Kingdom 4th Season

Kingdom به طرز ماهرانه ای موضوعات پیچیده ای مانند سیاست، جنگ و خیانت را هدایت می کند و انیمه را به سطحی از فتنه و عمق بی نظیر ارتقا می دهد. این سریال از طریق داستان‌گویی پیچیده خود به دنیای بی‌رحم دوره کشورهای متخاصم چین باستان می‌پردازد، جایی که مبارزات قدرت و مانورهای سیاسی سرنوشت ملت‌ها را شکل می‌دهند. به تصویر کشیدن توطئه سیاسی قانع کننده است و راهبردهای حیله گرانه ای را که توسط افراد جاه طلبی که برای تسلط رقابت می کنند، به نمایش می گذارد. علاوه بر این، به تصویر کشیدن جنگ هم درونی و هم استراتژیک است که وحشیانه نبرد را برجسته می کند و در عین حال نبوغ تاکتیکی فرماندهان نظامی را نیز به نمایش می گذارد. خیانت یک موضوع تکراری در «پادشاهی» است که لایه‌هایی از پیچیدگی را به شخصیت‌ها و روابط آنها اضافه می‌کند. این سریال چه متحدانی باشد که برای منافع شخصی علیه یکدیگر قرار می گیرند و چه دشمنانی که از آسیب پذیری ها در صفوف خود سوء استفاده می کنند، این سریال پیامدهای خیانت را در سطح شخصی و اجتماعی بررسی می کند. این کاوش خیانت به روایت عمق می بخشد و بینندگان را در لبه صندلی خود نگه می دارد زیرا شاهد تغییر وفاداری ها و برنامه های پنهان شخصیت ها هستند. علاوه بر این، "پادشاهی" در به تصویر کشیدن جاه طلبی انسان و تعقیب عظمت برتری دارد. قهرمان‌های داستان، به‌ویژه شین، با اشتیاق سوزان برانگیخته می‌شوند تا از شرایط خود بالاتر بروند و میراثی ماندگار بر جای بگذارند. این تعقیب بی وقفه برای کسب افتخار، آنها را به قلمرو خطرناکی هدایت می کند، جایی که باید با محدودیت های خود مقابله کنند و انتخاب های دشواری را انجام دهند که مسیر تاریخ را شکل می دهد. به طور خلاصه، "پادشاهی" یک تور دو نیرو در داستان سرایی است که با موضوعات پیچیده با جزئیات و پیچیدگی برخورد می کند. این سریال از طریق کاوش در سیاست، جنگ، خیانت و موارد دیگر، تجربه تماشایی جذاب و قابل تاملی را ارائه می‌کند که مخاطبان را تا پایان جادو می‌کند.

این فصل از نظر داستان، انیمیشن، موسیقی متن (شاید) و ... قطعا بهتر از فصل سوم است. در حالی که فصل سوم در نیمه اول تا حدودی عجله داشت، به خصوص وقتی صحبت از لحظات تاثیرگذاری در مانگایی شد، مانند چو تو (ژانگ تانگ) که به کانکی (هوان یی) نشان داد که مسموم شده است، من گوکو (وان جی) در حال حفاری است. با جسد پدر مرده‌اش در Chouhei (Changping)، یا Chou Tou که سیکای (Cheng Hui) را به وسط می‌برد، به نظر می‌رسد استودیو Signpost با فصل 4 سرعت خود را کاهش داده است. سبک هنری نیز به طور قابل توجهی بهبود یافته است، زیرا فصل 3 تو (تنگ) قبلاً شبیه یک توپ ساحلی بلوند با لب بود - اکنون او خیلی بیشتر شبیه به او در مطالب منبع است. در ادامه به طرح داستان، برخی از دیگر منتقدان در اینجا اشاره کرده اند که در این فصل سیاست بسیار بیشتر و جنگ بسیار کمتری نسبت به فصل گذشته وجود دارد. این قطعا درست است، اما به نظر من به هیچ وجه چیز بدی نیست. در عوض، این نوع پیشرفت کاملاً منطقی است، زیرا شوک شکست ائتلاف دادگاه‌های شش ایالت دیگر را به لرزه درآورده و نیاز به "جبهه متحد" ریو (لو) سی (ژنگ) را از بین برده است - البته آنها. اکنون به برخورد با یکدیگر برمی گردم. من فکر می‌کنم که در این فصل یک آرک وجود دارد (قوس اژدهای آتش) که در مقایسه با سایرین تا حدودی ضعیف است، اما ضعیف است زیرا به نظر می‌رسد آنتاگونیست‌های همنام برای ژنرال‌هایی که همتراز با 6GGهای قدیمی هستند، خیلی راحت سقوط می‌کنند. جدای از آن، فکر می‌کنم با نمایش برخی از استعدادهای Ou Hon و به طور کلی کار مناسبی که کمپین را به تصویر می‌کشد، کار خوبی انجام داد. به علاوه، حتی به عنوان یک قوس ضعیف، دو قوس که آن را ساندویچ می‌کنند (Seikyou’s Rebellion و State of Ai arc) باورنکردنی هستند و بیش از آن‌که اژدهای آتش کم‌درخشش را با توسعه شخصیت‌شان جبران می‌کنند. دوباره به موضوع سیاست بازگردیم، من در واقع فکر می‌کنم سیاست و ایالت آی آرک قوی‌ترین نقطه فروش کل فصل است. پیرو به نوعی با بریدن قوس ترور، معرفی ما به ریو فوی را اشتباه گرفت، بنابراین اگر برخی به اندازه ای که ممکن است روی مبارزه بین پادشاه و صدراعظم سرمایه گذاری نکرده باشند یا به آن توجه نکرده باشند، می توانم آن را درک کنم. مثلاً جنگ ائتلاف، اما من فکر می‌کنم که این نبرد آرمان‌ها اساساً برای پیش‌فرض انیمه - اتحاد پادشاهی میانه - مهم‌تر از جنگ ائتلافی است. همه چیز گرم و خوب و خارق العاده خواهد بود اگر سی فقط برای متحد کردن چین حرکت می کرد و همه سوار بر کشتی می شدند و شش ایالت را فتح می کردند و پایان خوش شونن داشتند، اما واقعیت این است که جنگ بزرگ کین برای پایان دادن به همه جنگ ها باید در هزینه انسانی هنگفتی هم برای کین و هم برای شش ایالت دیگر. به این ترتیب، بسیاری از مردم، چه از شش ایالتی که در مسیر فتح کوین قرار دارند و چه از خود شین، به دیدگاه سی اعتراض می‌کنند (این کم‌گفته است). بنابراین بسیار مهم است که عزم سی به طور مستمر در این مسیر مورد آزمایش قرار گرفته و محکم شود، چه توسط ارتش های دشمن یا دیپلمات ها یا حتی وزرای خودش، و ریو فوی یکی از اولین کسانی است که او را به چالش می کشد. به این درگیری فکر کنید که تفاوتی با مبارزات چندگانه شین با هو کن (پانگ نوان) ندارد. آیا در این فصل مضامین تبلیغاتی وجود دارد و آیا دیالوگ ها ضعیف نوشته شده اند؟ من به هیچکدام بله نمی گویم. استدلال های ریو فویی در واقع این تصور را ایجاد می کند که آن مرد چندین قرن از زمان خود جلوتر است. تفکر تقریباً سرمایه‌داری اولیه برای مهار طمع به نفع دولت و مردم آن، مطمئناً فکری نیست که هیچ یک از فیلسوفان آن عصر، اعم از شرق و غرب، با تمرکز بیش از حد بر اخلاق و طبیعت، آن را بپزند. از چیزها بنابراین انیمه یک جایگزین کاملاً قابل اجرا (imo) برای صراحتاً «همه آنها را تحت سلطه قرار دهید» (imo) ارائه می‌کند، و اگرچه به نظر می‌رسد ریو فوی قبول می‌کند، اما دست او نیز به دلیل شکست شورشیان در Kanyou (Xianyang) مجبور شده است. هیچ‌کدام از این‌ها باعث نمی‌شود که نقد ریو فوی کمتر درست باشد، زیرا در نهایت همه این‌ها به این می‌رسد که چگونه ظرفیت انسان برای نوع‌دوستی و نتیجه نهایی برای حرص و آز قضاوت می‌شود، و (حداقل در مانگا) منتقدان و رویدادهای بیشتری که درستی بینش سی را به چالش می‌کشند، می‌شود. بعداً ظاهر می‌شود، بنابراین فکر می‌کنم فصل 4 کار خوبی را انجام می‌دهد و ما را برای این درگیری جدید آماده می‌کند. من به این 10 می دهم زیرا تنها چیزی که فکر می کردم کمی عجیب است اژدهای آتشین بود. بقیه چیزا عالی بود