Shen Yin Wangzuo

دنیای تاج و تخت، دنیای شیاطین و شکارچیان دیو است. گروه‌هایی متشکل از 6 شکارچی قوی که توسط اتحاد معابد انتخاب شده‌اند با ارباب شیطان و 72 ستون او مبارزه می‌کنند. احزاب متشکل از یک قاتل، جادوگر، احضار کننده، جنگجو، کشیش و یک شوالیه هستند - آنها برای مبارزه با ستون ارتش شیطان مهاجم و ارباب شیطان انتخاب می شوند. لانگ هاوچن یک نامزد شوالیه است که در حومه دورافتاده شهر اودین می‌ماند و در عین حال بیهوده تمرین می‌کند تا شوالیه شود و از مادر بیمارش محافظت کند. او یک برخورد تصادفی با یک دختر جالب دارد که آغاز سفر او برای شوالیه شدن است. داستان و شخصیت ها: طرح Throne of Seal یک طرح بسیار ساده است که از عناصر معمولی wuxia مانند کشت و هنرهای رزمی استفاده می کند و آن را با عناصر MMORPG سبک قرون وسطایی ترکیب می کند. برخلاف داستان معمول هنرهای رزمی، Throne of Seal از توسعه شخصیت تنبل چشم پوشی می کند، جایی که یک شخصیت جانبی به MC می چسبد و درام را تحریک می کند و خط داستانی اصلی را به تاخیر می اندازد. در عوض، Throne of Seal به گونه‌ای آشکار می‌شود که با رشد Haochen، جهان بیشتر باز می‌شود و در نتیجه برخوردهای شانسی بیشتری با شخصیت‌های کلیدی رخ می‌دهد. به این ترتیب خط داستان ترسیم شده و در عین حال طبیعی به نظر می رسد، جایی که تعامل شخصیت ها ارگانیک تر است و عجولانه نیست. یکی دیگر از جنبه‌هایی که داستان‌های wuxia به‌خصوص در مدت طولانی‌تر از هم می‌پاشند، از طریق ریتم آن است - داستان‌هایی که سرعت آنها خیلی سریع است یا کند، جنبه‌های منفی خود را دارند، اما Throne of Seals به اندازه‌ای پیشرفت دارد که خیلی طولانی نمی‌شود یا سرعت آن افزایش نمی‌یابد. به قدم زدن می رسد. هر آرک در فصل اول Throne of Seal اهمیت خاص خود را دارد و آنها به طور یکپارچه با هم کار می کنند. حتی از پرش‌های زمانی در قوس‌های آموزشی برای رد کردن بسیاری از محتوای پرکننده غیر ضروری استفاده می‌شود. من از پویایی کمدی بین شخصیت‌ها لذت بردم، این تنش را در لحظه مناسب می‌شکند و در طول صحنه‌هایی که بسیاری از دانگهواها از آن استفاده می‌کنند، از ایجاد حالتی طولانی جلوگیری می‌کند. در مجموع، شخصیت ها و داستان به خوبی اقتباس شده اند و انتظار من از آثار Tangjia San Shao کمتر نیست. هنر و صدا: سبک هنری و انیمیشن لیگ هایی بالاتر از سریال های دیگر هستند که در همان دوره زمانی منتشر شده اند. Throne of Seal's CGI به دلیل وفاداری بصری و چگالی ذرات/محیط زیست، بودجه بسیار بالایی را احساس می‌کند. تنظیمات بسیاری از صحنه ها به دلیل استفاده از سایه، شکل دادن به نور، محیط جوی از طریق برگ ها، برف و غیره بسیار زیبا و واقعی است. اگرچه کاراکترها هنوز از طریق فریم های کلیدی متحرک هستند به جای حرکت، حرکت آهسته یا حداقل در هنگام صحبت کردن و حرکت در طول دیالوگ باعث می شود که انیمیشن mo-cap بسیار متقاعد کننده تر شود. Donghua تمایل دارد از فیزیک مو نیز لذت ببرد و این سریال نیز از این قاعده مستثنی نیست، Throne of Seal به فیزیک موهای شخصیت های زیادی توجه دارد و دیدن سطح جزئیات هنگام تماشای حرکت در شخصیت ها عالی است. از نظر آنچه در مورد هنر و انیمیشن از آن لذت نمی بردم، در طول صحنه های اکشن در Throne of Seals می بینیم که نماها سریع هستند و در بین این نماها همیشه حرکت آهسته معمولاً در نماهای نزدیک استفاده می شود. آنها حس غوطه وری و فوریت را در صحنه های اکشن می شکنند و من شخصاً وقتی از آن در این سریال استفاده می شود طرفدار آن نیستم. طراحی صدا در انتخاب موسیقی و جلوه های صوتی نسبتاً با کیفیت و مناسب برای خلق و خوی است. صداگذاری نیز کیفیت بسیار مناسبی دارد. هیچ شخصیت یکنواختی در این سریال وجود ندارد و در عوض کاراکترها بسیار گویا هستند، به خصوص وقتی صحبت از کمدی مانند Cai'er و شوخی های گروه قاتلان او می شود. لذت و در کل: تماشای این فصل لذت بخش بود و نیازی به فکر کردن من در مورد سیستم تزکیه، دنیاهای مختلف یا تضاد شخصیتی نداشت. این یک داستان و شخصیت های طبیعی و آسان برای دنبال کردن دارد به طوری که تماشای آن را در جلسات طولانی تر در مقایسه با سایر دانگوآها بسیار بهتر می کند. من واقعاً از صحنه‌های اضافی/توضیحاتی در پایان لذت نمی‌برم، اما از اینکه آنها این صحنه‌ها را از داستان واقعی حذف می‌کنند تا در سرعت و محتوای غیرضروری صرفه‌جویی کنند، قدردانی می‌کنم.

فکر نمی‌کنم تا به حال دونگوآ یا این انیمیشن سه بعدی چینی را تماشا کرده باشم، زیرا همیشه به این فکر می‌کردم که چقدر مزخرف به نظر می‌رسد، اما اکنون به نوعی پشیمان هستم. همانطور که یکی از منتقدان بالای من گفت، این انیمه کلیشه های زیادی دارد، اما هنوز هم مانع از خوب بودن آن نمی شود. من به شما دروغ نمی گویم شخصیت ها بسیار صاف و یک بعدی هستند، اما با وجود اینکه شخصیت های یک بعدی زیادی وجود دارند که بسیار باحال و سرگرم کننده هستند (مانند پدر MC یا دختر مو بنفش). همچنین یکی از آزاردهنده ترین کلیشه ها برای شخص شخصی، بدون اسپویل اصلی، برای کسانی که تماشا کردند وجود داشت، من در مورد حیوان خانگی ام سی صحبت می کنم. این مثل کلیشه ای ترین چیزی است که از ابتدا انتظار داشتم. به جای اینکه به MC چیز بد و باحالی بدهند، آنها به او یک حیوان خانگی خدمات فن دادند و این واقعاً من را ناامید کرد. اما در کنار آن همه چیز عالی است. سرگرم کننده ترین چیز در اینجا افسانه و داستان است. همچنین OST و صدا برای من فقط 10/10 است. بدون آن صحنه های اکشن OST عالی می تواند درست باشد، اما با این موسیقی محرک، تمام صحنه های مبارزه بسیار حماسی تر می شوند. P.S. متاسفم برای زبان انگلیسی من، من زبان مادری نیستم، اما امیدوارم منظور من را متوجه شده باشید.