Shirokuma Cafe

احتمالاً یکی از باحال ترین انیمه های موجود در اطراف است - البته هیچ جناسی در نظر گرفته نشده است. کافه خرس قطبی برشی از کمدی زندگی درباره یک پاندا تنبل است که وقت خود را در یک کافه Polar Bear'a می گذراند. کافه خرس قطبی زمانی شروع می شود که پاندا پس از تعقیب یک پروانه در حالی که به دنبال شغل برای درخواست است، PBC را کشف می کند. حتی با وجود اینکه او برای کار در آنجا استخدام نشده است، او همچنان به عنوان حامی و دوست خرس قطبی به آنجا می رود. محیط کافه شهری کوچکی در ژاپن است که در آن انسان ها و حیوانات با هم زندگی می کنند. به غیر از پاندا و خرس قطبی، پنگوئنی نیز وجود دارد که از قهوه لذت می برد، اما به نظر می رسد خرس قطبی از مزاحمت با او از طریق جناس لذت می برد (پایین را ببینید) ساساکو: دختری که به عنوان پاره وقت در کافه کار می کند و چند نفر دیگر که می آیند و می روند. از آنجایی که این یک کمدی است، من در مورد طنز به جای طرح کلی بحث خواهم کرد. طنز PBC بسیار عجیب است. شاید به این دلیل است که نمایشی بسیار ژاپنی است یا شاید مخاطبان بالغ تری را هدف قرار داده است؟ به معنای چیزی تصادفی مانند Bobobobo عجیب نیست، بلکه از نظر نوع طنز به تصویر کشیده شده است. یکی از شوخی‌های اصلی که به طور مداوم استفاده می‌شود این است که پنگوئن از خرس قطبی چیزی می‌خواهد و او به دلیل جناس‌های بازی ژاپنی گیج می‌شود. یک مثال درخواست اوکواری (ثانیه) و PB با گل آفتابگردان (Hiwari) یا هندوانه (Suika-Wari) است، مثال دیگر این است که بگوید لطفا (چودای) و یک میز (چابودای) بگیرید. مطمئناً این یک راه جالب برای یادگیری اصطلاحات ژاپنی است و خنده دار است. نوع دیگری از طنز ارائه شده، طنز معمولی ژاپنی است، مانند PB که پیشنهاد می کند پاندا روی یک قایق ماهی تن کار کند (که کار بسیار سختی است) یا پنگوئن از PB می خواهد که شانه او را ماساژ دهد و در نتیجه پنگوئن توسط PB به زمین می خورد. درک طنز بسیار ساده و آسان است. نمونه دیگری از طنز مورد استفاده خرس قطبی است که می‌خواهد کافه‌اش را تغییر دهد، بنابراین از پاندا پیشنهاد می‌کند و می‌گوید که می‌خواهد آن را «کافه پاندا» بسازد، در حالی که آنها فقط اقلامی با تم بامبو سرو می‌کنند، همه چیز پاندا محور است و همه لباس‌های پاندا می‌پوشند. پی بی به کافه برگشت و این را دید و به سادگی می گوید "همه چیز را عوض کن." با آرامش به جای اینکه عصبانی شوید. پیشنهاد یا توصیف یک کمدی سخت است زیرا بیننده باید آن را خودش ببیند، کافه خرس قطبی یک انیمه جذاب آرامش بخش است. من معتقد نیستم که همه از آن لذت ببرند، اما برخی ممکن است آن را خسته کننده یا عجیب بدانند. از نظر صوتی دوبله نیست، کاملا با صدای ژاپنی زیرنویس شده است. موسیقی جاز شاد و سبک در سراسر نمایش پخش می شود. مقدمه نمایش نیز فقط برای ضبط یک BANGER است. با توجه به اینکه ساختار جملات ژاپنی چقدر ساده است، PBC روش خوبی برای یادگیری ساختار جمله ژاپنی و همچنین برخی از کلمات است. آنها آهسته صحبت می کنند و برای غیر ژاپنی زبانان به راحتی قابل درک است. این انیمیشن بسیار واقع گرایانه است و توسط Studio Pierrot ساخته شده است. از نظر روانی سنگین نیست اما از نظر سبک هنری بسیار واقع گرایانه است. برای جمع‌آوری این افکت از سایه‌زنی سنگین استفاده نمی‌کند، بلکه برخلاف اکثر انیمه‌ها، از جزئیات زیادی استفاده می‌کند. این سبک هنری همچنین بر روی پس‌زمینه‌های خالی در طول صحنه‌ها تمرکز می‌کند تا بر روی فرد تمرکز کند یا تصویری مانند بامبو شناور را برای رساندن پیامی به مخاطب به تصویر می‌کشد. شما باید یک عکس از نمایش را ببینید یا یک کلیپ را تماشا کنید تا بفهمید در مورد چه چیزی صحبت می کنم. این یک سبک هنری واقع گرایانه بسیار منحصر به فرد است. آیا کافه خرس قطبی را توصیه می کنم؟ توصیه می کنم اگر از کمدی های آرامی لذت می برید، خودتان آن را امتحان کنید. اگر به دنبال چیزی با عمل، عمق یا حوصله بیشتر هستید.. این را پیشنهاد نمی کنم. لحظات مسخره‌ای دارد اما چیزی که در کمدی‌های نوع شونن نمی‌بینید. هیچ چیز شامل آسیب بدنی یا فریاد زدن نیست. من شخصاً فکر می کردم که زیبا بود، اما نسبتاً خسته کننده و فاقد محتوا بود. من به آن پاسخ متفاوتی خواهم داد زیرا برای همه مناسب نیست. با این حال می توانم درخواست تجدید نظر را درک کنم. 6 می گیرد زیرا کسل کننده است و هیچ دلیل واقعی برای تماشای آن وجود ندارد مگر اینکه نیاز به خنده داشته باشید یا بخواهید آن را از انیمه معمولی Shonen یا اکشن تغییر دهید. کمدی‌های جالب‌تری وجود دارد و راه‌های ساده‌تر و زمان‌برتری برای یادگیری ژاپنی وجود دارد. بد نیست برای چیزی که هست خوبه برشی از کمدی زندگی درباره کافه خرس قطبی.

کافه Shirokuma یک انیمه عالی از زندگی است. شاید یکی از مفیدترین نمایش‌های موجود باشد و برای هر بخشی از طرفداران زندگی، دوستداران حیوانات و افرادی که می‌خواهند آرامش داشته باشند و از دغدغه‌های دنیوی دور شوند، باید تماشا کنند. همچنین اساساً مناسب خانواده است و عاری از خشونت یا محتوای نامناسب است. در نهایت، این یک انیمیشن خوب برای افرادی است که سعی در یادگیری ژاپنی دارند، زیرا صداگذاری واضح و قابل درک است. بصری: 8.5/10 تصاویر بسیار خوب هستند. مانند برخی دیگر از نمایش‌های زندگی، سبک هنری ساده‌تر است، اما به خوبی با لحن سالم نمایش مطابقت دارد. حیوانات و انسان‌ها با دقت ترسیم می‌شوند، اما نه آنقدر واقع بینانه که بی‌تأثیر باشند. سبک هنری به شخصیت هر شخصیت کمک می کند - پاندا زیبا به نظر می رسد، تنبل به نظر تنبل به نظر می رسد، خرس قطبی بازیگوش به نظر می رسد، پنگوئن کمی جدی تر به نظر می رسد و غیره. پس زمینه چیز خاصی نیست، اما لحظاتی از زیبایی بصری وجود دارد که گهگاه خودنمایی می کند. موسیقی: 7.5/10 موسیقی دلپذیر است و به خوبی با نمایش مطابقت دارد، اما واقعاً کاری نمی کند که آنقدر برجسته شود که 8-10 باشد. OPها به طور مداوم قوی هستند، اگرچه کمی نرم هستند، در حالی که EDها از قوی ("Llama Mambo") تا ضعیف متغیر هستند. در حالی که برخی از BGM های عالی و به یاد ماندنی وجود دارد، آنها آنقدر شگفت انگیز نیستند که من برای گوش دادن به آنها تلاش کنم. صداپیشگی: 10/10 کافه Shirokuma برخی از بهترین صداپیشگی هایی را دارد که من دیده ام. گروه بازیگران مملو از صداپیشگان با استعداد است، و در حالی که این نمایش ممکن است چندان شناخته شده نباشد، بسیاری از این VA ها به خاطر نقش‌هایشان در نمایش‌های دیگر مشهور هستند. هر VA به خوبی با شخصیت خود مطابقت دارد و به طور مداوم اجراهای با کیفیت، پرانرژی و سرگرم کننده را در طول فصل طولانی 50 قسمتی سریال ارائه می دهد. دیالوگ پرانرژی و سرگرم کننده است بدون اینکه مثل برخی از شوون ها مضحک یا بیش از حد باشد، که این نمایش را برای یادگیری زبان خوب می کند. داستان/جهان‌سازی: 6.5/10 هر قسمت معمولاً به دو نیمه مستقل تقسیم می شود، اگرچه برخی از داستان ها طولانی تر از یک نیمه اپیزود هستند. از آنجایی که نمایش برشی از زندگی است، هیچ خط داستانی فراگیر وجود ندارد، بنابراین متنفران از زندگی نباید آن را تماشا کنند تا مبادا خسته شوند! برخی مضامین تکراری وجود دارد، اما تمرکز اصلی بر روی تجربیات روزانه بازیگران است. جهان‌سازی مناسب و معقول است، اما مکان و داستان در واقع تمرکز نمایش نیست. نگارش/شخصیت ها: 9/10 اپیزودها و شخصیت ها کاملاً خوب نوشته شده اند. در حالی که برخی از قسمت ها بهتر از بقیه هستند، اکثر قسمت ها به طور مداوم در این بخش قوی هستند. نویسندگان به خوبی کار می کنند و داستان های سرگرم کننده، طنز و دل انگیزی خلق می کنند که بیننده را بدون ایجاد اضطراب درگیر می کند. بیشتر تضادهای داستانی، مشکلات دنیوی زندگی روزمره هستند - کار، روابط، خانواده و دوستان - و با این حال، بیننده همچنان روی این شخصیت های احمقانه سرمایه گذاری می کند که آنها و شخصیت ها و روال آنها را می شناسد. هر شخصیت به روش خاص خود منحصر به فرد و دوست داشتنی است، و من متوجه شدم که از ویژگی های متفاوت آنها، مانند جناس های خرس قطبی، بی اعتنایی ماندریل به فضای شخصی، تنبلی پاندا و مواردی از این دست قدردانی می کنم. خلاقیت: 6.5/10 شخصیت ها بسیار خلاقانه نوشته شده اند. با این حال، طرح ها مجموعه ای ترکیبی هستند، با برخی داستان های خلاقانه و چند داستان کمتر الهام گرفته شده. سرگرمی و تجربه احساسی بر تحولات داستانی و فتنه اولویت دارد، بنابراین بینندگانی که به دنبال دومی هستند باید به جای دیگری نگاه کنند. سرگرمی: 10/10 هر قسمت به طور مداوم آرامش‌بخش، دلگرم‌کننده و جذاب بود و یک تجربه احساسی رضایت‌بخش را ارائه می‌کرد. ما فراز و نشیب های مرتبط زندگی روزمره را با شخصیت های حیوانی زیبا، خنده دار، سالم (و همچنین چند انسان) دنبال می کنیم که با هر قسمت بیشتر به آنها وابسته می شویم. همچنین تنوع کافی برای جذاب نگه داشتن نمایش وجود دارد، با قسمت های مختلف با تمرکز بر تنظیمات، فعالیت ها، رویدادها و شخصیت های مختلف. در حالی که نمایش گاهی اوقات لحن جدی تری به خود می گیرد، اما همه چیز در نهایت برای حیوانات کافه Shirokuma درست می شود.