Sentai Daishikkaku

روزهای خوب قدیمی تماشای Power Rangers را به یاد دارید، جایی که قهرمانان برای نجات دنیا تغییر شکل دادند؟ دست و پنجه نرم کنید، زیرا نمایش جدیدی وجود دارد که فرمول کلاسیک را به غیرمنتظره‌ترین شکل تکان می‌دهد!

در این سری، پاور رنجرز برای عدالت نمی جنگد. آنها برای هیجان سرگرمی با هیولاها مبارزه می کنند! این را تصور کنید: هیولاها قربانی هستند و رنجرها ستاره های یک برنامه تلویزیونی هستند که در آن نبردهای آنها برای همه مردم پخش می شود. این پیچ و تاب است که عمق و جذابیت را اضافه می کند و هر قسمت را به یک سواری هیجان انگیز تبدیل می کند.

این سری که از لحاظ بصری خیره کننده با انیمیشن های چشم نواز و موسیقی متن های بسیار خوب است، به ریشه های Power Rangers خود ادای احترام می کند و در عین حال مسیر منحصر به فرد خود را ترسیم می کند. شخصیت‌ها تازه، خط داستانی غیرقابل پیش‌بینی و اکشن شدید هستند.

به طور خلاصه، این سریال ترکیبی وحشی از اکشن، تعلیق و پیچش‌های غیرمنتظره است. اگر به دنبال نمایشی هستید که اسکریپت مفهوم Power Rangers را تغییر دهد، این همان است. در حالی که کمدی سبک است، هیجان خط داستانی بیش از حد آن را جبران می کند.

بنابراین، برای تجربه راه‌اندازی مجدد Power Rangers که هرگز نمی‌دانستید به آن نیاز دارید، آماده شوید. این سرگرمی است که تا به حال ندیده اید، و به من اعتماد کنید، نمی خواهید آن را از دست بدهید!

در نهایت این فقط نظر من است، ممکن است با دیگران متفاوت باشد اما می توانید خودتان آن را امتحان کنید و خودتان قضاوت کنید.

امتیاز: 10/10

Sentai Daishikkaku ایده خوب و جذابی دارد - بدون هیولا، قهرمانان نمی توانند وجود داشته باشند. و همه اقدامات قهرمانان خوب نیستند، نوری را می تابانند که صنعتی را که با بهره مندی از کل مصیبت بین دو طرف ایجاد شده است، آشکار می کند، و آن را به مردم عادی در دنیای خود که از آن بی خبرند می فروشند.

چنین نمایشی نیاز به یک بازیگر خوب از شخصیت‌ها دارد که می‌توانند داستان را بسازند یا داستان را با پیش‌فرض معرفی کنند. در حالی که تعداد کمی از شخصیت‌ها (سوزوکیری) هستند که بعداً روی آن‌ها متمرکز شده‌اند و من فکر می‌کنم به نوعی متفکرانه ساخته شده‌اند، هنوز هم احساس می‌کنم که اکثریت ضعیف هستند.

به عنوان کسی که با تماشای Power Rangers بزرگ نشدم، اما با تماشای Fuuto Tantei خوب بود، نمی‌توانستم بدانم چرا رنجرها و مبارزان در این انیمه در ابتدا بی‌اهمیت به نظر می‌رسند. من می دانم که آنها قرار است تا حدودی آدم های بد اینجا باشند، و طرفداری از آنها ضروری نیست، با این حال، نمایش دلیلی برای اهمیت دادن به آنها نداشت. شاید این نتیجه مورد نظر باشد، فقط تمرکز روی جنگنده D، اما جنگنده D بیشتر یک ایده انتقام‌جویی است تا یک شخصیت کامل، و همین را می‌توان در مورد سوزوکیری نیز گفت، او فقط گاهی باهوش‌تر از D است.

از نظر طرح و کارگردانی، قسمت اول در حالی که باعث شد دوباره به تماشای قسمت دو و سه برگردم، اما کم بود. اپیزود دوم حاوی اطلاعاتی بود که آرزو می‌کردم قسمت اول داشت، شاید نظر من را در مورد اینکه چگونه برخی از هیولاها جاودانه هستند، اما درباره رئیس‌هایشان، تغییر می‌داد.

وقتی صحبت از انیمیشن به میان می‌آید، دوباره، این نمایش به نظر می‌رسد که دقیقاً در وسط قرار دارد - استفاده سنگین از CGI برای هیولاها و مبارزان، که در برخی موارد قابل درک است، اما اغلب اوقات برای چشم ناخوشایند است. در اگر آنها بتوانند آن را به خوبی سه بعدی در ED بسازند، داستان متفاوتی خواهد بود، اما در کل، انیمیشن به اندازه کافی خوب است، به نظر می رسد یوستار با این نمایش بدتر از آنچه در Arknights انجام داد رفتار می کند. CGI هم آنجاست.

ارزش دیدن داره؟ قابل تماشا است، ایده اصلی جالبی دارد، اما ارائه ضعیفی دارد. من به تماشای آن ادامه می‌دهم تا زمانی که احساس کنم به اندازه کافی خوب هست.

امتیاز: 5/10