Skip Beat!

این یکی از انیمه های shoujo است که من بعد از مدت ها در shounen تماشا کردم و باید بگویم ناامید کننده نیست! شخصیت اصلی، کیوکو، یک هنرپیشه مشتاق بامزه بود و من را وادار کرد تا ببینم بعد از دور انداختن کسی که قدرش را نمی‌دانست، چقدر جلو می‌رود. خوشحال بودم که آزاردهنده نبود و در حالی که رویاهایش را رها می کرد به عقب برنمی گشت. او بسیار لذت بخش بود و من را در طول سریال می خنداند. برخی از شخصیت‌ها و چیزهایی وجود دارد که به آنها اشاره می‌شود، اما هرگز در انیمه آشکار نمی‌شوند، بنابراین امیدوارم جزئیات بیشتری در مانگا وجود داشته باشد. خیلی خوب است که می‌بینیم او بر آزمایش‌ها غلبه می‌کند، حتی اگر همه چیز مطابق با او پیش نمی‌رود و چگونه اشتیاق او به حرفه‌اش افزایش می‌یابد، اگرچه در ابتدا به راحتی می‌توان باور کرد که او فقط یک شغل بالا را برای انتقامش انتخاب کرده است. ای کاش فصل 2 وجود داشت اما در حال حاضر احتمالاً داستان او را با وجود طولانی بودن آن در مانگا ادامه خواهم داد. به دوستان شوجو و کسانی که می خواهند زمان را با چیزی که به راحتی هضم می شود بگذرانند توصیه می کنم.

چیزی که من در مورد این نمایش دوست دارم از قسمت 1 است که من در حال حاضر سرگرم هستم و برای من این یکی از مهمترین بخش های یک سریال است همچنین زمانی که MC توجه شما را به خود جلب می کند، نمایش شما را به اندازه کافی برای سوار شدن به شما وادار می کند و می خواهید بدانید که برای قسمت های بعدی چه چیزی در دسترس است. توسعه شخصیت اصلی به خوبی ارائه شده است، همچنین یکی از چیزهایی که دوست دارم، پویایی بین شخصیت ها است. اما انتظار هیچ چیز عمیقی نداشته باشید، بالاخره یک درام کمدی و عاشقانه است، ساده و خوش ساخت، دلنشین و خنده دار. اگر می خواهید سفری را ببینید که افرادی در زندگی با حماقت های زیادی دست و پنجه نرم می کنند و درام و عاشقانه کمی عاشقانه پس فکر می کنم از این نمایش لذت خواهید برد

من فکر می کنم طنز اینجا و رشد MC بسیار عالی بود. این یکی از خلاقانه‌ترین سریال‌هایی است که برای ارائه احساسات به گونه‌ای دیده‌ام که واقعاً آن‌ها را به پاپ می‌رساند و من را در موارد زیادی می‌خنداند. زمانی که این سریال روی تمام سیلندرها پخش می‌شد، کار سختی پیش رفت و چند قسمت وجود داشت که واقعاً توانایی کیوکو را برای اجرای تحت فشار و تولید چیزی که بسیار استادانه به نظر می‌رسید به نمایش گذاشت، به خصوص با توجه به اینکه او در همه این‌ها تازه کار است. زمانی که او هنوز با انگیزه هایش و انتخابش برای دنبال کردن بازیگری خاص دست و پنجه نرم می کند، سریال بسیار قوی است. و بسیاری از شخصیت های جانبی هم طنز و هم رشد او را به خوبی تسهیل کردند. دو عنصر وجود دارد که این سریال را عقب نگه می دارد. اولین مورد عاشقانه آن است. من فکر می‌کنم در اینجا می‌توانست چیز جالبی وجود داشته باشد، چه در مورد کیوکو x رن صحبت کنیم یا مثلث عشقی که با شو توسعه می‌یابد، اما نمایش این موارد را آن‌قدر پیش می‌برد که همه آنها به سختی احساس می‌کنند شروع کرده‌اند. ارتباط منفی کیوکو با رن کاملاً ناشی از احساسات شو نسبت به شخصی است که او به‌عنوان رقیب خود می‌پندارد، به این معنی که برای کیوکو، که به معنای واقعی کلمه همه این کارها را برای تنفر از شو انجام می‌دهد، منطقی به نظر نمی‌رسد که تا زمانی که رن را رد کرده است، ادامه دهد. . حتی در پایان سریال که در آن آنها به طور قابل توجهی نسبت به یکدیگر نرم شده اند، تقریباً هیچ شناختی از احساسات دیگری در هیچ یک از آنها وجود ندارد (به نظر می رسد هر دو در آن بخش دچار سوءتفاهم هستند) و بنابراین ایجاد هر نوع عاشقانه ای است. . این تقریباً همه توسعه فردی است. و شو بدتر از این کار می کند، شروع به برقراری ارتباط با کیوکو از طریق خاطراتش از ارتباط آنها می کند و سپس فقط حسادت می کند که او تا پایان سریال با رن کار می کند. هیچ چیزی وجود ندارد، حتی یک عذرخواهی. عنصر دوم آن پایان است. 25 قسمت به وضوح کافی نبود. ما درست قبل از یک نقطه محوری برای شخصیت رن به پایان می رسیم. این می‌توانست هر اپیزود تصادفی در سریال فراتر از تکه‌های کوتاه شخصیت‌های دیگر باشد که آن را کامل می‌کند. در حالی که این سریال قبلاً دارای قوس‌های جالبی بود، این یکی احساس می‌کرد که از منظر شخصی برای شخصیت‌ها، از منظر توسعه بین فردی و همچنین از منظر شغلی تأثیرگذارترین خواهد بود. متأسفانه، ما فقط توانستیم نیمی از آن را ببینیم، بنابراین فرصت به دست نیامد. در مجموع، اگرچه مطمئناً بد نیست، اما پایان آن واقعاً لذت من را از کل سریال تضعیف کرد و باعث شد که دلم بخواهد. هنوز هم سواری خوبی است، اما به سختی می توان آن را به طور کامل توصیه کرد.