Sekaiichi Hatsukoi

این اولین یاوی من بود و من برای همیشه طرفدار این سریال هستم، شاید داستان چیز خاصی نباشد اما بیایید، منظورم این است که از انگیزه های جالب و مضامین غیر معمول قدردانی می کنم اما این فقط لذت خالص برای همجنس گرایان جوان من بود و حتی بعد از 10 سالگی من هنوز دوست دارم برای تماشای این فیلم یا خواندن مانگا به عقب برگردم زیرا داستان ritsu و takano-san فقط شایان ستایش و شدید است. من همه زوج های دیگر را نیز دوست دارم، داستان های آنها به خوبی پیش می رود و من از آنها نیز لذت بردم. حتی پس از خواندن بسیاری از مانگا‌های آداب و رسوم و تماشای Yaois، من هنوز آن را یک شاهکار شخصی و در کل 9 خوب می‌دانم، زیرا تماشای آن و دوباره تماشای آن بسیار لذت‌بخش است و در نهایت، این هنر است.

ما در آغاز داستان ساده ای داریم، چیزی که حتی می توان آن را به عنوان کلیشه ای اما در عین حال واقعاً لطیف طبقه بندی کرد. اما به محض تمام شدن قسمت اول می بینید که نه، این سریال آنطور که ما عادت کرده ایم فقط عاشقانه نیست. به موضوعاتی مانند آرزوهای هر یک، منیت شخصی، وضعیت کاری ویراستاران و مانگاکاها می پردازد و به ما یک دیدگاه خودی می دهد که قطعاً به اعتیاد به کار، درک افراد از نظر راحتی خانواده و تلاش مداوم برای آسیب نرساندن بستگی دارد. هر کسی و کار خود را به درستی انجام دهید . سایر زوج های ثانویه همچنان این دنیا را از دیدگاه های مختلف نشان می دهند و به درک بیشتر آن کمک می کنند، یا به عنوان: فروشنده، مانگاکا و دستیارانش، ویراستاران... به طور خلاصه آنها نشان می دهند که مردم ژاپن و صنعت آنها در محیط کار چگونه هستند. بیایید با شخصیت اصلی اونودرا شروع کنیم، او در هیچ زمانی تسلیم نمی شود اگر مجبور باشد برای پیشرفت یا کمک به دیگران اضافه کاری کند، بدون تردید این کار را انجام می دهد، او قلبی بزرگ و جاه طلبی های زیادی نسبت به خود دارد. شریک زندگی او به نوبه خود با درک و تجربه تجاری عالی خود در کار خود بسیار خوب است، درست مانند اونودرا او سعی می کند تا حد امکان به همه کمک کند اما به روشی محتاطانه تر. از طرفی این شخصیت موقعیت‌هایی دارد که من دوست ندارم فردی بسیار سمی باشد و من را آزار می‌دهد چون او را نمی‌زنند و به نظر می‌رسد نویسنده تنها راهی برای ساختن لحظات عاشقانه پیدا می‌کند و این این است که اونودرا را مجبور می‌کند. گاهی بدون رضایت او را لمس می کند یا می بوسد . حداقل اونودرا واکنش نشان می دهد و مانند یک فرد عادی فرار می کند یا در دفاع از خود به او ضربه می زند. چنین موقعیت هایی را هرگز نباید رمانتیک کرد و از این حیث قهرمان داستان بیشتر اوقات خوب عمل می کند. کاملاً طبیعی است که او احساس سردرگمی کند، زیرا او باید با آسیبی که این یکی به او وارد کرده است دست و پنجه نرم کند، اما دیگری هنوز هیچ منطقی ندارد که او چنین انحرافاتی را انجام دهد و حتی اگر واقعاً او را از همان اول دوست داشته باشد. احترام متقابل است