Sonic X

در واقع کمی عجیب به نظر می رسد که MyAnimeList این برنامه را به ورودی های مختلف فصلی تقسیم نمی کند، تقریباً در هر جایی که می توانید آن را پخش کنید، تمایز بین فصل ها را نشان می دهد، زیرا هر یک از سه فصل برای من تجربه بسیار متفاوتی بود. . فصل اول یک نمایش کاملاً عمومی برای کودکان است. سونیک و شرکت به طور تصادفی خود را به زمین منتقل می کنند و با پسر جوانی به نام کریس دوست می شوند که واقعاً شخصیتی برای صحبت کردن ندارد اما خانواده ای ثروتمند و تأثیرگذار دارد. بنابراین عمارت Thorndyke به مقر باند تبدیل می‌شود، زیرا آن‌ها درگیر درگیری‌های خود در داستان‌های هفتگی، مبارزه با دکتر اگمن و تلاش برای یافتن راهی برای بازگشت به سیاره خود هستند. برای چیزی که هست خوبه حتی خوبه تصور می کنم گروه سنی مورد نظر (که حدود 7 سال سن دارند) این نمایش را بسیار لذت بخش خواهند دید. یادمه وقتی بچه بودم خیلی دوستش داشتم. اما برخی از برنامه های کودکان فقط... قوی تر از بقیه هستند. بیشتر از همه سنین لذت بخش است. و نمی‌توانم بگویم فصل اول Sonic X از این نظر به این خوبی ادامه داشت. در بزرگسالی آن را کمی کسل کننده و بی اهمیت می دانستم. (اما باز هم، این یک انتقاد قوی نیست، زیرا من تشخیص می دهم که برای بزرگسالان ساخته نشده است.) من واقعاً از فصل دوم ناامید شدم. من واقعاً مشتاقانه منتظر فصل دوم بودم، زیرا این مجموعه ای از اپیزودها است که داستان بازی های ماجراجویی Sonic را که من در آنها بزرگ شده بودم و هنوز به خوبی به یاد دارم، متحرک می کند. تنها چیزی که می توانم بگویم... تنها چیزی که احتمالا باید بگویم... این است که اگرچه فصل کامل 26 قسمت است، داستان هر دو بازی به یازده قسمت اول منتقل می شود. همه چیز آنقدر عجولانه بود که هیچ یک از نکات داستانی واقعاً احساسی بازی ها نمی توانند تأثیر بگذارند یا حتی در بیشتر مواقع به هدف ضربه بزنند. فقط خیلی بد بود و سپس آنها سعی می کنند با کریس در یک خط داستانی حرکت کنند که سرانجام زمان بازگشت شخصیت های سونیک به خانه فرا می رسد ... در مورد اینکه چگونه او نمی تواند خود را به خداحافظی مجبور کند زیرا آنها زندگی او را بسیار تغییر داده اند و او در نهایت دوستان واقعی دارد بعد از اینکه تمام عمر مورد غفلت پدر و مادرش قرار گرفته است... و صادقانه بگویم، این هم واقعاً کارساز نبود. باید داشته باشد. تقریباً از لحظه ای که پویایی خانواده او معرفی شد، انتظار چنین خط داستانی را داشتم. اما به نظر می‌رسید که کریس تا آن لحظه از غیبت والدینش در زندگی‌اش آزارش نمی‌داد. و حتی پس از آن، آنها واقعاً آن نوع خط داستانی را آنطور که می توانستند با پتانسیل کامل خود بازی نکردند. اگر کریس این بچه فوق‌العاده ترسو بود که نمی‌توانست هیچ دوستی در مدرسه پیدا کند یا هیچ چیز دیگری تا زمانی که دوستی با گروه سونیک به او جرأت می‌داد یا چیزی... می‌توانست کار کند. اما این بچه کاملاً - رک و پوست کنده، غیر منطقی - کاملاً تنظیم شده بود تا آن لحظه که داستان از او خواسته بود که سعی نکند یک واکنش احساسی را از بینندگان دستکاری کند، و من فقط دلخور نشدم. اما فصل سوم در واقع این سریال را دوباره برگرداند. چیس به لطف برخی شیطنت‌های زمان، اکنون بسیار مسن‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد، با مهارت‌هایی کامل شده است که به او اجازه می‌دهد در یک بحران واقعاً کمک کند، نه اینکه فقط اسیر شود و نیاز به نجات پیدا کند. پس خوب بود و داستان تغییر کرد تا در تمام سنین بیشتر لذت بخش باشد. درگیری طولانی تر و مداوم. توسعه شخصیتی که در واقع معنای خاصی داشت و من را کمی تحت تأثیر قرار داد. (کریس تنها کسی نیست که بزرگ شده است. کرم یک قوس کوچک زیبا پیدا می کند که می خواهد به مادرش ثابت کند که به اندازه کافی بالغ است که با دوستانش نیز وارد جنگ شود، و او در این فینال وزن خود را کاهش می دهد. فصل.) خط داستانی سفر به دور کهکشان در واقع برای من کمی یادآور Dragon Ball GT بود. صادقانه بگویم، فصل سوم تقریباً می تواند به تنهایی باقی بماند. این انیمه، حداقل، در یک یادداشت بسیار قوی ظاهر می شود. نمی‌توانم بگویم آنقدر خوب است که احتمالاً آن را دوباره تماشا کنم، فقط برای سرگرمی. اما در کل بسیار خوب است، حتی با توجه به برخی تکه های واقعاً خشن.

من در حال حاضر دارم دوباره تماشا می کنم زیرا آخرین باری که این فیلم را در دوران جنینی تماشا کردم. افتتاحیه بسیار جذاب است، من از آن زمان بدون وقفه به آن گوش می دهم. قسمت‌های Space Colony Ark باورنکردنی بودند، هر بار که سونیک فوق‌العاده سونیک می‌شد از کوره در می‌رفتم. چند اپیزود وجود دارد که به داستان اصلی کمک نمی کند، پس از آنها بگذرید. و همچنین، دوبله به مراتب برتر است، من کاری ندارم که 4 بچه ها این کار را کرده اند و این کار را انجام می دهند و بله بالله. دوبله است. بهتر. برخی از قسمت‌ها کاملاً قابل پیش‌بینی بودند، اما در هر صورت تماشای لگد شدن اگمن در چندین بار لذت بخش بود. همچنین لحظات بسیار زیبا و ارزشمندی در نمایش وجود دارد که من فقط آن را دوست دارم. این نمایش زیبا و دلنشین را به هر کسی توصیه می کنم. من بچه‌های آینده‌ام را مجبور می‌کنم وقتی از شکم من بیرون آمدند، این را تماشا کنند. شما آن را دوست خواهید داشت. باید سریع بروید!

من یکی از طرفداران Sonic هستم، بنابراین تماشای این یک وظیفه به نظر می رسد، به خصوص با توجه به اینکه چگونه Fandom را به شکل امروزی شکل داده است. من هیچ نوستالژی برای این کار ندارم و نسخه زیربناب ژاپنی را تماشا کردم زیرا 4Kids به شدت آن را مانند بسیاری از انیمه های بچه های دهه 2000 شکست داد. این نمایش به دنبال این است که چه کسی به جز سونیک که Isekai'd به دنیای انسان بود، در آنجا با کریس تورندایک، یک بچه اغلب خسته کننده که تنها ویژگی شخصیتی او ساده‌سازی است، ملاقات می‌کند. بعد از اینکه او دوباره با دوستانش متحد شد، آنها باید قبل از اینکه اگمن انجام دهد، 7 زمرد هرج و مرج را جمع آوری کنند، یا حداقل این چیزی است که سریال نشان می دهد زیرا در بیشتر قسمت ها هیچ اتفاقی نمی افتد، داستان بسیار کم خطر است زیرا همه در نهایت کمتر از یک سوم سونیک را در جامعه می پذیرند. ، شخصیت های اصلی علاوه بر ناکلز به بازگشت به سیاره خود اهمیتی نمی دهند، حتی دلیلی برای بازگشت آنها تا 50 قسمت وجود ندارد و گفتند دلیل گیج کننده است. Eggman و یارانش به اندازه Team Rocket بی کفایت هستند، با این تفاوت که در اینجا کار نمی کند زیرا Team Rocket فقط یک دست انداز در مسیر Ash برای تبدیل شدن به Pokemon Master است، نه دغدغه اصلی. این به یک مشکل بزرگ‌تر منتهی می‌شود که من با این نمایش دارم و این است که تقریباً همه شخصیت‌های تثبیت‌شده مورد هجوم قرار گرفته‌اند و همه شخصیت‌های جدید (به استثنای) یک نت هستند، برای شروع، «Fangirl Amy» و «Idiot Knuckles» بودند. سونیک خودش خیلی وقت ها غیر از خوابیدن مطلقاً هیچ کاری نمی کند، و خودش خیلی وقت ها مثل یک احمق رفتار می کند و بعد کریس ثورندایک وجود دارد، او قرار است قابل ارتباط باشد اما در یک عمارت بزرگ با دو نفر زندگی می کند. والدین مشهور، یک پدربزرگ دانشمند و دو پیشخدمت کلیشه ای نژادی. تضاد او از تنها بودن و نداشتن دوستان ناشی می شود، مگر اینکه قبلاً دوست دارد، و یکی از آنها بسیار دلسوزتر و جالب تر از او است، اما حتی یک قسمت از توسعه را تجربه کرده است، اما اگر او این کار را نمی کرد، هیچ کدام از اینها بد نبود. کاری را آنقدر خودخواهانه انجام دهید که بلافاصله در پایان فصل 2 از او متنفر شوید فصل 1 و 2: 4/10 - تنها عامل رستگاری این است که واقعاً گاهی اوقات من را به خنده می انداخت. اما این سریال در فصل سوم آن که در اصل به صورت پرکننده به سفارش 4Kids ساخته شده است، بازخرید شده است، زیرا داستان این است که چگونه یک نژاد بیگانه به نام "متارکس" به موبیوس حمله می کند (من از نامیدن آن "دنیای سونیک" امتناع می کنم) و چگونه سونیک و دوستان باید در فضا سفر کنند تا 7 زمرد Chaos را که سونیک پراکنده کرده است جمع آوری کنند. این ژانر به یک اپرای فضایی تبدیل می شود که به شدت تحت تأثیر آثار لیجی ماتسوموتو قرار گرفته است و پر از لحظاتی است که در یکی از بازی های ماجراجویی سونیک چندان بی جا نخواهد بود. این قسمت نمایش را دارد و برای هر طرفدار سونیک باید تماشا شود، فقط توصیه می‌کنم برای لذت بردن از آن، 2 فصل از چیزهای لنگ را رد کنید. فصل 3: 7/10 - Tbh من هنوز Yamato را ندیده‌ام، اما این موضوع باعث می‌شود که بخواهم.