Nanaraki: Seven Lucky Gods

این یکی از آن چیزهای عجیب است. اگر سبک را بشناسید و یکی را دیدید، می دانید چه انتظاری دارید. من آن را به عنوان یک جرات یا زمانی که شما بالا هستید توصیه می کنم. وگرنه سردرد است من از برخی از جوک ها و ارجاعات لذت بردم و پایان آن جذاب است، اما مجبور شدم آن را با سرعت 1.25 تماشا کنم تا زنده بمانم تا چه مدت می توانند جوک ها را بکشند. خیلی اوقات آنها فقط در مورد یک چیز احمقانه صحبت می کنند و من فقط اینجا نشسته ام و فکر می کنم که چرا من حتی شروع به تماشای این انیمیشن کردم. اما من همیشه اینها را امتحان می‌کنم، زیرا داستان خنده‌دار به نظر می‌رسد و به نظر بی‌هدف می‌آید. و با داستانی جالب همراه است. من حدس می‌زنم این فقط کشیدن بیت‌ها است که آن را خسته‌کننده می‌کند. قسمت های خوبی داره .. یه جایی .. حدس میزنم ...

فرضیه خدایان و یوکای ها برای محبوب شدن در بین انسان ها در دنیای مدرن برای افزایش سطح قدرت آنها جالب است و می تواند بسیار سرگرم کننده باشد، اما این برای من نیست. انیمیشن بی‌معنی است و طنز آن هم بی‌معنا و هم خشک است. قطعه تولد در قسمت 5 به نظر می رسد که آنها به ایکوتو کانماسا اجازه دادند تا در استودیو بداهه بگوید و سپس به خود زحمت ندادند که آن را برای محصول نهایی کاهش دهند، و بسیاری از "جوک ها" دیگر وجود دارند که دقیقاً مانند آن یکی ادامه دارند. . هر زمان که این مینی سریال سعی می کند کمی هوشمندانه باشد، بیشتر به بازی با کلمات ژاپنی و ارجاعات بسیار خاص فرهنگ پاپ خلاصه می شود که همیشه برای مخاطبان خارجی دیده نمی شود. تماشای هر قسمت مانند یک چرخ سوم ناخواسته در مکالمه دیگران است، جایی که فقط گاهی می‌توانید یک مرجع را از میان هجوم جوک‌هایی که درست بالای سرتان پرواز می‌کنند، انتخاب کنید، اما آنقدر درک نمی‌کنید که واقعاً به آن کمک کنید. سبک مونولوگ در قسمت 1 می تواند کار کند، اما اتفاقات زیادی روی صفحه نمایش نمی افتد که علاقه ای به آن داشته باشد، بنابراین در نهایت احساس می شود که یک ساعت طول می کشد، زیرا بسیار می کشد. اپیزود 2 به بعد حداقل دارای مکالمات بین چندین شخصیت است، اما فقط آنقدر شکم "پیرمردهای خزنده هوس زنان جوان" وجود دارد که می توانم بین یک خط همجنسگرای قابل پیش بینی و خسته "بانوی زیبا دوست پسری دارد که به طور معمول جذاب نیست" «شوخی که هر کسی می‌توانست ببیند یک مایل دورتر می‌آید. فینال سعی می کند انتظارات ما را زیر و رو کند، اما به هر حال با بازی در همان جوک های قدیمی شکست می خورد. به اعتبار منحصر به فرد آن، صداگذاری بسیار دقیق است و نبرد غیرمنتظره رپ تقریباً سرگرم‌کننده بود، فقط به این دلیل که از ناکجاآباد بیرون آمد تا یکنواختی روایت "پیرمرد خزنده نمی‌تواند دوست دختر پیدا کند" را از بین ببرد. همچنین، تیتراژ پایانی دارای یک صحنه "نقطه تفاوت" است که بسیار تمیز است. اگر هر یک از اینها برای شما جالب به نظر می رسد، یک نکته مثبت این است که قسمت ها کوتاه هستند، بنابراین فقط باید هر بار 10 دقیقه احساس کنید که در جهنم هستید. شاید برای کسی که اطلاعات بیشتری در مورد زبان و فرهنگ ژاپنی دارد، این نوشته آنقدر خنده دار باشد که حتی یک بار هم بخندد. اما به کسی مثل من نمی توانم آن را توصیه کنم.