها دیگر نمی خواهد بیسبال بازی کند. شاید او فقط می خواهد کاری ارزشمند انجام دهد و خسته کننده نباشد. کسی که می خواهد ترک کند، آزوما، در شرف بازگشت به خانه است تا از درگیری بیشتر جلوگیری کند، زمانی که خبر می رسد که یک طوفان در شرف وقوع است. دانش آموزان همگی مجبور می شوند در حالی که مدرسه می گذرد در آنجا بمانند. بدیهی است که آنها به جای رفتن به سالن اجتماعات یا ورزشگاه یا جایی که بهتر است محافظت شوند، در کلاسی با پنجره های بزرگ می مانند. آزوما از پنجره به بیرون نگاه می کند و دختری مرموز را می بیند که بالای چند سیم برق ایستاده است. چند مشکل بزرگ در این مورد وجود دارد. اولین مورد این است که قدم زدن بی رحمانه است. این فیلم می خواهد داستانی عمیق درباره دو دوست داشته باشد که با هم اختلاف دارند و دوستی خود را اصلاح می کنند، اما همچنین می خواهد داستانی علمی تخیلی درباره این دختر مرموز و ارتباط او با این طوفان بزرگ داشته باشد. همه اینها در حالی است که تقریباً به اندازه یک قسمت از یک انیمه معمولی طولانی است. اگر صرفاً بر روی آن تمرکز می کرد، ممکن بود زمان کافی برای انجام طرح اول و اجرای خوب و اجرای آن داشته باشد. فکر نمی کنم آنقدر طولانی باشد که بتواند دومی را به خوبی انجام دهد. مشکلی که از این موضوع ناشی می‌شود این است که فیلم در برون‌یابی هر یک از نکات اصلی داستان واقعاً بد است. آنها یک توضیح نیمه تمام برای چیزی می گویند و آن را خوب می نامند. سومین مسئله مهم این است که پر از لحظات گنگ است. نگه داشتن بچه ها در مدرسه، اما دور نکردن آنها از پنجره های لعنتی، کوچک بودن پشت دعوای آزوما با دوستش و کل دلیل حضور دختر مرموز در آنجا واقعاً احمقانه است. منظورم این است که اعتبار بسیار کمی برای بلندپرواز بودن اما از دست دادن انبوه امتیاز برای اجرای شیطون است. شخصیت ها: شخصیت های این فیلم یک مشکل اساسی و اساسی دارند. بسیاری از دو خط داستانی فیلم حول پویایی رابطه آزوما با دوستش و دختر مرموز می چرخد. مشکل این است که این پویایی ها به طور باورنکردنی توسعه نیافته اند و واقعاً کار نمی کنند. او نسبت به میانگین پرنسس دیزنی از دهه 70 و قبل از آن، زمان کمتری را با دختر می گذراند و این واقعیت که ما هیچ چیز در مورد او و دوستش قبل از دیدن خشونت فیزیکی آنها نمی دانیم، به ما به عنوان مخاطب نمی تواند فرصتی را برای ما به ارمغان بیاورد. فرصتی برای دلبستگی به آنها یا اینکه بخواهید آنها را در حال اصلاح مسائل ببینید. هنر: اثر هنری، تا حد زیادی، بهترین بخش فیلم است و فقط مناسب است. پس زمینه ها خوب به نظر می رسند. انیمیشن مشکلی نداره طراحی شخصیت ها کمی کسل کننده هستند اما کار می کنند. تنها مشکل واقعی این هنر علاوه بر اینکه هیچ تاثیر واقعی ندارد این است که سفینه فضایی که ما در ارتباط با دختر مرموز می بینیم به نظر نمی رسد که متعلق به فیلم دیگری باشد. این بسیار موردی از هنرهای سبک CG است که در جای خود نیست. صدا: بازی در این در واقع واقعا بد است. آن‌ها این لحظات شخصیتی را خواهند داشت که قرار است شدید و از نظر احساسی شارژ شوند، اما Nomura Shuuhei، Kaneko Daichi و Kiyohara Kaya فقط به نظر می‌رسند که اصلاً کاری ندارند. همچنین ممکن است در مورد پیش‌بینی آب‌وهوا صحبت‌های ناخوشایند انجام دهند یا برای کتابی که واقعاً نخوانده‌اند و هیچ علاقه‌ای به آن ندارند، گزارش کتاب می‌کنند. تلاش موسیقی نیز کم است، هرچند نه به اندازه بازیگری. هوی: وجود ندارد زمینه های بهبود: اگر زمان بسیار محدودی دارید و آن را می‌دانید، سعی نکنید چندین خط اصلی داستان را به هم بزنید. به خصوص اگر یکی از آن خطوط طرح به نوعی پیچیده باشد. اگر طرح شما به پویایی قوی بین دو شخصیت نیاز دارد، باید مقداری زمان و تلاش واقعی را برای توسعه پویایی آنها صرف کنید، زیرا اگر آن را نداشته باشید، داستان و عملکرد شخصیت غیرقابل باور می شود. چند بازیگر واقعی استخدام کنید برایم مهم نیست که بچه های کارکنان شما برای تنقلات کار کنند، شما به بازیگران واقعی نیاز دارید. افکار نهایی: این فیلم واقعا ارزش نشستن ندارد. حتی اگر نسبتا کوتاه باشد. طرح یک توده رقت انگیز و ضعیف است. پویایی شخصیت کار نمی کند. بازیش وحشتناکه در کل به عنوان تلاش کم به نظر می رسد. من به آن 3/10 می دهم. من به طور جدی به رفتن حتی پایین‌تر از آن فکر کردم، اما احساس نمی‌کنم آنقدر بد است که شایسته آن باشم، زیرا در یک راه تنبل و کم تلاش بدتر از یک راه بد غیرقابل تماشا است.